Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мучи сăмах пирĕн базăра пур.
Мучи (тĕпĕ: мучи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лукинична тӑхлачӑ Андропов хуторӗнче халь, кил сыхлама Гришака мучи юлнӑ-мӗн.

Сваха Лукинична зараз на Андроповом, а дед Гришака тоже остался дом соблюдать.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗнле ӗҫмӗн-ха унашкал чух! — ҫухӑрашрӗ сӑмакун хуҫи, тӑлпан хул-ҫурӑмлӑ тӗреклӗ мучи.

Как тут не запьешь? — орал хозяин самогона, плотный и здоровый дед.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мучи ҫавӑн пек шантарнипе лӑпланса, вӑл тутипе выҫкӑннӑн курка патне тӗршӗнчӗ, хальхинче ним шикленмесӗр, сывлӑш ҫавӑрмасӑр куркана тӗплерӗ.

Успокоившись дедовым заверением, он жадно припал губами к кружке и уже без опаски и без передышки опорожнил ее до дна.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор сӑмсасӑр мучи ҫине шиклӗн пӑхкаласа ӗҫрӗ.

Прохор выпил, опасливо косясь на безносого деда.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор йӑлӑнтарса тӑмарӗ, пырса ларчӗ те малтан сӑхсӑхса илчӗ, унтан кула-кулах тараватлӑ мучи аллинчен кӑмӑшка шӑрши тутлӑн кӑтӑклантарса кайнӑ куркана илчӗ.

Прохор не заставил себя упрашивать, сел, перекрестился, улыбаясь, принял из рук хлебосольного деда кружку со сладко пахнущим самогоном.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ман куҫ тӗлне ан пул, мучи, паром патӗнче! — терӗ Прохор, старикӗн тарланӑ сарлака пичӗ ҫинелле тилӗрсе пӑхса.

— Нешто не попадешься ты мне, дед, возля парома! — сказал Прохор, злобно уставившись на потную широкую рожу старика.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫапла ҫав, мучи, супьяхсем эсир!

То-то, дедушка, глупые вы люди!

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑть мана ҫап, мучи!

Меня ударь, папаша!

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тарӑр! — сехӗрленсе кӑшкӑрса ячӗ темле тавҫӑруллӑ мучи.

Держися! — испуганно крикнул какой-то догадливый дед.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Вӑл унччен малтан ҫеҫ-ха: Упа мучи, лӗмсӗркке утаман, Туртса ҫур эс урхамах утӑма, — Пӑрса хур, эппин, ухмах пуҫӑма… тесе юрласа пыратчӗ.

— Он надысь все игрывал: Уж ты, дедушка-ведмедюшка, Задери мою коровушку, Опростай мою головушку…

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗрӗс каларӗ Гришака мучи «пурнӑҫ ҫуллахи кӑвак хуппи пек ялтлатса иртрӗ» тесе.

Верно говорил дед Гришака: «Мелькнула жизня, как летний всполох».

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Григорий мучи!

— Дед Григорий!

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сывлӑху мӗнлерех, мучи?

— Ты-то как здоровьем, дедушка?

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Гришака мучи сывах-и тата?

А дед Гришака живой?

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӑвна ҫавӑн пек ӑшалантарасчӗ, Пантелей мучи, ун чух урӑх сасӑпа юрламаллаччӗ!

— Тебе бы так вложили, дед Пантелей, небось, другим бы голосом воспел!

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуҫин хӑйӗн вӑхӑчӗ ҫук, эсрелсем сӑрт-тӑвайкки тӑрӑх сӗтӗрсе ҫӳреҫҫӗ, вӑрҫӑ вӑрҫать, — хашлатса ячӗ пӗр мучи, кӗрхи ҫӗртме тунӑ, типсе пыракан ҫӗр лаптӑкӗ ҫинелле кӑтартса.

А хозяину некогда, черти его по буграм мыкают, воюет, — вздохнул один из дедов, указывая на сохнувшую делянку зяби.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сую ҫыпӑҫмасть сан, мучи!

— Нескладно брешешь ты, дядя!

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Гришака мучи хӑти ҫинелле тӳррӗн утса кайрӗ.

Дед Гришака пошел прямо на свата.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Гришака мучи кӑвакарса тӗссӗрленнӗ тутине мӗкӗлтеттерсе симӗсрех сарӑ мӑйӑхне шӑлса илчӗ те туйипе килӗ еннелле кӑтартрӗ.

Дед Гришака пожевал блеклыми губами, вытер зеленую цветень усов и ткнул костылем в направлении дома.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн эс, мучи!

— Что ты, дедушка!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех