Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пичче сăмах пирĕн базăра пур.
Пичче (тĕпĕ: пичче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӑшӑрлан эсӗ унпа, пичче, лайӑх хӗрарӑм вӑл, — терӗ Дуняшка хӑюллӑн.

— Бери ее, брат, она хорошая, — решительно сказала Дуняшка.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӑҫта ирех пуҫтарӑнтӑр, пичче?

— Вы куда это спозаранок собрались, братушка?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пичче, эпӗ Аксинья патне кайса килетӗп, эсир хирӗҫ мар-и?

— Братушка, я сбегаю за Аксиньей, вы супротив ничего не будете иметь?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ авланнӑ-и, Гриша пичче?

— Ты женатый, дядя Гриша?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсӗ мӗн питӗ салху, Гриша пичче?

Ты чего такой невеселый, дядя Гриша?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Михаил пичче аслӑк айне выртрӗ те сиксе чӗтрет, ак ҫапла силленет!

Дядя Михаил лег под сараем и так дрожит, так дрожит, ажник подсигивает!

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Михаил пичче, туса пар мана пӗчӗк кӗрепле, атту никам туса паракан ҫук.

— Дяденька Михаил, сделай мне маленькие грабли, а то мне некому сделать.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗлетӗн-и, Ксюша, пичче чӑнах та вилнех пулсан, хӑй те вӑл хуйхӑрсах вилет.

А ты знаешь, Ксюша, ежли она узнает, что он взаправди помер — она от тоски сама помрет.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Апла эсир, пичче

— Та-ак, дяденька…

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Выляҫҫӗ вӗсем, Кузя пичче! — чӑтаймасӑр хушса хучӗ хӗрсенчен пӗри.

— Да играют они, дядя Кузя! — нетерпеливо проговорила одна из девушек.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Андриян пичче пек чӑн-чӑн космонавт пулатӑп.

Настоящим космонавтом стану, как дядя Андриян.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Пичче, Федор Тимофеич!

— Дядюшка Федор Тимофеич!

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

— Ҫук, пирӗншӗн пӗтӗмпех пичче туса парӗ! — ахӑлтатрӗ лешӗ.

— Нет, дядя за нас все сделает! — хохотнул тот.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Мӗн япала-ши вӑл, Петя пичче, шахтер шӑнӑрӗ? — шӳтлерӗ Сергей.

— А какая она, эта жилка, дядь Петь? — пошутил Сергей.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Юрӗ, юрӗ, пичче

— Н-ну, братушка…

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пӗлетӗр-и эсир, пичче?

— Вы, братушка, знаете?

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эх, ватӑлнӑ та иккен эс, пичче! — терӗ куляннӑ сасӑпа Дуняшка.

— Ох, и постарел же ты, братушка! — сожалеюще сказала Дуняшка.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пичче!

— Дяденька!

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ыран, пичче, правлени пухатпӑр та юлашки тырра ӗҫ кунӗ тӑрӑх валеҫсе пама йышӑнатпӑр — кӑшкӑрма пӑрахтарас пулать!..

— Завтра, брательник, соберем правление и остатний хлеб на трудодни пустим — надо заткнуть глотки!..

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Шанчӑкна ан ҫухат, пичче, вӑхӑт ҫиттӗр-ха, эпир ӑна таканлатпӑр!

— Не теряй веры, брательник, мы его еще подкуем, дай срок!

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех