Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывларӗ (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ача мана пит ҫӑмартинчен чуп туса илчӗ те: — Мӗншӗн манӑн сан пек атте ҫук — ши? — тесе тарӑннӑн сывларӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эпир виҫсӗмӗр те пӗр каҫлӑх «упӑшкасенчен» ҫуралнипе аттесем камне те пӗлместпӗр, — хашлатсах сывларӗ Ҫеруш кайрине тухсан.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӗр Кирюк сӑмахӗсене ӑсӗнче тишкерчӗ куран, вӑхӑт-вӑхӑт вӑл йӗкӗте тӗсесе сӑнарӗ те хашлатса сывларӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл — аран-аран сывларӗ.
Кажется, даже перестала дышать.

Улмуҫҫи // Юлия Силэм. Юлия Силэм. Улмуҫҫи: юмах, — вырӑсла Зоя РОманова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2006. — 32 с.

— Вӑт тӗлӗнтермӗш этем, — ассӑн сывларӗ амӑшӗ.
— Он чудак человек, — вздохнула мать.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн Федосеев ҫӗмрӗк самолёт ҫине, хӑйӗн чӗркенӗ, хускалман ури ҫине пӑхрӗ, сӗрӗмлӗ сывлӑша сывларӗ те пуҫне сулкаласа илчӗ.
Тут Федосеев посмотрел на разбитый самолет, на свою неподвижную, укутанную тряпками ногу, понюхал угарный воздух и покачал головой.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Ҫук, — ассӑн сывларӗ Феня, — пӗччен юлма питӗ кансӗр.
Нет, — вздохнула Феня, — одной оставаться очень трудно.

— Ытла та илемлӗ! — терӗ вӑл каллех, унтан йывӑррӑн сывларӗ те мӑн сасӑпа вӑрӑммӑн:
— На что красиво! повторил он и вздохнул, а потом протяжно крякнул.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Анна Сергеевна, халь кӑна ҫӳллӗ ту ҫине улӑхса ҫитнӗ ҫын пек, тарӑннӑн сывларӗ те, унӑн сӑн-пичӗ ӑшӑ кулӑпа чӗрӗлсе кайрӗ: вӑл Базарова иккӗмӗш хут аллине тӑсса пачӗ, Базаров хӑй аллине чӑмӑртанине хирӗҫ те тавӑрчӗ.
Анна Сергеевна глубоко вздохнула, как человек, только что взобравшийся на высокую гору, и лицо ее оживилось улыбкой: она вторично протянула Базарову руку, и отвечала на его пожатие.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Николай Петрович йывӑррӑн сывларӗ кӑна: вӑл ку сӑмахсем кама тивнине чухлаймарӗ те.
Николай Петрович только вздохнул; он и не подозревал, к кому относились эти слова.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ах, улпутӑм! — йывӑррӑн сывларӗ мӑнтарӑн.
— Ах, барин! — тяжело вздохнул бедняк.

Маша // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 167–168 с.

Валери чылайччен хускалмасӑр выртрӗ; юлашкинчен куҫне уҫрӗ, ассӑн сывласа ячӗ, халь ҫеҫ шеллевсӗр вилӗмрен хӑтӑлнӑ ҫын пек савӑнса та пӑлханса сывларӗ, — упӑшкине курчӗ те, ӑна мӑйӗнчен ыталаса, кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртанчӗ.
Она долго лежала неподвижно, но открыла наконец глаза, вздохнула глубоко, прерывисто и радостно, как человек, только что спасенный от неминучей смерти, — увидела мужа и, обвив его шею руками, прижалась к его груди.

IX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Астӑватӑп, пирӗн пуҫӑмӑрсем ҫав пӑчӑ, ҫурма ҫутӑ тӗттӗмре юнашар пулчӗҫ, ҫав тӗттӗмре унӑн куҫӗсем ҫывӑх та ачашшӑн ҫуталчӗҫ, уҫӑлса тӑракан тути вӗрин сывларӗ, шӑлӗсем йӑлтӑртатрӗҫ, ҫӳҫ вӗҫӗсем ман питӗме кӑтӑкласа ҫунтарчӗҫ.
Помню я, как наши обе головы вдруг очутились в душной, полупрозрачной, пахучей мгле, как в этой мгле близко и мягко светились ее глаза и горячо дышали раскрытые губы, и зубы виднелись, и концы ее волос меня щекотали и жгли.

VII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Аннеҫӗм ассӑн сывларӗ те шухӑша кайрӗ.
Матушка вздохнула и задумалась.

V // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Хӗр ача хаш сывларӗ, урӑх чӗнмерӗ.
Девочка вздохнула и замолчала.

Саккӑрмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

— Ӑнланмалла… — ассӑн сывларӗ Аня.
— Понятно… — вздохнула Аня.

Улттӑмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

— Паянлӑха турӑ сыхласа хӑварчӗ, — пӑшӑлтатрӗ Тимофей, унтан хӑй ҫинчи йывӑрлӑха сирсе пӑрахнӑ пек, ассӑн сывларӗ те сӑхсӑхса илчӗ:
— На сегодня бог миловал, — прошептал он и, вздохнув, словно свалил с себя чугунную тяжесть, крупно перекрестился:

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Ух-х… — ҫемҫе тенкел ҫине ларса йывӑррӑн сывларӗ полковник.
— Уфф… — опускаясь в кресло, выдохнул полковник.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Ухмаха ернӗскер, — ҫӑмӑллӑн сывларӗ хӗрлӗ мӑйӑхли.
— Сумасшедший, — облегченно сказал рыжеусый.

Михеич ассӑн сывларӗ.
Михеич вздохнул.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика