Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑтланни (тĕпĕ: хӑтлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав телейлӗ самантра, хуҫине аякран палласа илсе, хыҫран аллисене сулласа, алӑк патне ҫитиччен чупса пынӑ йытта та картишӗнчен пӳрте кӗме чармаҫҫӗ; ватса пӑрахнӑ савӑт-сапашӑн е тӑкса янӑ сӗтшӗн те ачасене патак ҫитермеҫҫӗ, вӗсем кирек мӗн хӑтланни те ӗнтӗ ахаллӗнех каҫса каять…

В эту счастливую минуту даже дворовой собаке, которая издали узнала хозяина и до порога бежала за ним, облизывая ему руки, разрешалось войти в дом; даже за разбитую посуду или пролитое молоко не попадало детям, и любой их проступок сходил безнаказанно…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл пирӗнпе ҫавӑн пек хӑр-хар калаҫни, тем каласан та, киревсӗрле хӑтланни!

Тон, каким он с нами разговаривал, прямо-таки возмутителен!

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тен, Егор ҫакнашкал хӑтланни ун кӑмӑлне те кайман пулӗ, анчах халӗ ӑна йӗрки пурне те тӳсӗмлӗн чӑтса ларма, ларма ҫеҫ мар, савӑнма та хушать, мӗншӗн тесен ҫынсем кунта ӑна саламлама, ун ҫемйи яла килнине паллӑ тума пухӑннӑ.

Может быть, ему тоже было не по душе, что Егор затеял эту гульбу, но приличие требовало, чтобы он терпеливо сносил все и даже радовался, потому что люди собрались, чтобы приветить его и отметить приезд его семьи.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин Алексей Макаровича ывӑннӑн та тимсӗррӗн, калаҫӑва питех хакламан пек итлерӗ, анчах Константин курчӗ: ҫак тимсӗрлӗхре юри хӑтланни те, асӑрханулӑх та, йывӑр тарӑху та пур.

Казалось, Коробин слушал Алексея Макаровича с усталой рассеянностью, как бы не придавая особого значения разговору, но Константин видел, что в этой рассеянности таились и нарочитость, и настороженность, и трудно скрываемое раздражение.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малтан мӗн пур условисене тӗпчесе пӗлмесӗр план тума хӑтланни пустуй тесе шутланӑ пулин те, Вершинин иртнӗ ҫулхи тӗрлӗ плансенче виҫӗ кун хушши ҫине тӑрса чакаланнӑ, вӗсенчен уйрӑм параграфсемпе пайӗсене ҫырса илнӗ, хӑйӗнчен мӗн те пулин хушма тӑрӑшнӑ.

Вершинин, хотя и считал затею с планом без предварительного изучения всех условий зряшной, дня три старательно рылся в прошлогодних вариантах планов, списывая оттуда отдельные параграфы и разделы, пытаясь кое-что добавлять от себя.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тепӗр чухне, хӑйӗн ӗненӗвӗсене тивекен принцип ҫинчен сӑмах пуҫарсан Бахолдин сасартӑках калаҫма юратман кутӑн ҫын пулса тӑнӑ, анчах ҫакна Коробин ватӑ ҫын ухмахла хӑтланни тесе шутланӑ.

Впрочем, когда дело касалось принципа, затрагивавшего его убеждения, Бахолдин вдруг становился упрямым, несговорчивым, по эту непонятную неуступчивость Коровин относил уже к старческой блажи.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Бахолдин ҫапла иртсе кайнӑ япалана кӑмӑлланине Коробин айванла хӑтланни тесе шутланӑ, ун ҫинчен вӑл Бахолдина темиҫе хут уҫҫӑнах каланӑ, анчах лешӗ, ассӑн сывласа, яланах: «Эх, васькӑ, ку флигеле эпӗ хам тунӑ-ҫке, хам алӑсемпе, ӑнланатӑн-и? — тенӗ. — Миҫе ача чунӗ ӑшӑннӑ кунта, мӗн чухлӗ ҫын аслӑ пурнӑҫ ҫулӗ ҫине тухнӑ кунтан».

Такую привязанность к прошлому Коробин считал чудачеством, не раз откровенно высказывал это Бахолдину, но тот, вздыхая, обычно отвечал: «Я же, батенька мой, этот флигелек сам строил, своими руками, понимаете? Сколько тут детских душ отогрелось, сколько людей отсюда в большую жизнь ушло!»

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑй ирӗккӗн хӑтланни ҫинчен колхозниксем района та, облаҫа та ҫырнӑ, анчах ҫав ҫырусене тӗрӗслеме темшӗн яланах малтанхи ҫынсемех килнӗ.

О его самоуправстве колхозники писали и в район и в область, но проверять эти письма почему-то приезжали всегда одни и те же люди.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Унта пӗр вӑхӑтра ытлашширех хӑтланни пулчӗ-ха ун.

— Он там одно время пересаливал.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Офицерсем хирӗҫ тӑма хӑтланни мӗнпе вӗҫленессе тавҫӑрма пикенсе, вӑл хӑй тӗллӗн кулкаласа илчӗ:

Пытался представить себе — во что выльется противодействие офицеров, усмехнулся:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсир ҫапла хӑтланни сутӑнчӑк ӗҫ, ҫар заданине пурнӑҫламанни шутланать.

Ваш поступок расценивается как измена, как невыполнение боевого задания.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Тӳрӗ кӑмӑллӑ этем куҫӗпе пӑхас пулсан, — сысналла хӑтланни, путсӗрленни пулать ку.

«С точки зрения честного человека — это подло, безнравственно.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Лиза, кун пек хӑтланни ниме юрӑхсӑр япала.

— Лиза, это ни на что не похоже.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эсӗ ҫав каҫ мӗн хӑтланни

Твое поведение в ту ночь…

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Атака тума хӑтланни ӑнӑҫмасть.

Попытка атаковать не имеет успеха.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑл ҫапла хӑтланни мана пушшех вӗчӗхтере пуҫларӗ, эпӗ вара хам каланӑ сӑмах ҫине тата ытларах тӑтӑм.

Этот отказ ее еще более раздражил меня, и я еще больше настаивал.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Мӗншӗн тесен вӑл ҫавӑн пек хӑтланни яланах уншӑн усӑллӑччӗ, кирек мӗнле ыйтупа та вӑл ҫиеле тухатчӗ.

Так это заманчиво, просто разрешало в ее пользу все вопросы.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ахӑртнех, унӑн халтан кайнӑ нервисем ӑна эпир арлӑх енӗпе хӑтланни епле киревсӗр пулни ҫинчен систернӗ пуль; анчах вӑл ҫакӑн пирки мӗнле каламаллине пӗлмен.

Вероятно, ее измученные нервы подсказали ей истину о гадости наших сношений; но она не умела сказать.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Пӗр ӑслӑрах пулма хӑтланни ҫеҫ…

Одно только мудрование…

Философ // Хӗветӗр Уяр. Антон Чехов. Философ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 135-137 с.

Ҫак темиҫе сехет хушшинче Ерофей Кузьмич ҫав териех асапланса пӗтрӗ, гитлеровецсем комендатурӑна ҫитсе кӗрсен, унӑн хӑйӗн телейсӗрлӗхне кӑтартма хӑтланни те кирлӗ мар пулчӗ: вӑл чӑнах та телейсӗр, асапланса пӗтнӗ ҫын пек курӑнать.

За несколько часов Ерофей Кузьмич так измучился, что ему, когда появились в комендатуре гитлеровцы, не потребовалось изображать себя несчастным: он и в самом деле имел вид совершенно несчастного, измученного человека.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех