Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиллессӗн сăмах пирĕн базăра пур.
ҫиллессӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кам ирӗксӗр ӗҫлеттерейрет пире каҫпа? — ҫиллессӗн хирӗҫлерӗ ҫамрӑк ҫыннӑн мӑн сасси.

— А кто нас неволит ночью работать, — сердито забубнил в ответ молодой басок напарника.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хытӑ шавларӗҫ вӗсем пирки! — терӗ те Корней, машинӑ еннелле ҫаврӑнса, ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ:

Такого звона наделали, беда! — проговорил Корней и, повернувшись к машине, сердито закричал:

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ юнамастӑп! — хӗрсе кайса, ҫиллессӗн каларӗ Лиза.

— Что мне грозить! — все так же напористо и зло продолжала Лиза.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Вӑт тата!» — ним тума пӗлмесӗр, ҫиллессӗн шухӑшларӗ Анохин, илтмӗш пулса.

«Еще чего не хватало!» — зло и растерянно подумал он и сделал вид, что не слышит.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лизӑ апат-ҫимӗҫ лартса тултарнӑ сӗтел ҫине, шап-шурӑ ҫитти ҫинче ҫуталса тӑракан турилккесем, ҫӗҫӗсемпе вилкӑсем ҫине пӑхса илчӗ, хулпуҫҫисене ҫиллессӗн сиктерсе, хӑйӗн аллисем ҫине пӑхрӗ.

Оглядев заставленный снедью стол, сверкавшие на белоснежной скатерти тарелки, ножи и вилки, Лиза знобко повела плечами и посмотрела на свои руки.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей ҫиллессӗн сурчӗ.

Аникей в сердцах сплюнул.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Ворожнев ҫиллессӗн кӑшкӑрни ӑна чараймарӗ, вӑл тӑнсӑр выртакан упӑшки патнелле талпӑнчӗ, тужуркӑ аркинчен яра-яра тытрӗ, пуҫне ун кӑкӑрӗ ҫине хурса силле-силле илчӗ.

Но Серафиму не урезонил его злой окрик, она лезла прямо к лежавшему без памяти мужу, цеплялась за полы тужурки, билась головой о его грудь.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пире ҫын вырӑнне хуманнисене мӗншӗн никам та сӑмса урлӑ памасть? — ҫиллессӗн ыйтрӗ хӗрарӑм.

Почему никто не даст по ноздрям тем, кто нас за людей не считает? — гневно спрашивала женщина.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор ҫиллессӗн сурчӗ те правленирен тухрӗ.

Егор зло плюнул и вышел из правления.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Саввушкӑ ҫине ҫиллессӗн пӑхса, хуллен, шӑл витӗр сӑрхӑнтарчӗ Лузгин.

Проводив тяжелым взглядом Саввушку, тихо, сквозь зубы выдавил Лузган.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пуйӑс ҫинче Константин темиҫе хут та Ксюшӑ патне ҫыру ҫырма ларнӑ, анчах ҫырнине вуласа тухсан, ҫиллессӗн ҫура-ҫура тӑкнӑ.

В поезде Константин несколько раз принимался писать письмо Ксюше, но, перечитав написанное, с ожесточением рвал на мелкие куски.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн хӑтланать, э! — тенӗ вӑл, ашшӗ ҫине ҫиллессӗн пӑхса.

— До чего дошел, — гневно глядя на отца, сказал он.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл кравать патне пӑрахнӑ пакета курнӑ, пӗр самант ун ҫине ҫиллессӗн пӑхнӑ.

Он увидел брошенный около кровати бумажный кулек и с минуту гневно смотрел на него.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хулпуҫҫирен пуснӑ та, Костя, картлашка ҫине ларса, куккӑшӗ хӑйӑлтатса ҫиллессӗн пӑшӑлтатнине шиклӗн итленӗ.

Он надавил на плечо, и Костя присел на ступеньку, со страхом слушая хриплый гневный шепоток дяди.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ вӗри ҫатмана ҫиллессӗн карт-карт туртнӑ.

Мать сердито, рывком дергала горячую сковороду.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин ун ҫине ҫиллессӗн пӑхса илчӗ.

Коробин метнул на него сердитый взгляд.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коридорта утнӑ чухне те темскер ҫиллессӗн калаҫса пычӗ, анчах сӑмаххисене уйӑрма пулмарӗ.

Уже шагая по коридору, что-то сердито и громко выговаривала, но слов нельзя было разобрать.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл трубкӑна ҫиллессӗн пӑрахрӗ.

В сердцах он бросил трубку на рычаг.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ, тен, чи начаррисенчен начар ҫын, манран япӑхраххи ялта урӑх ҫук та пулӗ, — ҫиллессӗн шӑл витӗр сӑрӑхтарса кӑларчӗ Саввушкӑ.

— Я, может, самый что ни на есть последний человек, и хуже меня в деревне никого нету, — гневно выдавил сквозь зубы Саввушка.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ, куҫ харшисене пӗрлештерчӗ.

Аникей гневно хмыкнул, свел к переносью брови.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех