Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпӗ ачху! туса ятӑм ҫеҫ, ҫав мошенниксем сукмак ҫинчен тӗмсем хушшинелле вӗлт ҫеҫ кӗрсе кайрӗҫ, тӗмсем ӑшӗнче туратсем ҫӑтӑртатма пуҫларӗҫ, эпӗ: «Перӗр, ачасем!» — тесе кӑшкӑратӑп.
Только чихнул, эти мошенники зашуршали — и в кусты, а я кричу: «Пали, ребята!»

30-мӗш сыпӑк. Томпа Бекки ҫӗр ӑшӗнчи шӑтӑкра // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

«Ма пӑрахас-ха? — тесе шухӑшларӗ вӑл хӑй ӑшӗнче. — Иртнӗ каҫ сигнал пулмарӗ, кӗҫӗр ма пулмалла-ха?»
Да и для чего жертвовать, рассуждал он: если сигнала не было вчера ночью, то с какой стати его ждать непременно сегодня?

29-мӗш сыпӑк. Гек тӑлӑх арӑма ҫӑлать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ҫӑра ӑшӗнче ниепле те ҫаврӑнасшӑн мар вӗсем.
А в замке они все равно не поворачивались.

28-мӗш сыпӑк. Джо индеец шӑтӑкӗнче // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Том хӑйӗн хунарне туртса кӑларчӗ, ӑна пичке ӑшӗнче ҫутса ячӗ те алшӑллипе хытӑ туртса чӗркесе лартрӗ.
Том достал фонарь, зажег его в бочке, хорошенько закутал полотенцем.

Эпӗ халӗ анчах ҫавӑнта кӗтесре, курӑк ӑшӗнче, кӑмакан леш енче, тутӑхса ларнӑ кивӗ кирка куртӑм.
Тут где-то в углу, за очагом, валяется ржавая мотыга, я ее только что видел.

26-мӗш сыпӑк. Каллех Джо индеец // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл пӳлӗмӗн тепӗр пуҫнелле кайрӗ те, чӗркуҫленсе ларса, вучахӑн пӗр хыҫал енчи плитине ҫӳлелле ҫӗклерӗ, унтан пӗр михӗ туртса кӑларчӗ, михӗ ӑшӗнче чӑнкӑр-чӑнкӑр туса илчӗ.
Перейдя через всю комнату, поднял одну из плит в глубине очага и вынул мешок, в котором что-то приятно зазвенело.

Хӑйсен ӑшӗнче вӗсем: «Ӑна мӗнӗн пӗр ҫулталӑках тӑхтамалла тумарӑмӑр-ши?» — тесе кулянчӗҫ.
В душе они жалели, что не подождали целый год.

Шӑпӑлтатакан йывӑҫ ҫулҫисем ӑшӗнче шуйттансем пӑшӑлтатаҫҫӗ, кашни тӗттӗм кӗтесрех усалсем пытанса тӑраҫҫӗ, инҫетре йытӑ вӗрнӗ сасӑ илтӗнет, ӑна хирӗҫ тӑмана хӑрушшӑн тӗвиклетет.
В шорохе листвы слышались голоса духов, привидения таились по темным углам, глухой лай собаки доносился откуда-то издали, и филин отзывался на него зловещим уханьем.

25-мӗш сыпӑк. Тӑпра ӑшне алтса чикнӗ укҫана тупма тӑрӑшни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл камӑн ҫӗрӗ ӑшӗнче пулни ниме те пӗлтермест.
Это все равно, на чьей он земле.

Учитель хӑй ӑшӗнче ҫиллине пухрӗ.
Учитель все больше и больше распалялся гневом.

