Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илчӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Нумай, — унпа килӗшсе каллех хӗрхӳн кулса илчӗ старик.

— Много, — согласился старик и опять слабо усмехнулся.

Старикпе хӗр тата хӗвел // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 59–64 стр.

Старик ӳсӗркелесе илчӗ.

Старик покашлял в ладонь.

Старикпе хӗр тата хӗвел // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 59–64 стр.

Митя хаҫата ярса илчӗ те ана хутлатса кӗсйине чикрӗ.

Митя схватил газету, сложил ее и сунул в карман.

Савӑнӑҫ // Мирун Еник. https://chuvash.org/lib/haylav/7085.html

Ашшӗ ӳсӗрсе илчӗ те вула пуҫларӗ:

Папаша кашлянул и начал читать.

Савӑнӑҫ // Мирун Еник. https://chuvash.org/lib/haylav/7085.html

Амӑшӗ турӑш ҫине пӑxca хӗрес хывса илчӗ.

Мамаша взглянула на образ и перекрестилась.

Савӑнӑҫ // Мирун Еник. https://chuvash.org/lib/haylav/7085.html

Вӑл ҫутӑ хашаклӑ куҫлӑхне сулахай аллипе тӳрлетсе илчӗ те иксӗмӗр ҫине кӑн пӑхса:

Он левой рукой поправил очки со светлой оправой и смотря строго на нас обоих:

Математика мыскари // Александр Галкин. https://vulacv.wordpress.com/2017/10/19/ ... %B8%D0%BD/

Кунашкал ҫӑлӑнӑҫ шухӑшласа кӑларма пултарнӑшӑн мана ырласа та илчӗ.

Даже успел поблагодарил меня за то, что смог выдумать подобный путь спасения.

Математика мыскари // Александр Галкин. https://vulacv.wordpress.com/2017/10/19/ ... %B8%D0%BD/

Пит шӑнӑрӗсене ҫеҫ туртӑнтаркаласа илчӗ.

Игранул скулами.

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Хӑмӑр питли калавҫӑ ҫине пӑхса илчӗ

Смуглый посмотрел на рассказчика…

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Вара, ҫӗрелле шухӑшлӑн тинкерсе пӑхса илчӗ, пуҫне ҫӳлелле каҫӑртрӗ…

Посмотрел задумчиво в землю и поднял голову…

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Ҫакна илтсен ҫӗрле камсем ҫине чутах пырса тӑрӑнманнине тӳрех тавҫӑрса илчӗ арҫын ача.

Услышав это, мальчик сразу же сообразил на кого чуть не наткнулся.

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Лайӑхрах куракан Димка ҫывӑракана палласа илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Хулпуҫҫийӗсене ҫӳҫенӳллӗн сиктерсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

«Курение убивает» — вуласа илчӗ пачка ҫинчи пысӑк саспаллисене.

Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Кӑмакара пӗҫернӗ шурӑ ҫӑкӑр тата – ӑна аса илсен халӗ те-ха Тамарӑн сӑмсине унӑн техӗмлӗ шӑрши явӑкласа илчӗ, ҫӑварӗнче унӑн тути кала пуҫларӗ.

А хлеб из печки, как вспомнила она эти моменты, у Тамары в носу появился запах свежеиспеченного хлеба, а на языке – его вкус.

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

«Ҫук, пӗчӗк кантӑкне ҫеҫ уҫнипе ӗҫ тухмасть-ха, пысӑккинех уҫас та хӑвӑртрах уҫӑлтарас», — шутласа илчӗ Тамара, чӳрече патне утрӗ.

«Нет, так дело не пойдет, надо открыть все окно, надо скорее проветрить», – подумала Тамара и подошла к окну.

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Йӗп чиксен те куҫ курман тӗттӗмлӗхре ҫиҫӗм чӑр та чар ҫутала-ҫутала илчӗ, аслати татти-сыпписӗр авӑтрӗ, ҫил ахӑрчӗ, ҫаврӑнчӗ-пӑтранчӗ, ҫумӑрӗ ҫав-ҫавах пӗр тумлам та патлатмарӗ-ха.

Во тьме трепетно вспыхивали молнии и гремел гром, ветер рвал, носил, а дождя не было.

Ярмул пичче // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 47–51 стр.

Ҫапах… — Отавина евчӗ ҫине пӑхса илчӗ.

Только… – Отавина посмотрела на сваху.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Отавиха Малышева пӳртне пырса кӗчӗ те, алӑк урати урлӑ ярса пуснӑ пусманах турӑ кӗтессине пӑхса илчӗ (турӑш ҫук-и?), вара плюшпа сӑртарнӑ диван хӗрне сапӑррӑн ларчӗ.

Отавиха пришла к Малышевой, первым делом глянула в передний угол (нет ли иконки?), скромно присела на краешек плюшевого дивана.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Малышева ун ҫине темле сивлеккӗн, темле пытарӑнса тӑракан курайманлӑхпа пӑхса илчӗ.

Малышева внимательно и как-то с отчуждением, с каким-то скрытым враждебным значением посмотрела на старика.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех