Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрӗ сăмах пирĕн базăра пур.
хӗрӗ (тĕпĕ: хӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр-пӗриншӗн тунсӑхланӑ ашшӗпе хӗрӗ тем ҫинчен те калаҫма пултараҫҫӗ.

Мало ли о чем могут говорить отец с дочерью после разлуки?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӗрӗ пӗр кунта мӗн-мӗн тӳснине ӗненес килмест, анчах ӗненмесӗр те май ҫук.

Поверить в то, что рассказывает его дочь, было почти невозможно. Не поверить тоже.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ашшӗнчен ниҫталла та пӑрӑнман хӗрӗ, пӗчӗк ача пек ун чӗркуҫҫийӗ ҫинех хӑпарса ларнӑскер, ун сӑмахӗсене илтрӗ.

Но Женя, которая не отходила от отца ни на шаг, а потом и вовсе как маленькая уселась к нему на колени, услышала его и тоже задала вопрос:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ашшӗпе хӗрӗ мӗн ҫинчен калаҫнине никам та илтмерӗ.

И никто кроме них двоих не слышал, о чем они говорят.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Тытатӑн ҫав, тытатӑн, пӗлетӗп эпӗ, — чарӑнмарӗ хӗрӗ.

— Ловишь, ловишь, я знаю, — всхлипнула девочка, —

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эп сана пӗтӗмпех кайран ӑнлантаратӑп, — хӑлхаран пӑшӑлтатрӗ хӗрӗ.

— Я тебе потом все объясню, — прошептала Женя в самое ухо.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя тинех туйса илчӗ: хӗрӗ ҫинчен нимӗн те пӗлменрен ун амӑшӗ те ӑсран каяс патнех ҫитнӗ ӗнтӗ.

До Жени вдруг тоже дошло, что ее мама тоже сходит с ума от неизвестности.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑйпе ҫапӑҫма хатӗрленнӗ леш каччӑна вӑл хальхинче кӑнттаммӑн тӗртсе урайне ӳкерчӗ те хӗрӗ кӑшкӑрнине пӑхмасӑрах каччӑ ҫине пусса каҫса кайрӗ.

Затем он таким же грубым образом, в этот раз он просто толкнул парня, который опять попытался разобраться с ним, на пол и прошелся прямо по нему под визг его девушки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Пӗлетӗн-и, эп хама чӑнласах олигарх хӗрӗ пек туятӑп, мӗншӗн тесен ман халиччен нихӑҫан та ҫакӑн чухлӗ укҫа пулман, — терӗ Женя.

— Ты знаешь, я на самом деле чувствую себя дочкой олигарха, — поделилась Женя с Федором. — Никогда в жизни у меня не было столько денег.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Паллах, Маргарита, вӑл унӑн хӗрӗ вӗт-ха.

— Конечно Маргарита, она же его дочь!

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Вӑрттӑнлӑхлӑ тетте парнеленӗ чух хӗрӗ ҫинчен пачах шухӑшламан.

так подставить свою родную дочь. Всучить ей игрушку с секретом,

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ӗнтӗ мӗн тесен те, Кира амӑшӗ шухӑшӗпе, ҫав, вилнӗ Варвара Рабинович хӑйӗн чапа тухнӑ пӗтӗм шкулӗпе ҫак хӗрӗн «пушмак патушине те тӑмасть, хӗрӗ вара кӑкӑр ӗмнӗ чухнех «маска сассине илме пултарнӑ», халӗ ӗнтӗ Пушкина та чапа тухнӑ Степанянран кая мар вулать.

Во всяком случае, по мнению Кириной мамы, покойная Варвара Рабинович со всей своей знаменитой школой «не годилась в подмётки» этой девочке, которая ещё в грудном возрасте умела великолепно «брать голос в маску», а теперь читала Пушкина не хуже знаменитого Степаняна.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Туссем ҫӗрлечченех пирӗн патӑрта ларчӗҫ, Кира Сивцев-Вражека кайса кӗҫӗннине ӗмӗртсе килме те ӗлкӗрчӗ, аслӑ хӗрӗпе пирӗн пата килчӗ — хӗрӗ малашне чаплӑ артистка пулма ӗмӗтлентерет.

До ночи сидели у нас друзья, и Кира уже успела съездить на Сивцев-Вражек покормить младшего и вернулась со старшей — той самой, которая в будущем подавала надежды стать знаменитой артисткой.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Палланӑ ҫын хӗрӗ тенипе пуль.

Очевидно, как привилегированную.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Историллӗ ҫыннӑн хӗрӗ, ҫыннине эпӗ хам та пите лайӑх пӗлеттӗм, — терӗ Вышимирский мухтанарах.

— Дочь исторического лица, которое я прекрасно знал! — с гордостью сказал Вышимирский.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр хӗрӗ юлмаллахчӗ кунта.

Нужно было, чтобы одна осталась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрӗ пӗри Катя ятлӑ пулнӑ иккен, ҫавӑншӑн Саня питӗ хавасланнӑ: «Катя та Катя» тесе ҫеҫ тӑнӑ вара.

Одну из девушек звали Катей, и Саня ужасно обрадовался и потом только и звал её: «Катя, Катя!»

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӑйӑхлӑ хулӑн проводник пӗрмай пирӗн ҫине ҫаврӑнса пӑхкалать — ман ҫине-и? — тарӑнӑн сывласа илет те, унӑн та хӗрӗ илемлӗ, тет…

Толстый усатый проводник всё посматривает на нас — или на меня? — и, вздохнув, говорит, что у него тоже красивая дочка…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрӗ ҫаплах сывалмасть.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Ҫакӑн хыҫҫӑн хӗрӗ хӗне каять — ал-ури ӗҫлеми пулать.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех