Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

манман (тĕпĕ: ман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ир пулакан ыраша пухма яма хӗрарӑмсем хӑйсем ыйтрӗҫ пулсан та, вӗсем ҫак участок «ют» звенон пулнине манман.

Несмотря на то, что женщины сами просили послать их на уборку сверхранней ржи, они не забыли о том, что это участок «чужого» звена.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Алешӑна пӗр минутлӑха та манман вӑл, выртнӑ чухне те, тӑнӑ чухне те унӑн ятне аса илнӗ, анчах хӑйне ҫавӑрса илнӗ туйӑм мӗне пӗлтерни ҫинчен ҫак каҫчен тӗплӗн шухӑшласа пӑхман.

Она ни на минуту не забывала об Алеше, ложилась и вставала с его именем, но до этого вечера не отдавала себе отчета в охватившем ее чувстве.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ Степана манман.

Помню я об Степане.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Любава ҫак сӑмахсене нихҫан та манман, унӑн чӗри вара колхоза кашни хут кӳрентернӗ чухне вӑркаса тӑнӑ.

Любава никогда не забывала этих слов, и сердце ее закипало при каждой обиде, нанесенной колхозу.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сӑмах каланӑ чухне вӑл аттине кӑтартма, Андрей ҫине пӑхкаласа илме манман.

Ораторствуя, она не забывала выставлять полусапожки и поглядывать на Андрея.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Серёжа ҫав юрӑсенчен хӑш-пӗрисене манман, вӗсене вӑл, арман патне ҫӑрттан ҫурисем тытма кайсан хӑй те юрланӑ.

Сережа иные из этих песен запомнил, и сам их распевал, когда ходил ловить щуренков на мельницу.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Да, кӑштах манман!

— Да, чуть было не забыл!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Шанатӑп эпӗ, вӗсем хӑйсен помещикӗсене вут тӗртсе ҫунтара-ҫунтара янине эсӗр манман пуль, тетӗп?

Вы, надеюсь, не забыли, как они жгли своих помещиков?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Паллах, вӑл ӑна нихӑҫан та манман.

Конечно, никогда он ее не забывал.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫыннисем те ҫавах, анчах кӑмӑллӑрах, мужикӗсем те ҫавсемех, вӗсем те шурӑ кӗпе тӑхӑнаҫҫӗ, анчах вӗсем ӗлӗкхи Хӑвалӑх ҫыннисен евӗрлех, хӑйсене панӑ ирӗклӗхе манман, кӗписем тасарах та тирпейлӗрех, ачисем патмартарах, пурте шкулта вӗренеҫҫӗ, ҫӗрӗ-шывӗ нумайрах, тырри-пулли те ӑнӑҫлӑрах; лашисем вӑйлӑрах та самӑртарах, плугӗсем тарӑнрах та сарлакарах илеҫҫӗ, ӗнисем вара пӗрер витре сӗт параҫҫӗ…

Такие же люди, только добрее, такие же мужики, в таких же свитках, только мужики похожи на старых лозищан, еще не забывших о своих старых правах, а свитки тоньше и чище, только дети здоровее и все обучены в школе, только земли больше, и земля родит не по-вашему, только лошади крепче и сытее, только плуги берут шире и глубже, только коровы дают по ведру на удой…

X // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ҫук, писатель манман.

Нет, он не забыл.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Икӗ витре эрехне илсе килме те манман вӑл.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Манман пулсан…

Если не забыл…

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Шӑпах ҫар плацӗнчи пек, пуҫтарнӑ та вӗсене йӗркипе вырнаҫтарса тухнӑ, ҫитменнине тата ҫулӗсене хӑйӑрпа сапма та манман

Как на военном плацу, их собрали, построили, и даже дорожки между ними не забыли посыпать песком.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пире никам та манман иккен — пӑшӑрханнӑ, шыранӑ, пӗтӗм хулана ура ҫине тӑратнӑ.

Оказывается, нас не забыли — беспокоились, искали, подняли на ноги весь город.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Саша манман иккен, пурне те астӑвать.

У Саши была отличная память.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ҫук, манман.

— Я не забыл.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Манман.

— Не забыла.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вандуана — вилнӗ ҫыннӑн чунне — ҫулпуҫӗн чӗрӗ чухнехи ӳтне кирлӗ пекех, апат кирлине тӑванӗсем манман.

Родные не забыли, что вандуа — душа умершего — так же нуждается в пище, как и бренное тело живого вождя.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах Бартелик манман, вӑл ӑна хӑй чӗнсе илсе каять.

Но Бартелик о нем не забыл и как-то привел к себе.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех