Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫлӑх сăмах пирĕн базăра пур.
куҫлӑх (тĕпĕ: куҫлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл чӑнах та хурӑн пуҫлӑ ҫӗленех пулнӑ, ун пирки иккӗленмелли те ҫук: пуҫӗнче сарӑ-кӗрен «куҫлӑх» ялтӑртатнӑ…

В том, что это был именно уж, не могло быть никаких сомнений: на голове его мирно светились оранжево-желтые «очки»…

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл тӗттӗм куҫлӑх, фуфайка тӑхӑнса ҫӳретчӗ, хӑлха шӑтӑкӗсене мамӑкпа питӗрсе яратчӗ, извозчик урапи ҫине ларнӑ чухне, урапан хыҫалти хӳмине тӑратса яма хушатчӗ.

Он носил темные очки, фуфайку, уши закладывал ватой, и когда садился на извозчика, то приказывал поднимать верх.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Пришибеев кӑсьинчен лӑчӑрканӑ хута туртса кӑларать, куҫлӑх тӑхӑнать те вулать:

Пришибеев вынимает из кармана засаленную бумажку, надевает очки и читает:

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Иван старик йышлӑ ҫемйине хӑй тавра пуҫтарӗ, кӳршӗ-аршисене чӗнӗ, сӑмси ҫине куҫлӑх утлантарса лартӗ те танкист-ывӑлӗнчен килнӗ ҫырӑва, вӑрӑммӑн тӑхтаса пӗр сехете яхӑн вулӗ.

Старик Иван соберет многочисленную семью, пригласит соседей, оседлает нос очками в жестяной оправе и растянет чтение письма от сына-танкиста на добрый час.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак самантра вӗсем патне хура костюмпа хура куҫлӑх тӑхӑннӑ икӗ ҫын пырса тӑчӗ.

Тут к ним подошли два человека в черных костюмах и темных очках.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ванчӑк куҫлӑх, хура шнурпа хытнӑ шурӑ хӑлхинчен кӑкарса хунӑскер, извеҫпе шуралнӑ паркет ҫинче выртать.

Разбитое пенсне, зацепившееся черным шнурком за его твердое и белое ухо, лежало рядом с головой на паркете, запудренном известкой.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Куҫлӑх тӑхӑнса, вӑл картуз ҫине нумайччен пӑхать чӗлхипе — «ц-ц-ц» — тесе пакӑлтатрӗ те, юлашкинчен: — Мӗн хак тӑрать? — тесе ыйтрӗ.

Надев очки, он долго рассматривал фуражку со всех сторон, цокая языком — «ц-ц-ц», и наконец задал вопрос: — Сколько стоит?

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн пӑхӑр куҫлӑх кантӑкӗсем ҫине класри икӗ пысӑк чӳречесен мӗлки ӳкнӗ.

В стеклах очков выпукло и очень отчетливо отражались два больших классных окна.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Математик куҫлӑх витӗр аяккинелле пӑхса ларать.

А математик смотрел в сторону сквозь очки.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, куҫлӑх тӑхӑннӑ ҫыннӑн сӑмахӗсене чарса, ӑна пӑшал перес еннелле ҫавӑрасшӑн пулчӗ.

Он хотел прекратить надоевший разговор и вернуть посетителя к стрельбе.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сӑрӑ пиншак тата хура шӗлепке тӑхӑннӑ улпут, хӑйӗн тӳрӗ сӑмси ҫине ылттӑн куҫлӑх лартса, сехет ҫине кӑшт ҫеҫ пӑхса илчӗ те, васкаса: — Вуннӑмӗш ҫурри, — терӗ.

Господин в чесучовом пиджаке и люфовом шлеме приложил к римскому носу золотое пенсне, задрал седую бородку, мельком взглянул на циферблат и быстро сказал: — Половина десятого.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Илемсӗр, ҫӑмлӑ сӑмси ҫине темӗн пысӑкӗш хура куҫлӑх лартнӑ ҫынна нимӗнле пассажирсен шутне те кӗртме май пулман.

И уже совсем не подходило ни к какой категории пассажиров небывалой величины дымчатое пенсне на мясистом, вульгарном носу с ноздрями, набитыми волосом.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӑватӑ суккӑр, кӑвак куҫлӑх тӑхӑннӑ еврейсем пӗр-пӗрин хыҫҫӑн пусма тӑрӑх, шӗлепкисене аллисемпе тытса, ҫӳлелле хӑпараҫҫӗ.

Четыре слепых еврея в синих очках гуськом поднимались по трапу, придерживая котелки.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗлӗнсе хытса кайнӑ, куҫлӑх тӑхӑннӑ господина тата унӑн икӗ хӑраса ӳкнӗ ачине курсан, вӑл тутисене хускатса илнӗ — те каҫару ыйтнӑ, те вӗсене тав тунӑ.

Увидев остолбеневшего от изумления господина в пенсне и двух перепуганных детей, он беззвучно зашевелил губами, как бы желая не то поздороваться, не то извиниться.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Доктор ҫакна тен куҫӑмран пӑхсах уйӑрса илчӗ пуль, мӗншӗн тесен, вӑл аллине перо тытсан та хӑй шухӑшне татса пама хӑяймасӑр мана комисси председательне, шӑмӑ авӑрлӑ куҫлӑх тӑхӑннӑскере, лутра та хуланламас врача пӑхтарасшӑн пулчӗ; лешӗ вара пикенсех, ман аяк пӗрчисене, хул лапаткине пӳрнепе ҫеҫ те мар, пӗчӗк мӑлатукпа шаккаса тухма пуҫларӗ.

Должно быть, докторша прочитала её в моих глазах, потому что, уже взяв в руки перо, не решилась, однако, написать заключение, а передала меня председателю комиссии, низенькому толстому врачу в роговых очках, и тот тотчас же принялся энергично выстукивать меня по рёбрам, по лопаткам, но не пальцами, а маленьким молотком.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн пиҫӗхнӗ куҫӗсем хулӑн куҫлӑх витӗр пӑхаҫҫӗ.

С воспаленными глазами, близоруко смотревшими через толстые очки.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Ятне тунӑ кухньӑра» Саня кӑшт кӑна пӗр пиеленӗ ҫаврӑм ҫине лараймасть, ҫаврӑм ӑшӗнче ӑслӑ куҫлӑ ача пӑхса выртать, ҫамкине хура ҫӳҫ пайӑрки витнӗ — йӗпкӗн хӑмӑр тилӗсен гибричӗсем ҫинчен лекци илтер тесен шӑмӑ кӑшӑллӑ куҫлӑх кӑна ҫитмест.

В «собственно кухне» Саня едва не садится на свёрток, из которого выглядывает серьёзное, рассеянное личико с чёрной прядкой волос на лбу — не хватает, кажется, только очков в роговой оправе, чтобы услышать лекцию о гибридах чёрно-бурых лисиц.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня ӑна чӗнсе сӑмах хушать те, вӑл, ват ҫынсем пек, кулмасӑр-тумасӑр куҫлӑх айӗн ҫеҫ пӑхса илет, сасартӑк аллинчи купӑста пуҫӗ лаштах ҫӗрелле ӳкет.

Саня окликает её. Она по-стариковски, строго глядит на него из-под очков и вдруг беспомощно роняет кочан на землю:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав вырӑнта пурнакан фельдшерица, куҫлӑх тӑхӑннӑ типшӗмрех кӑна карчӑк, калаҫа-калаҫа хӑй умне тухса тӑрсан, вӑл унтан: — Ну-с, чӗркуҫҫине ампутациленӗ ҫӗрте пулма тӳрӗ килнӗ-и сире? — тесе ыйтрӗ.

Когда местная фельдшерица, сухонькая старушка в очках, трепеща, предстала перед ним, он спросил её очень любезно: — Ну-с, а случалось вам присутствовать при ампутации голени?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Суднӑ ҫинчех-ха Корнев машинист пире валли тӑватӑ мӑшӑр куҫлӑх туса панӑччӗ.

Ещё на судне машинист Корнев сделал нам четыре пары очков.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех