Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫӗртме пуссинчен инҫех мар вырӑнтан вӑкӑрсем мӑн ҫул ҫинчен пӑрӑнса кӗнӗ иккен.
6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Ҫав комисси мана вырӑнтан кӑларчӗ, арестлерӗ те ревтрибунал аллине пачӗ, унта, тен, калаҫса тӑмасӑрах шаплаттарнӑ пулӗччӗҫ, е концентраци лагерьне хупса хунӑ пулӗччӗҫ.
3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Эсӗ Егорка Конюшкина ман пирки мар вырӑнтан кӑларса сирпӗтнӗ, тесе шутлатӑн пулӗ?
Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.
Ӗмӗтленмен вырӑнтан Kolossalische Scandal (ӗретсӗр вӑйлӑ скандал) тухса кайман пулсан, качча илме шухӑш тытни ҫинчен хӗре каласа паратчех пулӗ те, вара пурӑнма кичемрен тата ӗҫ ҫукран пиншерӗн пулса пыракан уссӑр, айван мӑшӑрланусенчен пӗри майланса иртетчех пулас.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Тата тепрехинче — пирӗн пӳрт вырӑнтан тапранчӗ те урам тӑрӑх куҫса кайрӗ пек, алӑкӗсемпе чӳречисем уҫӑлса хупӑнса кӑна пыраҫҫӗ, пӳрт хыҫҫӑн чиновник кушакӗ чупса пырать пек…
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Ак ӗнтӗ амӑшӗпе хӗрӗ, пӗр-пӗрин ҫине пӑхмасӑр, юнашар тӑраҫҫӗ; ак бубен янлатрӗ, вӗсем вырӑнтан тапса сикрӗҫ те урампа площаделле икӗ пысӑк шурӑ вӗҫен кайӑк пек вӗҫтере пачӗҫ, — амӑшӗн пуҫӗнче хӗрлӗ явлӑк, хӗрӗн кӑвак.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Пасарта тӗрлӗ тӗслӗн ҫуталса выртакан купи-купи пахча-ҫимӗҫ хушшинче тӑнӑ чухне те вӑл, шурӑ чиркӳ стени ҫине аслӑ ӑстаҫӑ ӳкернӗ пекех, илемлӗччӗ, — унӑн вырӑнӗ Святой Яков чиркӗвӗ ҫумӗнчехчӗ, вилессе те вӑл ҫав вырӑнтан виҫӗ утӑмрах вилчӗ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Мӑн сухаллӑ, кӑвак куҫлӑ ҫын вырӑнтан тапранман, офицера пӑхса, хыттӑн ӳпкеле-ӳпкеле каланӑ, йӗри-таврари юн ҫинелле аллипе сара-сара кӑтартнӑ:
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Пӗр ҫӗрте вӗсем ушкӑнпа, хыттӑн ухлатса, пысӑк ту катӑкӗ тавра ӑна вырӑнтан хускатасшӑн аппаланаҫҫӗ, тепӗр ҫӗрте пикенсе йывӑр пӗрене йӑтаҫҫӗ, кӑшкӑраҫҫӗ:
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Мӗншӗн ҫав вырӑнтан хускатрӑм эпӗ ӑна? — терӗ Коновалов ӳкӗнсе.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл мана, ҫу-каҫа ҫак вырӑнтан хускалмастӑп тесе, сӑмах панӑччӗ; ку эпӗ мӗн шутланине тума ҫӑмӑллатнӑччӗ, анчах сасартӑк…Он дал мне слово всё лето не двигаться с места; это облегчало мне мою задачу, и вдруг…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Йӗре-йӗре ятлать мана: «Эпӗ сана кирлӗ мар пултӑм пулсан, мӗншӗн мана ҫав вырӑнтан сӗтӗрсе кӑлартӑн? — тет.Плачет и пеняет мне: «Зачем ты, говорит, меня из того места вынул, коли я тебе не нужна?
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Унтан, сасартӑк, ҫавӑн пек ирӗк вырӑнтан — пат шӑтӑка!
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Лешӗ хӑйӗн ӗҫӗ ҫине савӑнса пӑхса илсен, ӗҫ хатӗрӗсене пуҫтарма пикенсен вырӑнтан хускалчӗ, сапаланса выртакан ванчӑксемпе юн тумламӗсем ҫине ҫиллессӗн пӑхса илчӗ.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
— Манӑн ертсе пымалӑх хастарлӑхӑм пур, ҫавӑнпа илсе тухрӑм та сире ҫав вырӑнтан!
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Хам эпӗ хӗвел шевли пек чӗрӗ хӗрччӗ, анчах ман, вырӑнтан хускалмасӑр, чул пек хытса ларма тӳр килетчӗ.Я, как солнечный луч, живая была и вот должна была сидеть неподвижно, точно камень.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ир пуҫласа каҫчен, пӗр ларсан кункаҫа вырӑнтан хӑпмасӑр, кавир тӗртеттӗм.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Анчах пӗррехинче ҫывхарнӑ та, ҫынсем тытас тесе хӑйне тапӑнсан, вырӑнтан та хӑпман, хӑйне сыхласшӑн пулнине ним чухлӗ те палӑртман.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Тата тепӗр вырӑнтан ҫеҫ чипер иртсе каясчӗ…
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Унӑн ҫуна ҫинчен анса мӗн пулнине пӗлмеллеччӗ, анчах унӑн шӑмшакӗ лаштах кайнӑ, вӑл юлхавланса ҫитнӗ, ҫавӑнпа та вӑл вырӑнтан хускаличчен — шӑнса вилме те хатӗр…
Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.