Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫлӑх сăмах пирĕн базăра пур.
куҫлӑх (тĕпĕ: куҫлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ носилкӑна карета ҫине лартнине, карчӑк чӗтӗрекен аллисемпе Марья Васильевна урисене чӑрканине, кашнин ҫӑварӗнченех, таҫтан кӗнеке туртса кӑларса алӑ пусма ыйтакан санитарпа куҫлӑх витӗр тарӑхса пӑхакан, кӗнеке ҫине алӑ пусакан Николай Антоныч ҫӑварӗнчен те сывлӑш тухнине хытса кайса картишӗнче пӑхса тӑтӑм.

С убитым сердцем я стоял во дворе и смотрел, как носилки вкладывали в карету, как старушка дрожащими руками закутывала Марье Васильевне ноги, как у всех шел пар изо рта — и у санитара, который вынул откуда-то книгу и попросил расписаться, и у Николая Антоныча, который, болезненно заглядывая под очки, расписался в книге.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир пӗрер панулми ҫирӗмӗр, хамӑр кӳршӗ, пӗчӗкҫӗрех кӑна хура-кӑвак арҫынна, хырӑнманскерне, куҫлӑх тӑхӑннӑскерне те хӑна турӑмӑр.

Мы съели по яблоку и угостили соседа, маленького, небритого, сине-черного мужчину в очках,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Капитан ҫырӑвӗнчи сӑмахсем мана пӗрре те канӑҫ памарӗҫ, Даша инке сассине те илтнӗ пек, вӑл ҫак ҫырӑва куҫлӑх витӗр пӑхса, ассӑн сывласа, такӑна-такӑна вуланине те курнӑ пек пултӑм эпӗ.

Обрывки фраз из письма капитана мучили меня, я как будто слышал голос тети Даши и видел, как она читает это письмо, поглядывая через очки, вздыхая и запинаясь.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан, куҫлӑх тӑхӑнса, ҫакна вуласа пачӗ:

Тут он надел очки и прочел следующее.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Даша инке мана вӗрентнӗ пек, куҫлӑх витӗр ман ҫине пӑхса такӑна-такӑна вуларӗ.

Тетя Даша читала запинаясь, поглядывая на меня через очки с поучительным выражением.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫлӑх тӑхӑнса ют ҫынсен ҫырӑвӗсене, ҫурхи шывпа хамӑр килхушшине юхса килнӗскерсене, вуланӑ чухне (вӑл вӗсене халь те вулатчӗ-ха) вӑл маншӑн карчӑк пекех туйӑнатчӗ.

А мне она казалась настоящей бабушкой, в особенности, когда, надев очки, она читала по вечерам чужие письма, занесенные на наш двор половодьем (она их еще читала).

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, ӗненмен пек пулса, куҫлӑх ҫийӗн ман ҫине пӑхса илчӗ.

Он недоверчиво посмотрел на меня поверх очков.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫав сивӗ сасса, вӑрӑм та хытанкка пӳрнесене, куҫлӑх тытнӑ пӳрнесене аса илсе ҫиме чарӑнса шӑла ҫыртрӑм.

Я перестал есть и стиснул зубы, вспомнив этот холодный голос и руку с длинными сухими пальцами, в которой медленно качались очки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн айӑпа пула анне пӗр ҫул хушши пуҫтарса туяннӑ вӗр-ҫӗнӗ пустав пальтопа сутса ятӑмӑр, манӑн айӑпа пула аннен присутствие ҫӳреме, чӗтренсе тухакан сассипе калаҫма, вӑрӑм та хытанка пӳрнеллӗ, куҫлӑх тытнӑ куҫа курӑнман ҫын умӗнче пуҫ тайма тивет…

По моей вине было продано новое драповое пальто, на которое мать целый год копила, по моей вине она должна ходить в присутствие и говорить таким незнакомым голосом и униженно кланяться этому невидимому человеку с такими длинными, страшными, сухими пальцами, в которых медленно покачивались очки…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав типнӗ алӑ ҫинчи куҫлӑх майӗпен кӑна силленкелет.

в которых медленно покачивались очки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Калуш тӑхӑнсан, хуть те венчете кай, — терӗ мастер, хӑйӗн аллисемпе тунӑ япаласем ҫине мӑнкӑмӑллӑн, куҫлӑх ҫийӗн пӑхса.

— Калошки надеть, так хоть под венец! — сказал мастер, любуясь поверх очков изделием своих рук.

13 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Кил кунта, тетӗп эпӗ сана! — кӑшкӑрса ячӗ те нимӗҫ хӗрарӑмӗ, унӑн куҫлӑх айӗнчи куҫӗсем чармакланса чарӑлса кайрӗҫ.

– Иди сюда, говорю тебе! – крикнула немка, и её глаза в очках сделались резкими, как у галки.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Мӑйрака пек ҫӳлелле туса ҫыхнӑ сарӑ ҫӳҫесем ытла та ҫӳллӗ ансӑр ҫамки ҫинелле купаланнӑ, мӑнтӑр сӑмси ҫинче куҫлӑх йӗрӗ хӗп-хӗрлӗ палӑрса тӑнӑ.

Белокурые волосы, круто завитые рожками, торчали над чересчур высоким и узким лбом, а на толстой переносице виднелся кораллово-красный след очков.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ашшӗ куҫлӑх тӑхӑнчӗ.

Отец надел очки.

Савӑнӑҫ // Мирун Еник. https://chuvash.org/lib/haylav/7085.html

Ватӑ леди куҫлӑх ҫийӗле пӑхса тӗлӗнсе хытсах кайрӗ, Томӗ вара кулнине тӳсеймесӗр урайӗнче йӑваланчӗ.

Тетя Полли словно окаменела от изумления, глядя на него поверх очков; Том валялся на полу, едва живой от смеха.

12-мӗш сыпӑк. Кушак аҫи тата «ыратнине лӑплантаракан эмел» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӑл Сида темӗн пекех хаяр сунса хӗпӗртесе ларчӗ; карчӑк, каялла пырса кӗрсе ҫилленнипе куҫлӑх айӗнчен ҫиҫӗм ҫиҫтерсе, сахӑр савӑчӗн катӑкӗсене пӑхса тӑнӑ чухне Том аран ҫеҫ нимӗн шарламасӑр тӳссе тӑма пултарчӗ.

Он был до того переполнен радостью, что едва сдерживался, когда тетя вошла из кухни и остановилась над осколками, бросая молниеносные взоры поверх очков.

3-мӗш сыпӑк. Вӑрҫапа тата юратупа аппаланать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Хӑй вара умне хулӑн саппун ҫакнӑ, алсиш, хура куҫлӑх тӑхӑннӑ.

На нём были одеты плотный фартук, рукавицы, очки чёрного цвета.

Пурччӗ тимӗрҫӗ лаҫҫи... // Александр Мокин. «Хресчен сасси», 5(2643)№, 2017.02.09

Хӗвелтен хӳтӗлекен куҫлӑх тӑхӑнма ан манӑр.

Не забудьте одеть солнцезащитные очки.

Хӗвел ҫинче хӗртӗнни: усси те, сиенӗ те // Галина ТЮРИНА. «Хыпар», 2016.07.22, 114-115№

Ҫавӑн пекех куҫа ультрафиолет пайӑркасенчен хӳтӗлекен куҫлӑх тӑхӑнмалла.

Куҫарса пулӑш

Ытлашши хĕвел те сиенлĕ // Эльвира КУЗЬМИНА. «Пурнӑҫ ҫулӗпе», 2016.03.04

Старик куҫӗсем хаяррӑн ҫиҫеҫҫӗ, ҫапах та эп асӑрхасран хӑраҫҫӗ хӑйсем, ҫавӑнпа вӑл пуҫне усса утать, куҫлӑх айӗпе вӑрттӑн ман ҫине пӑха-пӑха илет.

Глаза у старика свирепые, и, чтобы я не заметил этого, он идет, потупившись, лишь из-под очков тайком бросает на меня косые взгляды.

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех