Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эх, Андрюха, Андрюха! — йывӑррӑн сывласа илчӗ те Ерофей Кузьмич, чикарккине пӑрахса, лаши патнелле утрӗ.

— Эх, Андрюха, Андрюха! — завздыхал Ерофей Кузьмич и, бросив цигарку, направился к лошади.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ерофей Кузьмич пӗтӗм кӑкӑрӗпе сывласа илчӗ.

Ерофей Кузьмич дохнул всей грудью.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗнле тӗттӗм ҫӗр! — терӗ вӑл, ассӑн сывласа илсе.

— Экая ночь! — вздохнул он.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫитӗ, — терӗ вӑл, йывӑррӑн сывласа илсе.

Довольно, — сказал он со вздохом.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй тӗллӗн те, сасӑпа та, вӗрин сывласа пӑшӑлтатса ҫӳрерӗ.

Он то про себя, то вслух шептал, горячо дыша.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗррехинче вӑл пӗтӗм ҫемйи хӑй хыҫне пуҫтарӑнса тӑнине сисрӗ те, йывӑррӑн сывласа илсе, шанчӑкне ҫухатнӑн аллипе сулчӗ.

Как-то раз он, почуяв что за его спиной собралась вся семья, тяжело вздохнул и махнул рукой, будто потеряв надежду.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кам каларӗ ӑна, — полка ҫӗмӗрсе тӑкнӑ тесе? — терӗ вӑл, ҫиллине шӑнараймасӑр, хыттӑн, унтан вара, хӑвӑрт сывласа илсе, тепӗр хут ыйтрӗ:

— Кто сказал, что полк разбили? — сказал он громко, будучи не в силах сдержать гнев, потом быстро вздохнул, спросил еще раз:

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫапла пулса тухать, — ассӑн сывласа илчӗ Умрихин.

— Выходит, так, — вздохнул Умрихин.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пурте ҫӑмӑллӑн сывласа илчӗҫ.

Все вздохнули облегченно.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров ӑнланса илчӗ: каҫҫа юсаса пӗтернӗ иккен, — вара вӑл пӗтӗм кӑкӑрӗпе ҫӑмӑллӑн сывласа илчӗ.

Капитан Озеров понял, что переправа восстановлена, и облегченно вздохнул всей грудью.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Лайӑхах курман эппин! — лӑпкӑн каларӗ Умрихин, ассӑн сывласа илсе.

— Плохо видал! — мирно, со вздохом возразил Умрихин.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах Озеров капитан йывӑррӑн кӑна сывласа илчӗ, гранатӑна Умрихин аллинчен илчӗ те ӑна епле пеме хатӗрлемеллине хӑй кӑтартса пачӗ.

Но Озеров, только вздохнув, взял из рук Умрихина гранату и сам показал, как надо готовить ее к броску.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Юрамасть! — хаш сывласа килӗшрӗ Умрихин та.

— Нельзя? — шумно вздохнув, согласился Умрихин.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Мӗнле-ши халь унта пирӗн, килте?» терӗ вӑл хӑй тӗллӗн, йывӑррӑн сывласа илсе, — кун пек ӗнтӗ вӑл паян темиҫе хут та сывласа илнӗ.

«Как у нас дома там? — вздохнул он про себя, как вздыхал уже много раз за день.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Умрихин йывӑррӑн сывласа илчӗ, кӑвакал сӑмси майлӑ мӑн сӑмсине хыттӑн аяккалла шӑнкартрӗ те кӳренмесӗр, салхун ответлерӗ:

Умрихин вздохнул, шумно очистил в сторону вместительный утиный нос и ответил без обиды, сумрачно:

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӗлпӗре пӑрахса, пӗтӗм ӳт-пӗвне хускатса сывласа илчӗ те вӑл, ывӑнса ҫитнӗ ҫын уттипе Лозневой палатки патнелле уттарчӗ.

Бросив поводья, отдуваясь, он пошел усталой походкой к палатке Лозневого.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Йывӑррӑн сывласа илсе, хӑвӑрт хускалчӗ те вӑл, ниҫталла пӑхмасӑр, тӳрех Лопуховсен килӗ патнелле утрӗ…

Вздохнув, он резко скочил, и никуда не смотря, направился прямиком к дому Лопуховых.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Йывӑррӑн сывласа илсе, вӑл Марийкӑпа юнашар ларчӗ те, хӑйне шухӑш пуснине палӑртса, каллех калаҫма тытӑнчӗ:

Тяжело вздохнув, он сел рядом с Марийкой, и находясь в тяжелых мыслях, снова начал говорить:

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ирӗксӗрех шухӑшлаттарать, — терӗ Андрей, йывӑррӑн сывласа илсе.

— Оно само думается, — сказал Андрей вздохнув.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах тепӗр кунне, ҫӗнӗ сводка итлесен, ҫӑмламас куҫхаршийӗсене пӗркелентернӗ те йывӑррӑн сывласа илнӗ:

Но на другой день, прослушав новую сводку, хмурил лохматые брови и говорил вздыхая:

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех