Шырав
Шырав ĕçĕ:
Варенька портретне сӗтел ҫине хӑй патне илсе пырса лартнӑ, пӗрмаях ман пата ҫӳрет, ҫемьеллӗ пурнӑҫ — тӑрмӑш ҫинчен, мӑшӑрлану — пӗлсе тумалли пысӑк пусӑм пулни ҫинчен калаҫкаласа ларать, час-часах Коваленкосем патӗнче пулкалать, анчах хӑйӗн пурнӑҫӗнчи йӑлисене ним те улӑштармасть.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Пирӗн пата ҫӳренӗ пекех, Коваленкосем патне те ҫӳрет.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
Пысӑк читлӗх ӑшӗнче темле ҫын, револьвертен пере-пере, ҫинҫе саламатпа ним хӗрхенми хӗне-хӗне, бенгальск тигрӗсене хӑваласа ҫӳрет.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
Ӑна тимӗр пралук ҫине ҫакса янӑ та, вӑл, ылттӑн хутпа эрешленӗ йывӑҫ шӑхличне ҫӑварне хыпса, хайхи шӑтӑк тӑрӑх, сывлӑшра шуса ҫӳрет.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
Эпӗ ӑна картишӗнче тытрӑм; вӑл — турра кӗлтуса ҫӳрекенскер, ултавҫӑ йышшискер; чиркӳ валли укҫа пуханҫи пек пулса ҫӳрет; анне ӑна Йӳнӗ этем тесе тӑрӑхлать; вӑл та аннен еркӗнӗ.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Ӗҫсе ӳсӗрлет те, хура йытӑ пек ҫӑмлӑскер, картиш тӑрӑх ҫара пакартан йӑраланса ҫӳрет.Напьется и ползает по двору, голый, мохнатый, как черная собака.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Хӑй вӑл типнӗ курӑк туни пек, — тинӗсрен ҫил вӗрет те, ҫав курӑк тунине вӗҫтере-вӗҫтере, таҫта та ҫитерет, — Пепе ир пуҫласа каҫчен утрав ҫинчи чулсем тӑрӑх сиккелесе ҫӳрет, кашни сехетрех ӑҫтан та пулин унӑн ывӑнма пӗлмен ҫинҫе сасси янӑраса юхса килет:
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Ак вӑл — Тӑвӑл хыпарҫийе аҫа-ҫиҫӗм хушшинче урса кайнӑ тинӗс ҫийӗн ярӑнса ҫӳрет хӑюллӑн.Это смелый Буревестник гордо реет между молний над ревущим гневно морем;
Тӑвӑл хыпарҫи ҫинчен хунӑ юрӑ // Стихван Шавли. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 132 стр.
Ак вӑл — Тӑвӑл пирӗштийӗ чун-чӗре тулли мӑнаҫлӑн ыткӑнса ҫӳрет хӑюллӑн, пӗр кулать хӑй, пӗр йӗрет хӑй…Вот он носится, как демон, — гордый, черный демон бури, — и смеется, и рыдает…
Тӑвӑл хыпарҫи ҫинчен хунӑ юрӑ // Стихван Шавли. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 132 стр.
Харсӑр кайӑк ҫӗмӗрен пек, йӑмӑх ҫиҫӗм пек йӑр-ярӑн ярӑнса ҫӳрет хӑватлӑн.
Тӑвӑл хыпарҫи ҫинчен хунӑ юрӑ // Стихван Шавли. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 132 стр.
Тӑвӑл, тӑвӑл йыхравҫи ҫеҫ ярӑнса ҫӳрет хӑватлӑн кӑпӑкланнӑ тинӗс ҫийӗн.Только гордый Буревестник реет смело и свободно над седым от пены морем!
Тӑвӑл хыпарҫи ҫинчен хунӑ юрӑ // Стихван Шавли. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 132 стр.
Хура пӗлӗт хушшинче те хаяр тинӗс ҫийӗнче йӑмӑх ҫиҫӗм пек йӑр-ярӑн ярӑнса ҫӳрет хӑватлӑн Тӑвӑл кайӑкӗ — йыхравҫӑ.Между тучами и морем гордо реет Буревестник, черной молнии подобный.
Тӑвӑл хыпарҫи ҫинчен хунӑ юрӑ // Стихван Шавли. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 132 стр.
Ҫӗнӗ ӑста — салтак пулнӑ-мӗн, вӑл атлас жилеткӑпа ҫӳрет, тет, жилетки ҫинчен ылтӑн сехет вӑчӑри ҫакса янӑ имӗш.И что этот другой — солдат, ходит в атласной жилетке и при часах с золотой цепочкой.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑл, халӗ ӗнтӗ хӑйпе хӑй тенӗ пек калаҫса ҫаплах пекарня урайӗ тӑрӑх уткаласа ҫӳрет.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Паллах, вӑл икӗ кайри урипе ҫӳрет, курӑк ҫимест, калаҫать, вулать — выльӑх мар.Известно, ходит она на одних задних лапах, травы не ест, слова говорит, смеется — значит, не скот.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Игнат Шӑрчӑк тухатмӑш ӗҫӗпе хӑтланать, тата унӑн арӑмӗ Мавра — вупӑр карчӑк, вӑл ҫӗрле ҫын ӗнисен сӗтне суса ҫӳрет.
Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.
Ачасен хӑлхисене пӑрать, хуняҫа пек, хӗрарӑмсем хыҫҫӑн, мӗн те пулин пуласса сыхласа ҫӳрет…Ребятам уши дерет, за бабами подглядывает, чтоб чего не вышло, словно свекор какой…
Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.
Турӑшсемпе тухатпӑр-и, туй каять-и, урӑх ӗҫ сиксе тухать-и — пур ҫӗрте те вӑл кӑшкӑрать, шавлать, ҫаплах йӗрке туса ҫӳрет.
Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.
Пасарта, патша пек, мӑнаҫлӑн пӑхкаласа ҫӳрет.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫапла, ҫавӑнтан вара вӑл тӑр-пӗччен, ирӗке тӑрса юлнӑ, хӑйӗн вилӗмне шыраса ҫӳрет.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.