20-мӗш сыпӑк. Том паттӑрла хӑтланни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

«Эпӗ ҫав картинкӑна ҫурни ҫинчен Том каласа кӑтартатех пулӗ. Акӑ мӗншӗн пӗр сӑмах та каламастӑп. Ӑна вилӗмрен хӑтармалла пулсан та каламастӑп», — терӗ Бекки ӑшӗнче.
Ведь Том, — говорила она себе, — непременно пожалуется учителю, что это я разорвала картинку, слова не скажу, даже для спасения его жизни!

Бекки хӑйне епле тытнине астуса илсен, унӑн ӑна нимӗн чухлӗ те шеллес килмерӗ, ҫапах та вӑл хӑй хӗрхеннине пусарма пултараймарӗ, хӑй ӑшӗнче Беккине лакессишӗн савӑнса хӗпӗртеме те вуҫех пултараймарӗ.
Ему вовсе не хотелось жалеть ее, а выходило так, что он никак не мог удержаться; он не чувствовал ничего хоть сколько-нибудь похожего на торжество.

Том ӑшӗнче кӗвӗҫесси вӗреме тапратрӗ.
Ревность огнем пробежала по жилам Тома.

18-мӗш сыпӑк. Том хӑй курнӑ тӗлӗкӗ ҫинчен каласа кӑтартать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Унӑн тантӑшӗсем вӑл ҫухалса ҫӳренине пӗлмӗш пулма тӑрӑшрӗҫ, анчах хӑйсен ӑшӗнче шутсӑрах кӗвӗҫсе асапланчӗҫ.
Его ровесники делали вид, будто он вовсе никуда не убегал, и все-таки их терзала зависть.

Эпир тӑпра ӑшӗнче ылтӑн та кӗмӗл тултарнӑ, ҫурри ҫӗрнӗ арча тупсан, эсӗр мӗн калӑрши?
Вдруг нам посчастливится откопать полусгнивший сундук, набитый золотом и серебром?

16-мӗш сыпӑк. Малтанхи чӗлӗмсем. — «Эпӗ ҫӗҫӗ ҫухатрӑм» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӗсем ҫакна пӗлмерӗҫ: шыв ӑшӗнче пурӑнакан пулла мӗн чул хӑвӑртрах ӑшалатӑн, унӑн тути те ҫавӑн чухлех лайӑхрах пулать.
Они не знали, что речная рыба тем вкусней, чем скорей попадает на огонь.

14-мӗш сыпӑк. Телейлӗ вӑрӑ-хурахсен лагерӗ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Инҫетре — вӑрман ӑшӗнче — темӗнле кайӑк кӑшкӑрать, ӑна хирӗҫ тепри чӗнчӗ, таҫта улатакка таккама тапратрӗ.
И вот где-то в глубине леса чирикнула птица, ей ответила другая, и сейчас же послышалась стукотня дятла.

Ҫавӑнпа та хӑйсен ӑшӗнче: пиратсем пулса ҫӳренӗ хушӑра эпир ирсӗр ӗҫ туса, вӑрласа урӑх хамӑра хамӑр варалас ҫук, тесе шутларӗҫ вӗсем.
И про себя они решили, что, пока будут пиратами, ни за что не запятнают себя таким преступлением, как кража.

13-мӗш сыпӑк. Пиратсен шайкки парӑссем карать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӗсем салхуллӑ вӑрман ӑшӗнче шалта — вӑрман хӗрринчен пӗр ҫирӗм-вӑтӑр утӑмра — кӑвайт хучӗҫ, хайсем валли каҫхи апатлӑх ҫатма ҫинче пӑртак сысна ашӗ ӑшаларӗҫ те кукуруза пашалӑвӗсене ҫуррине яхӑнах ҫисе ячӗҫ.
Они развели костер у поваленного дерева в двадцати — тридцати шагах от темной чащи леса, поджарили на ужин целую сковородку свиной грудинки и съели половину кукурузных лепешек, захваченных с собой.

Том хӑйӗн ӑшӗнче каллӗ-маллӗ улӑштармалла мар ҫиреп шут тытрӗ.
Том наконец решился.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика