Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтнӗччӗ (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ чӑнах та илтнӗччӗ, ҫавӑнпа Иннокентий Данилович хыҫҫӑн малалла утрӑм.

Я действительно слыхал и молча проследовал за Иннокентием Даниловичем дальше.

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Аттерен эпӗ темиҫе кун каялла, октябрӗн вунвиҫҫӗмӗшӗнче, Мускаври парти активӗн пухӑвӗ пулни ҫинчен илтнӗччӗ.

Я уже слышал от отца, что несколько дней назад, тринадцатого октября, состоялся партийный актив Москвы.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӑл ҫук, январьтех Харькова кайнӑ, Харьковран Мускава куҫнӑ тенине те илтнӗччӗ.

— Ее нет, она еще в январе уехала в Харьков, а оттуда, как я слышала, в Москву.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Кунта ҫавӑн пекех сыснасем ӗрчетесси те вӑйлӑ пырать тенине илтнӗччӗ эпӗ, — терӗ майор.

— Я слыхал, что здесь развито также и свиноводство? — сказал майор.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ илтнӗччӗ, кӑнтӑр полушаринче вӑл нервӑсене ҫав тери хускатса ярать, тет.

Я слышал, что в южном полушарии он угнетающе действует на нервную систему.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӳрех ӳкекен хӗвел ури арлана вӗлерет тенине илтнӗччӗ эпир — мӗншӗн тесен вӑл ҫӗр айӗнче пурӑнакан кайӑк.

Мы слышали, что прямой солнечный луч убивает землеройку — она ведь подземный житель.

Арлан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 104-105 с.

Тигрпа барс йӑлисем ҫинчен эпӗ нумай илтнӗччӗ, ку чӑнах та ҫавӑн пекех пулчӗ: вӗсем яланах хӑйсем хыҫҫӑн йӗрлекен ҫынна хӑйне хыҫалтан сыхласа ҫӳреҫҫӗ.

Это было согласно с тем, что приходилось слышать о повадках тигра и барса, это их постоянный прием — заходить в спину преследующего их человека.

Барс // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 40–42 с.

Чӗрӗп вӗсене тытать тенине илтнӗччӗ, ҫавӑнпа эпӗ: пурӑнтӑр ман патӑмра, шӑшисем тыттӑр, тесе шутларӑм.

Я слышал — ёжик их ловит, и решил: пусть он живёт у меня и ловит мышей.

Чӗрӗп // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 18–21 с.

Эпӗ, Либих хир-уйсене ҫемҫетес тӗлӗшпе тӗлӗнмелле открыти тунӑ тенине илтнӗччӗ.

Я слышал, что Либих сделал удивительные открытия насчет удобрений полей.

VI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Атӑл хӗрринчен хӑйпе сывпуллашнӑ чух Катьӑран илтнӗччӗ вӑл ҫак сӑмахсене.

Без всякого умысла повторив слова Кати, которые та сказала ей в ночь прощания на берегу Волги.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Генерал-интендант нарядсене ал пуснӑ чухне: «Фон Ридлер господин, эсир вунӑ кӗпер тӑватӑр пулӗ тесе шутлама та пулать… материалсене ним усӑсӑр пӗтеретӗр, питӗ шел. Эсир Корф полковникпе красноармеецсен чаҫне хупӑрласа илсе пӗтерни ҫинчен илтнӗччӗ эпӗ. Мӗнле-ха эсир ҫавӑн хыҫҫӑн хӑвӑр патӑрти партизансене чӑтса тӑма пултаратӑр!» — терӗ.

Генерал-интендант, подписывая наряды, сказал: «Можно подумать, что вы; господин фон Ридлер, десять мостов строите… Жаль — материалы на ветер летят, очень жаль. Вы с полковником Корфом, как я слышал, красноармейскую часть окружили и уничтожили. Удивляюсь, как после этого вы можете терпеть у себя партизан!»

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Темӗн кӑштӑртатнине илтнӗччӗ.

Возня слышалась…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Эпӗ пӗррехинче вӑл пирӗн хӗрсене: «Эсир ӗҫе юратма Тимофей Силычран вӗренӗр», тенине илтнӗччӗ.

Я однова слышала, говорит нашим девчатам: «Вот, мол, у него, у Тимофея Силыча, надо учиться работать и землю любить».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем пӗр сехет каялла Атӑл леш енче пӑшал перкеленине илтнӗччӗ.

Они слышали стрельбу час назад на том берегу Волги.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ун чухнех-ха, апрельте, Григорий ҫак вӑрманта дезертирсем тӗпленсе пурӑнни ҫинчен илтнӗччӗ.

Еще тогда, в апреле, Григорий слышал о том, что в дубраве оседло живут дезертиры.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Илтнӗччӗ, — терӗ Аникей.

Я в курсе, — сказал Аникей.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Илтнӗччӗ пан ывӑлӗпе тенине…

Слыхал, будто с панским сыном…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Хаклӑ государыня, эпӗ сирӗн хӗрӗрсем калама ҫук лайӑх ковёрсем тума пултарни ҫинчен илтнӗччӗ» тенипе Василиса Кашпоровна карчӑкӑн чи туйӑмлӑ тӗлне тупрӗ.

— Я слушала, моя государыня, что у вас собственные ваши девки отличные умеют выделывать ковры, — сказала Василиса Кашпоровна и этим задела старушку за самую чувствительную струну.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Унӑн амӑшӗ, карчӑк, пит те ӑс-тӑнлӑ хӗрарӑм тата хӑяр тӑварлама ӑстаскер тенине илтнӗччӗ эпӗ.

Старуха-то, матушка его, я слышала, очень разумная женщина и, говорят, большая мастерица солить огурцы.

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ляхсем темӗнле крепость тӑвасшӑн тенине илтнӗччӗ эпӗ, пирӗн, запорожецсем патне ҫӳремелли ҫула пӳлесшӗн, тет.

Я слышал, что хотят ляхи строить какую-то крепость, чтобы перерезать нам дорогу к запорожцам.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех