Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтартрӗ (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Полюшка аллисене сарса кӑтартрӗ:

И Полюшка развела руками, показывая:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Полюшка хӗрелсе кайрӗ: хура куҫӗсене ҫутӑлтарса, хӗрлӗармеецсем кил хушшине мӗнле килсе кӗни, чӑхсемпе кӑвакалсене мӗнле тытни, асламӑшӗ киккирикне тӑм илтернӗ сарӑ автана та пулин йӑхлӑх хӑварма тархаслани ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

Полюшка оживилась: блестя черными глазенками, стала рассказывать, как приходили на баз красноармейцы, как они ловили кур и уток, как просила бабка Ильинична оставить на завод желтого петуха с обмороженным гребнем.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл мана: колхозра тӗрлӗрен тивӗҫсӗр ӗҫсем тунине пухура палӑртрӗҫ, тесе каласа кӑтартрӗ, чӑн та ӗнтӗ, вӑл ҫав ӗҫсене урӑхларах хаклать, анчах эпӗ ӑна шӑпах ҫапла ӑнлантӑм!

Он рассказал, что на собрании вскрылись всякие злоупотребления — правда, он квалифицировал это несколько иначе, но я его понял именно так!..

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Крыльца ҫине чӳречерен чалӑшшӑн ӳкекен ҫутӑ ун шуранкӑ, гипс маскӑ пек хытса ларнӑ питне палламалла мар кӑтартрӗ.

Свет, косо падавший из окна на крыльцо, делал почти неузнаваемым его бледное, застывшее, как гипсовая маска, лицо.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗрин ҫинчен теприн ҫине куҫа-куҫа, хӑй мӗншӗн пӑлханса кайни ҫинчен астумасӑр персе ярасран хӑранӑ пек, Ксени Анохина Пробатовпа тӗл пулни ҫинчен такӑна-такӑна каласа кӑтартрӗ.

Перескакивая с одного на другое, Ксения сбивчиво, словно все время опасаясь проговориться о том главном, что вывело ее из себя, рассказала Анохину о встрече с Пробатовым.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Пробатов аллине васкамасӑр тытса чӑмӑртарӗ, кӗтесри, ҫунман шкап хыҫӗнчи, вешалкӑ ҫине кӑтартрӗ.

Он не спеша пожал руку Пробатову, указал ему на вешалку в углу за тяжелым кубом несгораемого шкафа.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Старик ӑна куҫӗсемпе пукан ҫине кӑтартрӗ.

Старик указал ему глазами на стул.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лавҫӑ лаша ҫине кӑшкӑрчӗ, анчах вӑл пыр тӗпне хыртарса кӑшкӑрни хӑй вӑйсӑррине, лашана хытӑ тыткалама тӑрӑшнинчен ним усси те ҫуккине кӑтартрӗ.

Бешено орал на лошадь возчик, надрывный крик его был выражением бессилия и нелепой сейчас строгости.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мишка документ кӑларса кӑтартрӗ.

Мишка предъявил документ.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пире патронсем памасан та юрать, эрехӗ ҫеҫ пултӑрччӗ! — терӗ те вӑл ахӑлтатса куҫ хӗсрӗ, таса мар кӗпе ҫухине чӗрнипе шаклатса кӑтартрӗ.

— Нам и патронов не надо, лишь бы водочка была! — говорил он, хохоча и подмигивая, выразительно щелкая ногтем по грязному вороту рубахи.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Фетиска пырса каласа кӑтартрӗ.

Фетиска оттель прибегла, рассказывала.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Григорий Мелехов панӑ отпуск хутне кӑтартрӗ те, ӑна ним сӑмахсӑрах ирттерсе ячӗҫ.

Он предъявил отпускную бумажку, выданную Григорием Мелеховым, и его пропустили, не чиня препятствий.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Старик сӳрӗккӗн утакан мӑнтӑр лашисене чӑпӑрккипе хӑмсарчӗ, кӗлеткипе каялла ҫаврӑнса, вӑкӑрсем кӳлнӗ хыҫалти виҫҫӗмӗш лав ҫине пушӑ аврипе кӑтартрӗ.

Старик махнул кнутом на вяло переступавших сытых лошадей, повернулся назад и, указывая кнутовищем на третью сзади бычиную подводу, сказал:

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тытса чуптӑвӑр ӑна Христос чӗрӗлнӗ ятпа! — халӑх хушшинче ӳснӗҫем ӳссе пыракан тискер сӗрлевпеле хӗрарӑмсем ҫухӑрашса макӑрнине хупласа, хӑйӑлти сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ те вахмистр, конвой начальникӗ, учӗ ҫинчен аллине тӑсса, Иван Алексеевич ҫине кӑтартрӗ.

Похристосуйтеся с ним! — покрывая свирепо усиливающийся дробный говор, бабьи крики и плач, захрипел вахмистр — начальник конвоя — и протянул руку, указывая с коня на Ивана Алексеевича.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр турткаланмасӑр пирӗнпе пыракансенне айӑпӗсене каҫараҫҫӗ, хирӗҫҫисене ак ҫапла награда пулать! — терӗ те чӑпӑрккипе казаксем аялти кӗпи-йӗмӗ таранах хывӑнтарса йӗркесӗр купаласа хунӑ, ҫумӑр айӗнче йӗпенсе выртакан вилӗ хӗрлӗармеецсен шурӑ купи ҫинелле кӑтартрӗ.

Кто пойдет с нами бесперечь энтот будет прощен, а кто взноровится — тому вот такая же будет награда! и указал плетью на порубленных красноармейцев, уже раздетых казаками до белья, сваленных в бесформенную, мокнущую под дождем белую кучу.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Богатырев алӑ сулса кӑтартрӗ те, хӗрлӗ командира илсе килнӗ сотня командирӗпе ҫӑварне карса пӑхса тӑракан кил хуҫи — хӗрлӗ сухаллӑ старовер — пӳртрен тухрӗҫ.

Богатырев махнул рукой, и сотенный, пришедший с красным командиром, и стоявший с открытым ртом хозяин дома — рыжебородый старовер — вышли.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Гришака аслаҫу та библи тӑрӑх вуласа кӑтартрӗ акӑ, эпир тӗрӗс мар тунӑ, пӑлханма кирлӗ пулман, тет.

Вот и твой дед Гришака по Библии читал и говорит, что, мол, неверно мы свершили, не надо бы восставать.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ку та ак ҫавнашкалли пулчӗ: малтан нӗшкесе ларчӗ-ха, каҫару ыйтам пекки турӗ, юлашкинчен ав кӑтартрӗ хӑй мӗнле ҫынне.

Так и этот: сопел да кланялся, а под конец характер оказал.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, лашипе тапранса, станица хӗрринче мӑкӑрӑлса ларакан хӑйӑр ярӑмӗ еннелле чӑпӑрккипе кӑтартрӗ.

Он махнул плетью в направлении нависшего над станицей песчаного кургана, тронул коня.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл кӗпине ҫӗклерӗ, сенӗкпе шӑтарнӑ айӑкӗпе хырӑм айне кӑтартрӗ.

Он завернул рубаху, показал пробитый вилами бок и низ живота.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех