Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каласса (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах именерех ӳсӗркеленинчен, старик хӑй унран темӗн ыйтасшӑн пулнине туйса илнипе шарламасӑр, вӑл каласса кӗтрӗ.

Но по смущенному покашливанию, с которым поглядывал на нее старик, она догадывалась, что он сам хочет о чем-то спросить, и терпеливо ждала.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хирӗҫ каласса кӗтмесӗрех Михеич витене кӗчӗ.

Не дожидаясь ответа, он вошел в хлев.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Каласса ӑна россомаха, теҫҫӗ пулас.

Росомаха зовется.

Хӑрушлӑха ҫӗнтерни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Катя ҫине пӑхса, хӑйне Васька: «Юрать, каяр», тенӗ икӗ сӑмаха каласса сывлама чарӑнса кӗтрӗ.

Затаив дыхание, он смотрел на нее, ожидая когда она произнесет два желанных слова, только «Хорошо пойдем».

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Каласса, аван каласа паратӑн.

И рассказываешь ты увлекательно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑшӗ те пулин каласса кӗтсе анчах пынӑ тейӗн — тапрӗҫ сикрӗҫ пурте ялалла!

Словно все только и ждали, что кто-нибудь так скажет, стремглав помчались в сторону деревни!

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Фомин вӑл мӗн те пулин каласса кӗтрӗ.

Фомин ждал ответа.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, амӑшӗ мӗн те пулин каласса кӗтсе, ун ҫинелле пӑхса илчӗ.

Дуняшка покорно и выжидающе взглянула на мать.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ковчегов пассажир ӑна хирӗҫ каласса нимӗн каламарӗ те, анчах сулӑ ҫинчех юлчӗ.

Пассажир Ковчегов ничего не ответил, но на плоту остался.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пире мӗншӗн пӗрене кирли ҫинчен вӑл ним те ыйтмарӗ, каласса та ӑна ним те каламарӑмӑр.

Он не спрашивал, зачем нам бревна, и мы ему ничего не говорили.

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эсир пӗлетӗр-и эпӗ сире мӗн каласса?

А знаете, что я вам скажу?

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пирӗн ӗҫ пирки анне сирӗн нимӗн те тухас ҫук тесе каласса пӗлсех тӑраттӑм ӗнтӗ.

Я был уверен, что мама отнесется к нашему делу, как к самой пустой затее.

V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑт ку ҫавӑрса та хучӗ! — терӗ Очередько, — халӗ ӗнтӗ вӗсем мӗн каласса итлӗпӗр!

Вот закавыка так закавыка! — сказал Очередько, — Зараз побачим, що они кажут?

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ун тавра пуҫтарӑннӑ ҫынсем те кулми пулчӗҫ, пурте вӑл мӗн каласса кӗтрӗҫ.

Молчали и люди, окружавшие его, ожидая, что он ответит.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Каласса вӑл питӗ ӑста каларӗ, пуҫтарӑннӑ авиамоделистсем ахӑлтатса кулчӗҫ.

Рассказывал он так остроумно, что моделисты покатывались со смеху.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Унтан, тавӑрса каласса кӗтмесӗрех, Таньӑна чӗнсе илчӗ.

И, не дожидаясь ответа, позвал Таню.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тахҫанах, институтра чухнех, йывӑр операци хыҫҫӑн чирлӗ ҫын ура ҫине тӑрса чӗререн: — Доктор! Эпӗ сире ӗмӗр-ӗмӗрех тав тӑвӑп! Эсир ман пурнӑҫа ҫӑлса хӑвартӑр! — тесе каласса ӗмӗтленнӗччӗ.

Давно, еще в институте, мечтал, как после труднейшей операции встает больной с операционного стола и трогательным голосом говорит: «Доктор! Я буду вам вечно благодарен! Вы спасли мне жизнь!»

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хирӗҫ тавӑрса каласса кӗтмесӗрех, васкавлӑн хушса хучӗ:

Не дожидаясь ответа, заспешила:

10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тӑнлавӗсене хыттӑн пусса лартрӗ, чӗрере пуля пур пекех: «Ыран» — тесе каласса кӗтрӗ…

Туго сдавил веки и, как пулю в сердце, ждал: сейчас скажет — завтра…

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Унтан, кам мӗн каласса кӗтмесӗр, арӑмне хушрӗ:

И, не дожидаясь ответа, приказал жене:

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех