Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗнер сăмах пирĕн базăра пур.
ӗнер (тĕпĕ: ӗнер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вот, — терӗ Оська, — эпӗ ӗнер каҫпа ҫитрӗм те Яшка Кривохижӑна ҫеҫ курма ӗлкертӗм.

— Вот, — сказал Оська, — я приехал вчера вечером и успел повидаться только с Яковом Кривохижа.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ӗнер, каҫ пулсан тӑхӑр сехетре ҫитрӗм.

— Приехал вчера, в девять вечера.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Миша чалӑшшӑн пӑхса илчӗ те ӗнер Смирнов сержант тӑнӑ вырӑна ҫитсе тӑчӗ.

Миша покосился и стал на то место, где вчера стоял сержант Смирнов.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

— Атя-ха, эпир ӗнер изобретатель тӑнӑ вырӑна тӑрар.

Давай станем на то самое место, где вчера изобретатель стоял.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ӗнер те вӗсем паянхи пек тертленмен.

Даже вчера они не так томились, как сегодня.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ӗнер вӗсем нимӗн те ҫимен тенӗпе пӗрех.

За весь вчерашний день они почти ничего не ели.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ӗнер каҫпа дружина совечӗн ларӑвӗ пулса иртрӗ.

Вчера вечером состоялось заседание совета дружины.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Ӗнер дневнике ҫыраймарӑм: алгебрӑпа лартӑм.

Вчера не писал в дневник: сидел над алгеброй.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Пӗлместӗр-ха апла, ӗнер пире, Бодровпа иксӗмӗре, Артамонов пӗр сехет хушши алгебра тӑрӑх ӑнлантарчӗ, унтан ӑна эпир хамӑр пӗр сехет хушши географипе чунне кӑлартӑмӑр.

Вы и не знаете, что вчера вечером Артамонов целый час объяснял нам с Бодровым алгебру, а потом мы еще час гоняли его по географии.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Паян эпӗ Миша патне пытӑм та: — Артамонов, эпӗ ӗнер йӑнӑшнӑ иккен. Халӗ эпӗ ним чухлӗ те хирӗҫ тӑрас ҫук, енчен эсӗ… Хӑвах пӗлетӗн ӗнтӗ, — терӗм ӑна эпӗ.

Сегодня подошел к Михаилу и сказал: — Артамонов, я вчера был неправ. Теперь я пальцем о палец не ударю, если ты… Ну, в общем, ты понимаешь.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Хӑвӑр мӗн турӑр ӗнер?

А что вчера натворили?

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Таня тинкерсе пӑхать, Леня тинех ӗнтӗ епле ӗнер линейкӑра кӑшкӑрса янӑ пек кӑшкӑрассине туйрӗ, анчах кӑшкӑру-тӑву пулмарӗ.

Не разжимая глаз, Таня широко открыла рот, и Лёня понял, что сейчас раздастся тот истошный, пронзительный визг, который раздался вчера вечером на линейке «трикотажей», но визга он не услышал.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ӑна ӗнер шӑпах хӗвел анас умӗн вӗҫтерсе янӑччӗ, вӑл инҫете вӗҫсе кайӗ тесе те шутламанччӗ.

Её вчера запустили на закате солнца, не рассчитывая, что она улетит далеко.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Ӗнер хулара Боря Кулакова тӗл пултӑм.

Встретил вчера в городе Борю Кулакова.

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӗнер пер арҫын автобус патне васкать.

Вчера мужчина спешил к автобусу.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ку вӑл ӗнер пулнӑ, паян, ыран…

Это было вчера, сегодня, завтра…

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӗнер эп темшӗн ним чухлӗ ывӑнма та ӗлкӗреймен! — пӗр ҫӳҫенми суйрӗ Сергей.

— Вчера как-то и устать не успел, — не моргнув глазом, соврал Сергей.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Ав еплерех!» — ӗнер ӗҫ хыҫҫӑн кӑнтӑрлахи апат ҫиме манса кайнине аса илсе, каҫхи пирки унта шутласси те пулман, хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнчӗ вӑл.

«Надо же!» — удивился сам себе, вспомнив, что вчера после работы забыл пообедать, а ужин проспал.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӗнер вӑл коридора тухнӑ, унта Егорыча курнӑ… кӗскен каласан, унӑн ӳтне…

Он вышел вчера в коридор и встретил там Егорыча… словом, тело его…

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тусӗ патне кӗрет те, ӗнер ҫеҫ уйрӑлнӑ пек, лӑпкӑн каласа хурать: «Сывлӑх сунатӑп, Егорыч! Сана кӗрсе курас терӗм!»

Как он войдет к другу и совершенно спокойно, словно они только вчера расстались, скажет: «Здравствуй, Егорыч! Вот забежал навестить тебя!»

15 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех