Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темӗн (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Темӗн чухлӗ ӳкӗтлесен те, вӑл института кайма килӗшмен.

Ехать в институт она отказалась, сколько ее ни уговаривали.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн шайкки магазинсенче ҫителӗксӗр япаласем вӑрланӑ, пысӑк тупӑш илес тесе, темӗн те хӑтланнӑ.

Его шайка занималась в самых дефицитных материалов и продуктов, не брезгует ничем, что давало крупный барыш.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ку путсӗре ҫӑлас тесе, вӗсем темӗн тума та пултараҫҫӗ вӗт!»

Они же могут пойти на все, чтобы выручить этого типа!»

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ ҫакна ҫеҫ ӑнланмастӑп: мӗнле вӑл вӑрҫӑ пыни ҫинчен мансах ҫапла каҫсерен темиҫешер сехет хушши путуша якӑштаттармалла, ҫак минутра та ҫынсем темӗн чухлӗ вилеҫҫӗ пулӗ.

Я только не понимаю, как можно каждый вечер по нескольку часов на все лады шаркать подошвами и забывать о том, что идет война и в эту минуту, может быть, умирают люди…

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑт Егоркӑна ҫаклатнӑ пулсан, эпӗ сан валли темӗн те тунӑ пулӑттӑм.

— Вот ежели бы Егорку подмочил, я бы для тебя не знаю что сделал.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Темӗн чухлӗ те тӑсма пулать-и ӑна, э?

На сколь хочешь растянешь ее, а?

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсен улӑхӗсем кӑна темӗн чухлӗ усӑ парӗҫ, эсир тӗлленмен те ун пекки ҫинчен, — выльӑх йышне тӑватӑ хут ӳстерме пултаратӑр.

Одни их луга дадут такое, что вам и не снилось, — стадо раза в четыре сможете увеличить, а если станете еще травы подсевать, зальете молоком всю область.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Акӑ вӑл!» — терӗ Любушкина хӑй ӑшӗнче, хӑйне ахальтен ҫеҫ панӑ пек ыйтура темӗн ырӑ марри пытанса тӑнине хӑвӑрт тавҫӑрса илсе.

«Вот оно!» — сказала себе Любушкина, легко разгадав за наивной простотой вопроса таившуюся неприятность.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах вӗсем обком секретарӗнчен темӗн ҫинчен те ыйтса пӗлнӗ пулин те, вӗсене пуринчен ытла хӑйсене чи ҫывӑххи хумхантарнӑ: Пленум решенийӗсем, Мускавра пулса иртни пӗтӗмпех паян е ыран вӗсен районне, кашни колхоза, вӗсен мӗн пур ӗҫне, пӗтӗм пурнӑҫне мӗнле ҫитсе тивӗ-ши…

Но, несмотря на то, что они у секретаря обкома расспросили обо всем, о чем только можно, их больше всего волновало, то, что было им близко: решения Пленума, как произошедшее в Москве отразится на ни районе, на каждом колхозе сегодня или завтра, коснется ли оно всех их дел, как отразится на их жизни…

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чиккинчен тухса кайса калаҫакан мужик темӗн те пӗр калани ӑна нимӗн чухлӗ те тивмен пек кӑтартма тӑрӑшрӗ вӑл.

Он старался показать, что его нисколько не задевают бесшабашные наскоки потерявшего всякую осторожность мужика.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иртсе кайнӑ вӑхӑта ним кӗтмен ҫӗртен аса илни ӑна тӗлӗнмелле ыррӑн туйӑнчӗ, — ун чухне Ксени тавра кунсеренех темӗн чухлӗ хӗрсемпе тус-юлташӗсем шавланӑ-ҫке-ха!

Было что-то удивительно трогательное в этом нежданном возврате к тем неповторимым временам, когда вокруг нее каждый день шумел родной курс!

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫапла, ҫырма темӗн те пулать…

— Да написать все можно…

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унта темиҫе тӗрлӗ халӑх пулнӑ, темӗн чухлӗ арҫын, темӗн чухлӗ хӗрарӑм, кашни тӗрлӗ тумтирпе, кашнин аллинче ҫыхӑсемпе, кутамккасемпе япаласем пулнӑ, халӑх шыв пек хумханнӑ, пур ҫӗртен те шавланӑ сасӑ илтӗннӗ.

Мелькали в толпе загорелые лица хохлов, бараньи шапки, мужицкие бороды, виднелись картузы и русские лица, пестрели рубахи, бабьи платки, сермяги, заплаты, узлы, котомки, все колыхалось, двигалось и гудело.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Хутор 23-мӗш дивизин иккӗмӗш ушкӑнри обозӗн темӗн чухлӗ лавӗсемпе тулса ларнӑ.

Хутор был забит многочисленными подводами обоза второго разряда 23-й дивизии.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Темӗн те пур унта!

— Мало ли тут чего нету!

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Темӗн каласшӑнччӗ комбриг, анчах, хӑй чикӗрен иртнине ӑнланса илсе, шарламарӗ, пачах урӑхла калаҫма тапратрӗ.

Комбриг хотел что-то сказать, но, уже осознавая, что сильно переборщил, сдержался и тотчас же круто переменил обращение.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья лампа та ҫутмарӗ, курницӑна кӗнӗ-кӗмен арча уҫса темӗн шырарӗ, унтан, типӗ те вӗри аллипе Дарья аллине ярса тытса, унӑн пӳрнине хыпалансах ҫӗрӗ тӑхӑнтартрӗ.

Не зажигая огня, Аксинья, как только вошла в горенку, открыла сундук, порылась в нем и, ухватив руку Дарьи своими сухими и горячими руками, стала торопливо надевать ей на палец кольцо.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Вороновский, тутине ывӑҫ тупанӗпе хупласа, юнашар тӑракан хӗрлӗармеецпа хыпӑнчӑклӑн темӗн пӑшӑлтатрӗ те, Штокман сӑмах ҫаврӑмне вӗҫлеме те ӗлкӗреймерӗ — ҫамрӑк ҫумӑрӑн апрельти нӳрӗкне сӑрхӑнтаракан чӗрӗ сывлӑша типпӗн ҫурса, пӑшал сасси кӗрӗслетсе кайрӗ.

Но Вороновский, приложив ко рту ладонь, что-то встревоженно шептал стоявшему рядом с ним красноармейцу, и не успел Штокман докончить фразы, как в сыром воздухе, напитанном апрельской влагой молодого дождя, приглушенно треснул выстрел.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сывви сывах та, юлашки вӑхӑтра ӑсӗпе тайӑла пуҫларӗ темӗн.

Живой, а кубыть, трошки умом начал мешаться.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Наталья амӑшне темӗн пӑшӑлтатса калатчӗ, анчах Григорие курчӗ те шӑпланчӗ, йӑпӑлтатнӑ пек йӑл кулса илчӗ.

Наталья что-то шепотом говорила матери, но при виде Григория умолкла, заискивающе улыбнулась.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех