Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳкӗнчӗ (тĕпĕ: ӳкӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, шапа пекех , йӗпе те йӑлтӑрккаскер, халь ҫав тери кӑмӑллӑ пулнипе Сергей хӑй ун ҫинчен элеклесе панӑшӑн чӗререн ӳкӗнчӗ.

Мокрая и блестящая, как лягушонок, она была сейчас такая приятная, что Сергей чистосердечно раскаялся в своей жалобе на нее.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Кантюк кунта ҫавӑн пек сӑмах хускатнӑшӑн чунтан ӳкӗнчӗ.

Кандюк казнил себя за то, что затеял этот разговор.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Лушах хам пата кӗмерӗм иккен, килех хӑварнӑ пулӑттӑм», — тесе ӳкӗнчӗ Тухтар.

«Эх, надо было зайти к себе и оставить там этот злосчастный пиджак», — пожалел про себя Тухтар.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халӗ вӑл ачана чарса тӑратнӑшӑн хӑй те ӳкӗнчӗ пулмалла.

Он теперь, видимо, и сам был не рад, что остановил мальчишку.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тёма амӑшӗ ҫавӑн чухне чӑнах та темӗн пулнине сиснӗччӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах мӗн иккенне пӗлме шухӑшламаншӑн халӗ хӑех ӳкӗнчӗ.

Мать вспомнила и пожалела, что не дала хода охватившему ее тогда подозрению.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӗсен чӗлхине пӗлнишӗн ку хутра Александра Ивановна ӳкӗнчӗ.

Александра Ивановна пожалела тут, что обнаружила знание языка.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫав хӗре Василий кӑмӑллӑн аса илчӗ, анчах пуҫтах Валькӑран пакша тирӗнчен ҫӗленӗ кӗрӗк тӑхӑннӑ ачаш хӗрарӑм пулнишӗн ӳкӗнчӗ.

Девчонку эту Василий вспоминал с удовольствием и. жалел о том, что из Вальки сорви-головы получилась разодетая в беличью шубку неженка.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Федя, ҫав Василиса Прокофьевнӑран Катя ҫинчен ыйтса пӗлейменшӗн тем пек ӳкӗнчӗ.

Федя провожал его глазами и досадовал на себя за то, что не успел расспросить Василису Прокофьевну о Кате.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл ӳкӗнчӗ те халь уншӑн.

Он уже жалел об этом.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах пиччӗшӗпе шӑллӗ татах нимӗн те ӑнланмарӗҫ пулас, ҫавӑнпа Ксени мӗншӗн каларӑм-ши вӗсене Мажаров ҫинчен тесе ӳкӗнчӗ.

Но братья, казалось, и на этот раз ничего не поняли, и Ксения пожалела, что сказала им об этом человеке.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ вӑл килнӗ ҫынна ҫавӑн пек ыйту панӑшӑн ӳкӗнчӗ, мӗншӗн тесен лешӗ ӑна хирӗҫ пӗтӗм чунне уҫса парса хуравларӗ.

Он уже жалел, что задал приезжему вопрос, который вызвал такую граничившую с легкомыслием искренность.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑшӗнче хӑй кулса илнӗшӗн ӳкӗнчӗ.

Ему стало досадно за свою улыбку.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӑнах та, ҫил-тӑман тухнӑ-тухманах, ҫил куҫран кастарма пуҫласанах, Чуб килтен тухнӑшӑн ӳкӗнчӗ.

В самом деле, едва только поднялась метель и ветер стал резать прямо в глаза, как Чуб уже изъявил раскаяние.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫапла каларӗ те, ҫавӑнтах хӑй ҫапла каланӑшӑн ӳкӗнчӗ.

Сказавши это, он уже и досадовал на себя, что сказал.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Малтанхи модель ятне те хӗрсе кайнипе хуратса пӑрахнӑшӑн ӳкӗнчӗ.

Он уже пожалел, что сгоряча замазал прежнее название.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ҫапла… — калама пуҫласшӑнччӗ Семушкин, анчах Маша ҫак сӑмахсене каланӑшӑн хӑй те ӳкӗнчӗ, Семушкина чавсинчен тӗртрӗ, Андрей Иванӑча ҫатан валли хӑва касакан Санькӑпа юлташӗсем еннелле кӑтартрӗ.

— А такой… — начал было Семушкин, но Маша уже пожалела о своих словах, дернула Семушкина за локоть и показала Андрею Иванычу в сторону реки, где Санька с приятелями резал в лозняке прутья для корзин.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗнле-ха вара виҫҫӗр хресченлӗ улпутсем те авланма пултараҫҫӗ? — хирӗҫлерӗ те Захар, ҫапла каланишӗн хӑй те ӳкӗнчӗ, мӗншӗн тесен улпут кресло ҫинчен кӑшт ҫеҫ сиксе тӑмарӗ, ларнӑ ҫӗртех яшт! сиксе илчӗ.

— Как же с тремястами душ женятся другие? — возразил Захар, да и сам раскаялся, потому что барин почти вскочил с кресла, так и припрыгнул на нем.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Марья Кириловна нимӗн шухӑшласа тӑраймасӑрах ҫырӑва илчӗ, ҫав самантрах тата ӑна илнишӗн ӳкӗнчӗ те.

Марья Кириловна, не успев одуматься, приняла ее и раскаялась в ту же минуту.

XII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй Тома тавӑрас тесе ытла та шала кӗрсе кайнӑшӑн ӳкӗнчӗ.

Начала жалеть, что завела дело так далеко.

18-мӗш сыпӑк. Том хӑй курнӑ тӗлӗкӗ ҫинчен каласа кӑтартать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех