Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫупса (тĕпĕ: ҫуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Володя вуласа пӗтерсен такам, пӗчӗккисенчен пӗри, алӑ ҫупса ячӗ, анчах ҫавӑнтах кӳршисем ҫине хӑракаласа пӑхса, аллисене пытарчӗ: тен, вӑрҫӑ вӑхӑчӗ тесе тата ҫакнашкал сӑвӑ хыҫҫӑн алӑ ҫупма юрамасть пулӗ?

Он кончил, и кто-то из малышей захлопал, но тотчас же спрятал руки, испуганно посматривая на соседей: может быть, не полагалось по случаю войны, да еще после таких серьезных стихов, аплодировать?

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Иван Иваныч, турӑран хӑрӑр! — сехри хӑпсах тухрӗ кил хуҫин, вӑл аллине ҫупса илчӗ.

— Да бог с вами, Иван Иваныч! — ужаснулся Мойсей Мойсеич, всплескивая руками.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Сӑнама пӗлекенсем каласан, ҫапла ҫупса яни те тӗрлӗрен ытти майсем те Кандов хӑех ҫав Рада Госпожинӑна алӑ сӗнет иккен тесе тӗшмӗртрӗҫ.

И по этому поступку, и по разным другим признакам, никогда не ускользающим от внимательного наблюдателя, многие догадались, что сам Кандов неравнодушен к Раде Госпожиной.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандовӑн Стефчова ҫупса яриччен каланӑ сӑмахсем кофейньӑри ҫынсене пурне те тӗлӗнтерсе ячӗҫ, пуринчен ытла, паллах ӗнтӗ, Стефчова хӑйне тӗлӗнтерсе ячӗ.

Слова Кандова, сказанные перед пощечиной, поразили всех присутствующих, и особенно Стефчова.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Калаҫса татӑлтӑмӑр! — сӑмаха мухтавлӑн пӗлтерчӗ те бей, аллисене ҫупса илчӗ.

— Решено! — торжественно изрек бей и хлопнул в ладоши.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пуринчен ытла хӗпӗртекенни Огнянов пулчӗ — кӑштах аллисене ҫупса яратчӗ вӑл.

Но больше всех восторгался Огнянов, — он чуть было не захлопал в ладоши.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов сиксе тӑчӗ те тӗлӗннипе аллине ҫупса илчӗ.

Стефчов вскочил и всплеснул руками.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑна ҫупса яни Юрдан Диамандиевшӑн намӑса пӗлтермест.

— Для Юрдана Диамандиева пощечина не позор.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кофейнӑя кӗрсен пӗтӗм халӑх умӗнче питӗнчен ҫупса ярам-и?

Хочешь, дам ему пощечину в кофейне при всех?

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каблешков каллех алӑ ҫупса ячӗ, унпа пӗрле ӑл ҫулакансем хальхинче те тупӑнмарӗҫ.

Каблешков опять захлопал, но и на этот раз у него не нашлось подражателей.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каблешковӑн та кӑмӑлӗ ҫемҫелчӗ, вӑл пӗр чаплӑ эпизод хыҫҫӑн алӑ ҫупса ячӗ, анчах унпа пӗрле алӑ ҫупаканӗ урӑх тупӑнмарӗ.

Каблешков и тот умилился и после одного патетического эпизода захлопал, но его аплодисменты прозвучали в полной тишине и замерли без поддержки.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сан вырӑнӑнта пулас пулсан, эп ӑна ҫупса янӑ пулӑттӑм.

На твоем месте я бы дал ему по физиономии…

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ватӑ учительница хӑй сӑмахне пӗтернӗ вӑхӑтра халӑх пӗтӗмпе шӑпланса ҫитнӗччӗ, — вӑл саманара алӑ ҫупса хапӑлламастчӗҫ-ха.

Старшая учительница закончила речь среди торжественной тишины, — в те времена еще не было принято аплодировать.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада ӑна питӗнчен ҫупса ячӗ те ҫавӑнтах аяккинелле пӑрӑнса тӑчӗ.

Рада ударила его по лицу и быстро отскочила.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӑйне ҫамкинчен ҫупса илчӗ.

И он ударил себя по лбу.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсене ӑҫта килнӗ унта пӑрахрӗ те чӑланӗ патнелле утрӗ, унтан аллисене ҫупса: — Клеопатра! Клеопатра! — тесе йыхӑрчӗ.

подошел к чулану и, хлопнув в ладоши, крикнул: — Клеопатра! Клеопатра!

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шаплатнӑ сасӑ мӑнтӑркка ачана ҫав алӑпа питрен ҫупса яни пулнӑ имӗш.

Удар растопыренной пятерней пришелся по щеке толстого мальчишки.

Халӑха кӑтартма // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 107–114 стр.

Акӑ сана! — ҫупса ячӗ вӑл упӑшкине.

Вот же тебе! — муж получил пощечину.

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ци-цзинь сиксе тӑрса чашӑкне илчӗ те, катӑкне вырнаҫтаркаласа тӑнӑ май, «ирсӗр хӗрача!» тесе, Лю-цзине ҫупса ячӗ.

Отец вскочил, подобрал чашку, приложил к ней отбитый кусок и, крикнув: «Мать твою!..», отвесил дочери такую затрещину,

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Сасӑланӑ хыҫҫӑн, Шырланпуҫри ячейкӑ коммунисчӗсем, вырӑнтан тӑрса, ӑна алӑ ҫупса саламлама тытӑнчӗҫ, вӗсем хыҫҫӑн пухура пулнисем пурте тӑчӗҫ, ӗҫпе хытнӑ аллисене васкамасӑр, хыттӑн хаплаттарса ҫупрӗҫ.

После голосования ему, встав с мест, начали аплодировать коммунисты гремяченской ячейки, а за ними поднялись и все присутствовавшие на собрании, редко, неумело, гулко хлопая мозолистыми, натруженными ладонями.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех