Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чиксе (тĕпĕ: чик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрарӑм сарлака юбкин аркине хӗстернӗ те, мелкене шӗвек ӑшне чиксе илсе, мачча кӗтессине ҫатлаттарнӑ.

Женщина подоткнула упавший подол широкой юбки и, нацелясь жирно смоченной кистью, ударила в угол потолка.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров сасартӑк ура ҫине тӑнӑ та, ҫӑварне икӗ пӳрне чиксе, ши-и-и! шӑхӑрса янӑ.

Мажаров вдруг привстал в лодке, гикнул и, вложив два пальца в рот, ошалело засвистел.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑн пек кунсенчен пӗринче вӑл, тулли чиксе тултарнӑ портфельне косынкӑпа хулпуҫҫи урлӑ ҫакса, Черемшанкӑна кайма тухнӑ.

В один из таких дней, перекинув через плечо привязанный за косынку туго набитый портфель, она отправилась в Черемшанку.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шӑннӑ пӳрнисене ҫанӑ ӑшне чиксе, Ксени хыҫалтан пычӗ.

Пряча в рукава озябшие пальцы, Ксения шла позади.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл куҫ харшисене пӗркелентерчӗ, пуҫӗнчен картусне хывса хучӗ, сӑмса тутри кӑларма аллине кӗсйине чиксе ячӗ.

Он насупился, сдернул с головы фуражку, полез в карман за платком.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Калинкке патӗнче вӑл Пробатова чарчӗ, пӳрнисене ывӑлӗн ҫемҫе те кӑвакарнӑ ҫӳҫ кӑтрисен ӑшне чиксе ячӗ, кӗл тӗслӗ тӑнлавӗнчен ачашларӗ, ассӑн сывласа илчӗ, ҫак ассӑн сывланине илтсен, Пробатова каллех, иртнӗ хутри пекех, амӑшӗнчен уйрӑлма кичем пулчӗ.

У калитки она задержала его, запустила пальцы в мягкие седые кудри сына, погладила пепельные виски, вздохнула, и Пробатову опять, как и в прошлый раз, стало грустно расставаться с матерью.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Каччӑ чухнех ҫаплаччӗ, тӳпелешес-мӗн пулсан, аллине кӗсйине чиксе кӗтсе тӑратчӗ!..

— Еще когда парнями холостовали с ним, так он, как драка — руки засунет в карманы и ждет!..

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Е алла кӗсьене чиксе, эпир кунта, ӗнсене хыҫса, пӗр вырӑнта тапӑртатса тӑнине курма ҫеҫ-и?

Или только, ручки в брючки, посмотреть, как мы тут затылки скребем и на одном месте топчемся?

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор юлашкинчен ӗҫ мӗнре иккенне ӑнланчӗ, аллине пиншак кӗсйине чиксе ячӗ те унта ним чӗнмесӗр хыпашлама пуҫларӗ.

Егор наконец понял, в чем дело, запустил руку в карман пиджака и начал там молча копаться.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ ак… — вӑл, йӑл кулса, аллине сулчӗ, унтан, пуҫне чиксе, пиччӗшӗнчен ҫак чӗр ҫиттишӗн те, ҫак чавса тӗлне тирпейлӗн сапланӑ, пӗрре мар ҫунӑ кӗпе тӑхӑннӑшӑн та ан тирке тесе малтанах каҫару ыйтнӑ пек, кивӗ чӗр ҫитти аркине икӗ еннелле сарса ячӗ.

А сейчас… — улыбаясь, она махнула рукой, потом, опустив голову, развела в стороны концы старенького фартука, как бы заранее прося брата извинить и не осуждать ее ни за этот фартук, ни за стираное-перестираное платье с аккуратными заплаточками на локтях.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Старикӗн, тен, кунтине курнипе чӗри чиксе ыратать пуль, вӑл пур, ӑна вӗрентме пӑхрӗ!

У старика, может, все кровоточит внутри от того, что он тут увидел, а она взялась его агитировать!

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Матвейӗн та хӑйӗн Николайне ҫавӑн пек мих ӑшне чиксе илсе кӗрес шухӑшӗ пулнӑ, анчах ҫак арӑма тытнине курсан апла шухӑшлама пӑрахнӑ.

Эта же мысль — пронести Николку в мешке — мелькала в голове Матвея, но пойманная баба смутила его.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Нимӗн тума пӗлмесӗр вӑл ҫавӑн пек пуҫне чиксе нумайччен ҫӳренӗ.

Долго бродил он с понурою головой, не зная, на что решиться.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Вӗсем иккӗшӗ те пӗр пӗрин куҫӗнчен пӑхнӑ, пӗри те пӗр сӑмах калайман, унтан Арина нимӗн калама пӗлеймесӗр йӗрсе янӑ, Матвей пуҫне чиксе, ҫав шухӑшпах, пӗр чӗнмесӗр хир тӑрӑх утса кайнӑ.

Оба они поглядели друг другу в глаза, оба помолчали, а затем Арина, не ответив, заплакала, а Матвей побрел молча по полю, думая все о том же.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Ҫипрен ҫыхнӑ хӗрарӑм перчеткине вара халӗ, вӑрҫӑн тусанлӑ хирӗнче, тӑхӑнса ҫӗтес мар, Татарскине пырса кӗрес умӗн кӑна сӑрт ҫинче тӑхӑнас тесе, йӗнер хутаҫҫине чиксе хучӗ.

Бабьи же нитяные перчатки уложил в сакву, с тем чтобы надеть их не сейчас, в серые будни войны, а на бугре перед въездом в Татарский.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий Христоньӑпа хӑйсен хутор казакӗсене пурне те ҫул ҫине чиксе килнӗ табакпа хӑналарӗ; каяс умӗн тин Степан Астахова курчӗ.

Христоню и всех остальных хуторян Григорий угостил припасенным табаком; и уже перед тем, как ехать, увидел Степана Астахова.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казак кӗлеткипе кушак пек авӑнса аллине ҫитӗ айне чиксе ячӗ, йӗнӗрен хӗҫ туртса кӑларчӗ те, чӗркуҫҫи ҫине тӑрса, сӑрланӑ сиктӗрме сӑпки урлӑ кармашса, вӑхӑтра пӑрӑнса ӗлкӗрнӗ дружинникӑн пуҫне темле кӑна хӗҫ вӗҫӗпе лектермерӗ.

Тот по-кошачьи изогнулся, скользнул рукой под ватолу, выхватил из ножен шашку; стоя на коленях, потянулся через, прицепную раскрошенную люльку и чуть-чуть не достал концом клинка голову вовремя отпрыгнувшего дружинника.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Исус турӑ! — сӑхха ячӗ урапа ҫинче ларса пыракан ҫамрӑк хӗрарӑм, кӑкӑр сӗчӗпе хӑмӑр хӗрлӗн нӳрелсе йӑлтӑртатакан чӗчӗ вӗҫне ачи ҫӑварӗнчен кӑларса, нӑкӑ-нӑкӑ сарӑ чӗччине кӗпи айнелле тӗркелесе чиксе.

— Господи Исусе! — крестилась на арбе молодая баба, вырывая изо рта ребенка коричнево-розовый, блестящий от молока сосок, запихивая в рубаху тугую желтоватую кормящую грудь.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ хӑйне тин ҫеҫ ухтарнӑ повстанеца, хӑйӗнчен тытса илнӗ укҫа енчӗкне лӑпкӑн кӗсйине чиксе тӑраканскерне, прикладпа чышса ячӗ, кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Один из них ударил прикладом обыскивавшего его повстанца, спокойно переложившего кошелек красноармейца к себе в карман, крикнул:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Халех хӑвна валли лаша туп та Усть-Медведицӑна вӗҫтер, — шӑпппӑн каларӗ вӑл, пакета Мишка хӗвне тӗркелесе чиксе.

Засовывая пакет Мишке за пазуху, сказал: — Сейчас же добудь себе лошадь и скачи в Усть-Медведицу.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех