Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тунсӑхласа (тĕпĕ: тунсӑхла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайран та, унпа сывпуллашса аудиторисен кичемрех шӑплӑхне таврӑнсан, учебниксем вуланӑ май чылайччен хӗвелтухӑҫ енчи пиллӗкмӗш лавари хастар ачасене, забойӑн аслатиллӗ кӗмсӗртетӗвне тунсӑхласа пурӑнчӗ.

И после, когда пришлось расстаться с ней и сесть за учебники, он долго тосковал в скучной тишине аудиторий по славным ребятам из пятой восточной лазы, по громовому реву забоя,

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Эпӗ вӑл пирӗншӗн тунсӑхласа ҫитӗ те таврӑнӗ тесе шутланӑччӗ… — аран илтӗнмелле пӑшӑлтатрӗ Полюшка.

— А я думала, что она когда-нибудь соскучится по нас и прийдет… чуть слышно прошептала Полюшка.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑт мӗнле тунсӑхласа ҫитрӗм саншӑн!

Вот как я по тебе соскучилась!

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунта тунсӑхласа та вилӗн».

Тут с тоски пропадешь».

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Темскер ачасемшӗн тунсӑхласа ҫитрӗм…

— Что-то соскучился по ребятишкам…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир санпа чӗлхе хӑйратпӑр, юлташ тунсӑхласа ларать…

Мы с тобой языки точим, а товарищ скучает…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ таса юршӑн тунсӑхласа ҫитрӗм, — терӗ Васенӑ хуллен.

— Я соскучилась по хорошему снегу, — тихо проговорила она.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл таҫта ҫывӑхрах пурӑннӑ пек, ывӑлӗшӗн тунсӑхласа ҫитсе, ун патне пурпӗрех таврӑнас пек туйӑннӑ.

словно она жили где-то поблизости и, соскучившись, обязательно вернется к ному.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тата амӑшӗн сасси те, вӑл, картишӗнче ҫӳресе, ывӑлӗшӗн тунсӑхласа ҫитнӗ пек ачаш та ырӑ, чӗре тӗпнех сӑрхӑнса кӗрет, Костя, ачашланӑшӑн савӑнса, амӑшне мӑйӗнчен ытамласа илет те нумайччен унран уйрӑлаймасть, хуллен калаҫса чунне йӑпатнӑ хыҫҫӑн ҫеҫ хӑпать…

Да и голос матери, словно истосковавшейся без него, пока она ходила по двору, полон истомной нежности и доброты, он проникает в самое сердце, и благодарный за ласку Костя обнимает мать за шею, и долго не может оторваться от нее, и отстает лишь после тихих, отрадных душе уговоров…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тунсӑхласа ҫитрӗн-тӗр?

Наскучал небось?

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ну, ирт, ирт, шӑллуна алӑ тыт, аннӳне савӑнтар, арӑму ав тунсӑхласа ҫитрӗ…

Ну иди-иди поручкайся с братом, матерю порадуй, жена вон истосковалась…

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑшман сире тунсӑхласа ҫитнӗ.

Неприятель без вас скучает.

Куҫни // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Куратӑп, куратӑп, питӗ тунсӑхласа ҫитрӗн, ҫавах та тӳрех куҫран пӑхасшӑн мар…

— Вижу, вижу, что очень скучаешь, но все же не хочешь сразу посмотреть в глаза…

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр звенине, пӗчӗк ачана ачашланӑ пек, ачашлатпӑр, тепри ун ҫине тунсӑхласа пӑхать.

С одним цацкаемся, как с малым дитем, а другой глядит на него и тоскует.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тунсӑхласа ларма вӑхӑтӑр пулмӗ…

Так что скучать не придется…

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ман ҫӗр ӗҫлес килет, шалт тунсӑхласа ҫитрӗм.

Я соскучился по земле.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен час-часах Тутариновсен килкартинче ларакан груша йывӑҫне аса илнӗ, леш лутра груша, уйӑхлӑ каҫ ҫав груша айӗнче Ҫемен пуҫне усса Анфиса пирки тунсӑхласа тӑнӑ.

Часто Семену видится груша во дворе Тутариновых, та самая развесистая груша, возле которой он стоял в лунную ночь, понуря голову и тоскуя по Анфисе.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрарӑмсемшӗн ытла та тунсӑхласа ҫитрӗм эпӗ — кашнинех шӑм-шак суракан пуличчен ачашласа тухӑттӑм…

Такой я нежный до баб стал, что каждую бы до болятки миловал…

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Паллӑ, ҫӑмӑл мар казака… тунсӑхласа ҫитнӗ…

 — Известно, нудится казак… тоскует…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий пӗр вӑхӑт ҫав инҫете тӑрса юлнӑ ачалӑх кунӗсем ҫинчен тунсӑхласа аса илчӗ, унтан каллех хальтерех пулнӑ ӗҫсем ҫине куҫрӗ.

На минуту Григорий с любовью и грустью останавливал на нем мысленный взгляд, потом снова переходил к недавнему.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех