Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрать сăмах пирĕн базăра пур.
юрать (тĕпĕ: юрать) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кун пирки лайӑхрах шутласа пӑхма юрать пек туйӑнать, э?

Стоит, мне кажется, всерьез подумать, а?

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Заводра ӗҫлетӗп, рабочи класа куҫнӑ теме юрать

На заводе работаю, в рабочий класс, можно сказать, перешел…

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Атя, малтан лава туртса кӑларар, вара кӳлме те юрать!

— Давай сначала воз вытащим, а потом уж будешь запрягать!

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну юрать, эсир мӗн калани пурте пирӗн Приреченски района тивет, тейӗпӗр.

— Ну хорошо, допустим, все, что вы говорили, имеет отношение лишь к нашему Приреченскому району.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ну юрать, кай, кай, ачашланса ан ҫӳре! — хушса хучӗ вӑл йӑвашшӑн, сысна ҫурине урипе кӑмака айнелле тӗксе.

Ну ладно, иди, иди, неженка чертова! — ласково добавила она и пихнула ногой поросенка под печку.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйсене хӑйсем тӑрантарсан та юрать!

Сами бы себя прокормили, и то ладно!

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак ӗҫсене тунӑ хыҫҫӑн каллех тӑхӑнма юрать.

Куҫарса пулӑш

Нумай хут усӑ курмалли маскӑсем ҫӗлеме пуҫланӑ // Инга Алексеева. https://ursas.rbsmi.ru/news/Numay-hut-us ... an-173827/

Унпа мухтанма та юрать: тӑлпӑвӗпе те, шухӑлӑхӗпе те, чӑтӑмлӑхӗпе те, кӗрнек кӗлеткипе те ытти чылай утсенчен ирттерет.

Им можно было похвалиться; и статью взял, и резвостью, и проходкой, и строевой выправкой.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пире патронсем памасан та юрать, эрехӗ ҫеҫ пултӑрччӗ! — терӗ те вӑл ахӑлтатса куҫ хӗсрӗ, таса мар кӗпе ҫухине чӗрнипе шаклатса кӑтартрӗ.

— Нам и патронов не надо, лишь бы водочка была! — говорил он, хохоча и подмигивая, выразительно щелкая ногтем по грязному вороту рубахи.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ну, юрать, эппин, — ирӗксӗррӗн килӗшрӗ Богатырев.

— Ну что же, ладно, — нехотя согласился Богатырев.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ хам е ак поручик Волков, ӑна халиччен пач курман-пӗлмен ҫӗртен эсир «эслетме» юрать тесе шутларӑр…

Я сам или вот поручик Волков, которому вы, не будучи с ним коротко знакомы, сочли позволительным для себя «тыкать»…

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Ну, ку та юрать.

— Ну, да и это хорошо.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— «Мӗнех-ха, — тетпӗр ҫакна, — юрать».

— «Ну, что ж, говорим, ладно».

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн, коммунист тесе, юрать тетӗн-и хӑвна пирӗн пыр ҫине хӑпарса тӑма?

— Ты думаешь, если ты коммунист, так можешь нам на горло наступать?

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юрать, эпӗ халех Вёшкине юланутлӑ хыпарҫӑ кӑларса яратӑп.

— Да, я сейчас же с коннонарочным пошлю в Вешки.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуян ҫын пек, вӑрҫӑлла та ним теветкелленмесӗр выляма юрать.

И в войну можно играть без риску, как богатому.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилме те юрать.

Можно и помереть.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗнле, юрать?

Ну, лады?

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юрать.

Куҫарса пулӑш

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл хӑйне канӑҫ паман шухӑшсене тӗтреллӗн ӑнланчӗ, пӗрине кӑна — хӑйсемпе, чӑлахланса юлнӑ тата стройран тухса ӳкнӗ ҫынсемпе, «мана пурте юрать» текен этемле мар тискер инстинкт хистевлӗн хуҫаланнине — уҫҫӑн туйса тӑчӗ.

Он смутно разбирался в собственных переживаниях, одно лишь ощущая с предельной ясностью: что им, изуродованным и выбитым из строя, по-прежнему властно правит разнузданный и дикий инстинкт — «мне все можно».

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех