Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эсӗ васкатӑн та тӳммӳне йӑнӑш ҫӗре ҫӗлесе хунӑ ав!
Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.
— Ав лере винта хускатмалли педальсем пур, кусем тата — иллюминаторсем.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
Ав лере, вӑрманта, пирӗн хыҫҫӑн тата хытӑрах перетчӗҫ.
Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.
Эсӗ ав нимӗн ӗҫлемесӗр ҫынсен айӑпне ҫеҫ шыраса тӑнӑ, вӑл ҫав вӑхӑтра хӑй ӗҫне тунӑ.Ты вот сидел, сложа руки, да критиковал, а он в это время действовал.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
Кунта вӗт ҫавӑн пек кирлӗ-кирлӗ мар модельсене епле сыхлаҫҫӗ те, эпӗ ав пысӑк планерах ҫапса ватрӑм!Здесь такую ерундовскую модель так берегут, а я такой огромный планёр так покалечил!
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
— Ав леш йӑмра ҫине ларчӗ.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
— Ав лешинче.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
«Ав еплерех!» — ӗнер ӗҫ хыҫҫӑн кӑнтӑрлахи апат ҫиме манса кайнине аса илсе, каҫхи пирки унта шутласси те пулман, хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнчӗ вӑл.«Надо же!» — удивился сам себе, вспомнив, что вчера после работы забыл пообедать, а ужин проспал.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ав тӑххӑрмӗшӗнче пулӑсӑнчӗ эс!
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Рафик, ав, чи чаплӑ шампанскине пытаркалать.
16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ав ҫавӑнта ӳкнӗ.
16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ав епле таччӑн хупса хунӑ ӑна.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Шурф хыҫӗнче, ав, курнӑ пуль, палӑк пур…
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вилӗм ҫывхарса килет, эсӗ ав, темскерле ыйхӑланӑ пулӑ пек, мӑран…
XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кун умӗн темиҫе минут маларах лутака кӗлеткеллӗ, хыпаланчӑк, питҫӑмартисене кӑвак шӑрт пусса илнӗ, макӑрса пӗтнӗ, куҫ хукаххисем усӑнса аннӑ тӑртанчӑк куҫлӑ полковник хурал начальникне портупей чӗнӗнчен яра-яра тытрӗ, мӗскӗн сасӑпа селӗппӗн тем-тем каларӗ, сӑмсине шӑнкарта-шӑнкарта, чӗлӗм туртса сарӑхнӑ мӑйӑхне, куҫӗсене, чӗтрекен тутине таса мар сӑмса тутрипе шӑла-шӑла илсе, унтан ав темле сасартӑк перӗнес шухӑш тытрӗ…
XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ӳлӗмрен кӑшт асӑрханарах ӗҫӗҫ, атту ав вӗсем хыҫҫӑн сӗтел ҫинче черкке тултарса ӗлкерейместӗн.— Да и пить будут полегше, а то за ними не успеешь и рюмки со стола взять.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӑх чӳречерен: ав ҫав Врангель генерал мар-и-ха сан патна йӑлӑнма килет?
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Господа офицерсем тесен, вӗсене те илмеҫҫӗ ав.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ытти чух хуйхӑпаччӗ, кунта ав казаксене ним ахалех ырӑ курма май килчӗ…Тут-таки от неудовольствия, а тут припало казачкам на чужбяк поджиться…
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Юланутсен ушкӑнӗнчен чылайӑшӗ, Прохора ним тарӑхмасӑр ятласа хӑварса, малалла иртсе кайрӗ; теприсем ав, вырӑнтан тапраниччен ун ҫине кӑнн! тинкерсе пӑхса, ҫапла каларӗҫ:
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.