Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйса (тĕпĕ: туй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Елена амӑшӗ ҫине кӑн! пӑхса илнӗ те пӗр сӑмах та шарламан: вӑл хӑйӗн вӑрттӑнлӑхне каласа кӑтартиччен хӑйне татӑк-татӑк туса ваклама ирӗк парасса туйса тӑнӑ — каллех вара ӑна хӑрушӑ та лайӑх пулса кайнӑ.

Елена только посмотрела на мать и ни слова не сказала: она почувствовала, что скорее позволит растерзать себя на части, чем выдаст свою тайну, и опять стало ей и страшно и сладко на сердце.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ун умӗнче эпир хамӑрӑн кӑмӑл тулманнине, хамӑрӑн уҫӑмсӑрлӑха ытларах туйса илетпӗр-ши, е унӑн мӗн пурри пирӗн кӑмӑла тултараймасть, е унӑн урӑххи, пире кирли ҫук, тесе каласшӑн эпӗ.

Сильнее ли сознаем мы перед нею, перед ее лицом, всю нашу неполноту, нашу неясность, или же нам мало того удовлетворения, каким она довольствуется, а другого, то есть я хочу сказать, того, чего нам нужно, у нее нет?

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ ӑна хваттере кӗрсессӗнех туйса илтӗм, — вӗҫӗмсӗрех кала-кала пачӗ Вадя.

— Я ведь сразу, как мы вошли с ним в квартиру, почувствовал, — без конца рассказывал Вадя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл, асли, мана хӑйпе тантӑш вырӑнне хурса, хӑйӗнчен те аслӑрах пек туйса, манпа канашлать.

И то, что она, старшая, советовалась со мной, как с равным, а может, и со старшим.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Чӑнласах-и? — пӑшӑлтатать Наташа, эп ӑна темӗн мӑкӑртататӑп, хам вара халиччен туйса курман, пин хут кӗтнӗ авӑра путатӑп, нимӗн калайманнипе унӑн ятне ҫеҫ вӗҫӗ-хӗррисӗр пӑшӑлтататӑп:

Всерьез? — шепчет она, а я бормочу что-то и погружаюсь в неизведанное, тысячу раз желанное, и уже ничего не могу говорить, а только шепчу:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл сасартӑках тӗксӗмленчӗ, ҫул ҫинче вараланнӑ пӗчӗк аттисем ҫине тинкерчӗ, ҫак самантра тин вара эпӗ вӑл епле ывӑннине туйса илтӗм.

Она нахмурилась, посмотрела на свои маленькие, вымазанные в дорожной грязи сапожки, и только тут я понял, как она устала.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ пуҫа кӳршӗ енне ҫавӑрма тӑтӑм та хӑлхаран темӗскер ҫӑраскер, вӗрискер юхнине туйса илтӗм…

Я попытался повернуть голову в сторону соседа и почувствовал, что из ушей у меня течет что-то горячее и густое…

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Комбат ҫакна ҫийӗнчех туйса илчӗ курнать: — Ну, мӗн унта сан? — терӗ вӑл.

Комбат, наверно, почувствовал это и спросил сам: — Ну что там у тебя?

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мана аван, нихҫанхинчен те аван, анчах сасартӑк эпӗ ӑна ыталама пултарайманнине туйса илтӗм.

Мне было хорошо, но я вдруг понял, что не могу обнять ее.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Майӗпен вара ҫак евӗрлӗхсем хӑйсемех ят илтиччен — илтменни, черетсӗр наряда лекиччен — лекменни, командирпа тавлашниччен — тавлашманни, гауптвахтӑра «хӗртӗнсе» лариччен класри кичем вӗренӳре ларни е теодолитпа вӑрман тӑрӑх ҫӳрени лайӑхраххине туйса илчӗҫ…

Со временем индивидуальности стали понимать, что иметь замечания хуже, чем их не иметь, а не получать наряды вне очереди лучше, чем их получать, что спорить с командиром глупо и что лучше сидеть на скучных занятиях в классе или прокладывать теодолитный ход в местных лесах, чем загорать на «губе»…

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах эпӗ темиҫе минутранах ку куҫса каяс умӗнхи хыпӑну маррине туйса илтӗм.

Но уже через несколько минут я понял, что это не предотъездная суматоха.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вадя ман шухӑша ҫийӗнчех туйса илчӗ курнать, ыйтӑва илтмен пек пулчӗ.

Вадя смекнул, что это подвох, и сделал вид, что мой вопрос к нему не относится.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑйӗн халӗ чакса килнине туйса Элен Гленарван кӑкӑрӗ ҫине выртрӗ.

Элен, чувствуя, что силы и мужество оставляют её, упала на грудь Гленарвана.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах ҫав ҫыран хӑйсене мӗнле инкексемпе хӑратнине туйса илесчӗ вӗсен!

А между тем сколькими опасностями грозил путешественникам этот берег!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Амӑшӗ те пӳлчӗ, тӗрӗссипе — туйса илчӗ.

Узнала и мать, вернее — догадалась.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах пирвайхи кунах вӑл хӑй йӑнӑшнине туйса илчӗ.

Но с первого же дня он увидел, что ошибался.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тӑххӑрмӗш хут сиктернӗ хыҫҫӑнах Корчагин Леденевӑн виҫеллӗн хӗссе пыракан пешкисем хӑйне парӑнтарса пынине туйса илчӗ.

Уже с девятого хода Корчагин увидел, как его сдавливают мерно наступающие пешки Леденева.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чӗлхи вӗсен «пӗтӗм тӗнчери халӑхсем калаҫакан» чӗлхе, ку чӗлхере сӑмахсем иккӗмӗш вырӑнта тӑраҫҫӗ, кунта тавҫӑрса илеймен пуплевсене пуринчен ытла сӑмахсӑрах туйса илнисем, алӑсемпе хӑлаҫланнисем, куҫсене тӗрлӗрен выляткаланисем, пӗтӗмӗшле илсен, халиччен никам ҫырман эсперантӑн пӗтӗм майӗсем ӑнлантарса параҫҫӗ.

На том «международном» языке, где слова играют подсобную роль, а неразобранную фразу дополняют догадка, жестикуляции, мимика — вообще все средства неписаного эсперанто.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лаши, чӗлпӗре лӑнчӑ янине туйса, тӳрех юртӑпа, кайма тытӑнать.

Конь, чувствуя отпущенный повод, сразу забирает в рысь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Технорукӑн сасси тӗлӗннӗн тухнине Корчагин часах туйса илчӗ.

Корчагин уловил в голосе технорука нотки искреннего недоумения.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех