Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

килӗсене (тĕпĕ: килӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Утӑ хатӗрлесси пуҫӗсене пырса кӗрсен ҫеҫ ушкӑнсем килӗсене саланаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫинукпа Кирюк килӗсене утнӑ чух вӗсене Маюк хӑваласа ҫитрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Виҫҫӗн пухӑнса лавкка хыҫӗнче кӗленчене пушатаҫҫӗ те килӗсене саланаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Чавсанай патӗнчи ачасем 24-мӗш ҫурт сачӗ патне пухӑнма калаҫса татӑлчӗҫ те килӗсене саланса пӗтрӗҫ.

Условившись встретиться неподалеку от сада дома № 24, мальчишки из-за ограды разбежались.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ачасем чартак ҫинчен пӗр сас-чӗвсӗр сике-сике анчӗҫ те кам хӳме хушӑкӗсенчен тухса, кам тӳрех хӳме урлӑ сике-сике каҫса, тӗрлӗ еннелле, килӗсене саланса пӗтрӗҫ.

Бесшумно соскакивали ребята с чердака и через дыры в заборах, а то и прямо через заборы разбегались по домам в разные стороны.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ваттисемпе ача-пӑчасем килӗсене саланчӗҫ.

Ушли старики, ребятишки.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Ачасем килӗсене пӗрерӗн таврӑнчӗҫ.

Домой возвращались поодиночке.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Унӑн ансӑр урамӗсенче каҫсерен, хӗвел анса ларсанах (июнь уйӑхӗччӗ ун чухне) сап-сарӑ ҫӳҫлӗ чиперкке нимӗҫ хӗрӗсем уҫӑлса ҫӳретчӗҫ, ют ҫӗршыв ҫыннине хирӗҫ пулсан ҫепӗҫ сассисемпе: «Guten Abend», — тесе сывлӑх сунатчӗҫ; вӗсенчен хӑш-пӗрисем тулли уйӑх кивӗ пӗчӗк ҫуртсен шӗп-шӗвӗр тӑррисем хыҫӗнчен тухса урама сарнӑ вӗтӗ чулсене палӑрмаллах ҫутатма тытӑничченех килӗсене кӗместчӗҫ.

По его узким улицам гуляли вечером, тотчас после захождения солнца (дело было в июне), прехорошенькие белокурые немочки и, встретясь с иностранцем, произносили приятным голоском: «Guten Abend!» — а некоторые из них не уходили даже и тогда, когда луна поднималась из-за острых крыш стареньких домов и мелкие каменья мостовой четко рисовались в ее неподвижных лучах.

I // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Кӗскен каласан, килӗсене саланма пуҫланӑ чухне вӑхӑт виҫӗ сехет ҫитнӗччӗ, кучерӗсем вара хӑш-пӗрисене сутӑн илнӗ япала ҫыххине йӑтса тухнӑ пекех йӑтса тухрӗҫ; Чертокуцкий те, хӑйӗн аристокративлӑхне пӑхмасӑрах, кӳмере ларса пынӑ чухне тав тунӑ чухнехи пекех пуҫне сулкаларӗ, ҫав майпа мӑйӑхӗ ҫумне ҫыпҫӑннӑ икӗ куршанака килнех илсе ҫитерчӗ.

Словом, когда начали разъезжаться, то уже было три часа, и кучера должны были нескольких особ взять в охапку, как бы узелки с покупкою, и Чертокуцкий, несмотря на весь аристократизм свой, сидя в коляске, так низко кланялся и с таким размахом головы, что, приехавши домой, привез в усах своих два репейника.

Кӳме // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Вӑхӑт иртет, нимӗн те шарламаҫҫӗ-ха нимӗҫсем; тӑваткӗтеслӗхсем туса йӗркелесе вырнаҫтарнӑ ҫынсем хӑйсемпе мӗн тӑвасса пӗлмесӗр тӑчӗҫ: вӗсене пурне те карта ӑшне хӑваласа хупаҫҫӗ е килӗсене яраҫҫӗ.

Время шло, а немцы ничего не предпринимали; и построенные в квадраты люди не знали, что же с ними будет: загонят ли всех за эту колючую изгородь, или распустят по домам?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Паян, килӗсене саланиччен ҫынсем пурте ҫавсен ҫемйисене персе вӗлерни ҫинчен пӗлччӗр!

Сегодня, прежде чем разойтись по домам, все эти люди должны услышать про расстрел!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Килӗсене кайма хушсан та халӑх хускалмарӗ.

По команде «Разойтись!» толпа не шелохнулась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ачасем килӗсене ҫитрӗҫ.

Приехали ребята домой.

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Ачасем килӗсене кайма тухрӗҫ те хӑйсем паллакан колхозниксем лашапа килнине курчӗҫ.

Наши ребята вышли на дорогу, глядят: знакомые колхозники едут.

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Ачасем пӗр шухӑшлӑ пулса хӑвӑрт килӗсене чупрӗҫ.

Ребятам такая идея понравилась, они побежали домой.

Хӗвел пулса ҫӳрекенсем // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 14, 16 с.

Кӗтетпӗр-кӗтетпӗр — Леш-кас ачисем килӗсене таврӑнма шутламаҫҫӗ те: ҫур ҫӗр ҫитмен.

Ждём, ждём, а ребята из соседней деревни даже не думают возвращаться домой — полночь ещё не наступила.

Ҫара тихасем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 98–104 с.

Лешкасри шухӑ ачасем килӗсене кайма пуҫлаҫҫӗ те, эпир сиксе тухатпӑр!..

Когда ребята из Старых Дубков пойдут домой, мы выскочим перед ними!..

Ҫара тихасем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 98–104 с.

Манӑн туссем ҫакна ҫеҫ кӗтсе ларнӑ тейӗн — килӗсене пӑрҫа сапнӑ пек тапса сикрӗҫ.

Друзья словно только этого и ждали — врассыпную, словно горох, бросились по домам.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Фомин бандинчи нумай ҫын вара, кӗрешнин ним усси те ҫуккине ӑнланса ҫитсе, килӗсене вӑрттӑн тарса саланчӗ.

Многие фоминцы, убедившись в бесполезности борьбы, тайком покидали банду, разъезжаясь по домам.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах ку та нимскер те памарӗ: хӑй пулӑшӗҫ тесе шанчӑк хывнӑ казаксем ун сӑмахне чӗмсӗррӗн итлесе пӗтерчӗҫ те ним шарламаннипех килӗсене саланма тапратрӗҫ.

Однако результат оставался прежним: казаки, на которых он думал опереться, молча выслушивали его речь и так же молча начинали расходиться.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех