Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗмӗр сăмах пирĕн базăра пур.
ӗмӗр (тĕпĕ: ӗмӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман ӗмӗр иртсе каичченех ҫапла пӗр япала пулӗ ӗнтӗ, — шухӑшларӗ Ромашов, взводран взвода ҫӳренӗ май.

Все одно и то же до самого конца моей жизни, — думал Ромашов, ходя от взвода к взводу.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫак пӑнтӑх шӑршиллӗ тӗттӗм кӗтесре, ҫак ирсӗр местечкӑра, географи карттисем ҫинче ячӗ те пулин ҫук-ҫке унӑн, ӗмӗр тӑршшӗпе ҫӗрмешкӗн ниушлӗ эпӗ ҫынлӑх тӗлӗшпе ҫав тери интерессӗр те хӗрарӑмлӑх енӗпе илемсӗр!

Неужели я уж так неинтересна как человек и некрасива как женщина, чтобы мне всю жизнь киснуть в этой трущобе, в этом гадком местечке, которого нет ни на одной географической карте!

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑт ҫӳрӗр вара ун чухне хӗнесе ҫӗмӗрнӗ пит-куҫпала ӗмӗр тӑршшӗпе.

Вот и ходите тогда всю жизнь с битой мордой.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Романра ҫырса кӑтартнисем унӑн ӑс-пуҫне ӗмӗр манмалла мар кӗрсе юлаҫҫӗ.

Описанные в романе события навсегда останутся в его сознании.

«Робинзон Крузо» // Василий Хударсем. Чӑваш календарӗ – 1969. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 58 с.

Ҫулла шӑрӑх, хӗлле шартлама сивӗсем те ҫил-тӑман, кӗркунне хӑрушӑ каҫсем — тӗттӗмлӗхе куратӑн та ун чух тискеррӗн вӗрекен тӗлсӗр-палсӑр ҫил сассине илтетӗн, урӑх нимӗн те, нимӗн те ҫук, чи асапли вара — ӗмӗр тӑршшӗпех пӗччен, пӗччен.

Летом зной, зимой стужа и метели, осенью страшные ночи, когда видишь только тьму и не слышишь ничего, кроме беспутного, сердито воющего ветра, а главное — всю жизнь один, один…

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫавна пӗртен пӗр поэзи каҫарнӑ пулӗччӗ вӑл Среднегорск сӑрчӗсенчи Апатоли таврашӗнчи ҫӗвӗҫсене пӑлхава ҫӗклентернӗ паттӑрсен хастарлӑхне те пулин хисеп туса лартан пуҫ кӑшӑлӗ тӑхӑнтартнӑ пулӗччӗ; черешньӑ ӳстернӗ сӑртсем ҫакӑнтан вара ӗмӗр сӑваплӑ-ҫке…

Одна лишь поэзия могла бы простить и увенчать лаврами его героев из уважения к тому энтузиазму, который увлек мирных анатолийских портных на среднегорские высоты, — высоты, отныне священные, — с черешневыми пушками…

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чунтан-вартан шанса тӑни, кӗтни, хал кайиччен вӑй хуни, хастарлӑх — ҫак темиҫе ӗмӗр хушши нушаланса пуҫтарнӑ мул пӗр самантра ҫилпе вӗҫсе шӑранчӗ.

Золотые надежды, глубокая вера, титанические силы, энтузиазм — все это богатство, нажитое веками страданий, мгновенно пошло прахом.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ултӑ кун хушши ӗмӗр тӑршшӗ пек вӑрӑм туйӑнчӗ ӑна, вара унӑн чунӗ тата ытларах ырата пуҫларӗ, телейсӗр паттӑр Бойчона савасси тата ытларах ҫӗкленчӗ.

За эти шесть дней, долгих, как вечность, вместе со страданиями Рады возрастала и ее любовь к Бойчо, такому отважному и несчастному, эта любовь перешла в культ.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна пӗр минутлӑха пурӑнса курма сӗнчӗҫ пулать те, ҫав вӑхӑт уншӑн пӗр ӗмӗр асапне тӑчӗ пуль.

Подарили ему одну минуту жизни, а эта минута целого века страданий стоит.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иртнӗ пилӗк кун хушшинче Клисурӑ халӑхне темиҫе ӗмӗр пурӑнса ирттернӗ пек туйӑнчӗ, унта шикленсе тӑни те, шанни те, хавасланни те, аптраса ӳкни те пур…

За эти пять дней клисурцы пережили несколько жизней, несколько веков, исполненных то страха, то надежды, то восторга, то отчаяния…

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрлӗрен терт те, чун хавалӗпе туртӑнасси те, сыввисен ҫунса тухас пек вӗресе тӑран ӗмӗчӗ те ҫак вӗҫӗ-хӗррисӗр ӗмӗр умӗнче питех палӑрмалла мар пек пула-пула тӑрать, пӗтӗмпе вара кулӑшла юмах пек пулма тытӑнать…

Заботы, пламенные привязанности, страсти, вожделения живых людей бледнеют и становятся призрачными и смешными перед бескрайными просторами вечности…

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗншӗн тесен… халӑхшӑн вилекен ҫын ӗмӗр вилӗмсӗр!

Потому что… кто умрет за народ, тот бессмертен!

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав мӗлке хӗрри шыв кӳленчӗкӗ патнеллех ҫывхарчӗ ӗнтӗ — ҫавӑнта ҫитессе мӗн чухлӗ кӗтрӗ-ши вӑл, кайран вара унӑн чӗри пӑшӑрханасси те иртнӗ пулӗччӗ, ӗмӗр тӑршшӗ кӗтнӗ пек тертленесси те иртӗччӗ.

А край тени все приближался к канаве — этому заветному рубежу, суля конец мучительным, страстным волнениям юноши, конец минутам ожидания, долгим, как века.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сӗм-инкек тӳснӗ халӑх вун кун хушшинче Вун ӗмӗр пурӑнмалӑх ӳссе ҫитӗнчӗ.

И за несколько дней во мгле лихолетья Вырос народ на десяток столетни…

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗмӗр пӗрле пулас килет, куҫ шӑрҫи пек сыхлӑп сана, пӗтӗм чӗрепе савса юратӑп та саншӑн хавасланӑп.

Хочу быть всегда с тобой, чтобы охранять тебя, как зеницу ока, и любить, горячо любить, и радоваться этому.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчоран ӑна пӗр ӗмӗр уйӑрса тӑрать тейӗн ҫав, вара, вӑхӑтне мӗнле те пулин кӗскетесшӗн пулса, вӑл пӳлӗмне тирпее кӗртсе аппаланчӗ, ҫӳҫне якатса турарӗ.

Ей казалось, будто целая вечность еще отделяет ее от Бойчо, и, чтобы как-нибудь убить время, девушка принялась лихорадочно убирать комнату, а потом приводит» в порядок свое платье и волосы.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каравеловран кая мар иккен апла эс те, манах вӑл сӗм авалхи выльӑх пек тетчӗ Каравелов, ӗмӗр ҫывӑрма юратаканскер имӗш, мӑнтӑрланса кайнӑ ҫын, хӑйӗн пурнӑҫне мӑнастирти кушак аҫисемпе калаҫсах ирттерекен ҫын имӗш!..

Ты, не хуже Каравелова, вдолбил себе в голову, что монах — это какое-то заплывшее толстым слоем жира допотопное животное, которое только ест да спит и коротает жизнь в беседах с монастырскими котами!..

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сехре хӑпассине хисепе хуман ҫынсем ӗмӗр ҫавӑн пек пулаҫҫӗ.

Так всегда бывает с тем, для кого опасность и риск стали родной стихией.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен эп хӑҫан та пулин мӑнастире кӗме шут тытас пулсан, ӗмӗр илемлӗ ҫутҫанталӑка савса юратнӑран ҫеҫ килӗшнӗ пулӑттӑм.

Если я когда-нибудь вздумаю уйти в монастырь, то лишь из любви к природе, которая всегда прекрасна.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йӗсӗм ҫырли тӗмӗ хӳтлӗхӗнче — ҫав иртнӗ ӗмӗр палӑкӗпе тава кӗрес тенӗ майлах — Викентий тияк тӑрать, аллинче унӑн кӗнеке пур.

Невдалеке, под виноградной лозой — словно для контраста с этим памятником прошлого — стоял с книгой в руках дьякон Викентий.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех