Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юхма (тĕпĕ: юх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ватӑ Берманӑн хӗрлӗ куҫӗсенчен шӑпӑртатсах куҫҫуль юхма пуҫларӗ.

Старик Берман, чьи красные глада очень заметно слезились.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Анчах унӑн сӑн-пичӗ, хӑлхисем тата мӑйӗ хӗрелсе кайрӗҫ, тӑнлавӗ тӑрӑх, пысӑк хӑлхисем ҫумӗпе тар шапӑртатса юхма пуҫларӗ.

Но все лицо его, уши и шея налились кровью, по ушам начал течь пот.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тусан пӗр самантрах пылчӑкланса кайрӗ, сӑртран шыв юхма пуҫларӗ, кустӑрмасем малалла шума пӑрахрӗҫ, Корней «москвича» малалла яма тем пекех тӑрӑшрӗ пулсан та, лешӗ малалла кайма мар, каялла ҫӑмӑллӑн, ҫуна тупанӗсем ҫинче ларнӑ пек, шуса анма пуҫларӗ.

В какую-нибудь минуту пыль превратилась в грязь, с пригорка потекли ручьи, колеса забуксовали, и Корней, как ни старался придать бодрости «Москвичу», ничего не мог сделать, машина не только не двигалась вперед, а уже сползала назад, мягко, точно на полозьях.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вара Кубань те, хӑйӗн вӑйне туйса илсе, шавлӑн та савӑнӑҫлӑн кӗрлесе юхма пуҫлать — ҫырман тури пайӗнче тӑршшӗпех ҫурхи шыв тапранать.

И Кубань, почуяв силу, заиграла шумно и весело — по всему верховью реки открылось половодье.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Танк ҫийӗпе ҫулӑмлӑ шӗвек юхма пуҫларӗ, вара ӑна часах пӑсӑк ҫӑмарта шӑрши кӗрекен ҫӑра тӗтӗм хупласа илчӗ…

По танку потекли ручьи огня, и он густо задымил вонючим дымом, пахнущим тухлыми яйцами.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗн юхма икерчи унта!

— Какие там блины!

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Паллах ӗнтӗ, юхма икерчӗсемпех кӗтсе илмӗҫ, ан та кӗт.

Блинами, понятно, не встретят, не жди.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Смотр хыҫҫӑн часах вӑрман тӗлӗпе аялтанах хура ҫумӑр пӗлӗчӗсем юхма пуҫларӗҫ те кӗрхи вӗт-вӗт ҫумӑр вӗтӗртетсе ҫума тапратрӗ.

А вскоре после смотра низко над урочищем поплыли темные тучи и затрусил, затрусил неторопливый осенний дождь.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневойӑн питҫӑмартийӗсем тӑрӑх куҫҫулӗ юхма пуҫларӗ.

В глазах Лозневого засверкали слезы.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗксӗмленнӗ ҫӗрпе вӑрмансем ҫийӗн аялтанах вӗҫӗ-хӗррисӗр кӑвак ҫумӑр пӗлӗчӗсем юхма пуҫларӗҫ.

Низко над потемневшей землей и лесами бесконечной чередой потянулись сумеречные тучи.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шӗвекӗ, хыпса илсе, танкӑн щелӗсемпе бронӗ тӑрӑх ҫулӑмланса юхма пуҫларӗ.

И смесь, вспыхнув, жидким огнем потекла в щели и по броне.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Оленин вуниккӗ персе пилӗк фазан вӗлерчӗ те йӗплӗ хулӑсем хушшипе вӗсене шыраса ҫӳресе халтан кайрӗ, ун тӑрӑх пӑрҫа пек тар юхма пуҫларӗ.

Оленин убил пять штук фазанов из двенадцати выстрелов и, лазяя за ними по тернам, измучился так, что пот лил с него градом.

XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анчах ыттисем пытару канвине тытса илнӗччӗ ӗнтӗ, акӑ вара ирсӗрлетсе, сурса пӗтернӗ, туртса тултарнӑ столовӑйра, каякан пурнӑҫ пирки ҫав тери вӗрин, ҫав тери туйӑмлӑн кулянса, ҫав тери хӗрӳ тунсӑхпа хурланса, Дамаск Иоаннӗн панихидин тап-таса та яр-уҫӑ аккорчӗсем юхма пуҫларӗҫ:

Но другие уже подхватили похоронный напев, и вот в загаженной, заплеванной, прокуренной столовой понеслись чистые ясные аккорды панихиды Иоанна Дамаскина, проникнутые такой горячей, такой чувственной печалью, такой страстной тоской по уходящей жизни:

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Килӗшӳллех мар, анчах хӑпартлануллӑ сасӑсем юхма тапратрӗҫ вара раща тӑрӑх, ку тӗлӗшпе сӑнӗ пушшех тӗксӗмленсе ларнӑ, туйӑмлӑ Лещенко штабс-капитан пуринчен хытӑрах тӑрӑшрӗ, вӑл пуринчен вӑйлӑрах кӑшкӑрса та пуринчен пӑсарах юрларӗ.

Нестройные, но воодушевленные звуки понеслись по роще, и всех громче, всех фальшивее, с липом еще более тоскливым, чем обыкновенно, пел чувствительный штабс-капитан Лещенко.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ каялла чакрӑм та хӑранипе чул пек хытса тӑтӑм; ҫӳҫ-пуҫ вирелле тӑчӗ, ҫан-ҫурӑм тӑрӑх сивӗ тар юхма тытӑнчӗ.

Я попятился назад и окаменел от ужаса; холодный пот выступил у меня на всем теле, и волосы встали дыбом.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Шухӑшламасӑрах ҫӑварне Егорушка кӗпҫе витӗр юхакан шыв пайӑрки тӗлне тытрӗ; унӑн ҫӑварне сивӗ пулса кайрӗ, тата вӑл ҫавӑнтах варӑш кӗпҫи тутине сиссе илчӗ; малтан вӑл ӗҫес килнипех ӗҫрӗ, унтан — ирӗксӗртереххӗн, юлашкинчен — ҫӑварти сивӗ пӗтӗм ӳте куҫса сарӑличчен, шыв кӗпе тӑрӑх юхма тытӑниччен.

Машинально Егорушка подставил рот под струйку, бежавшую из трубочки; во рту его стало холодно и запахло болиголовом; пил он сначала с охотой, потом через силу и до тех пор, пока острый холод изо рта не побежал по всему телу и пока вода не полилась по сорочке.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫапла ӗнтӗ юн та юхма тытӑнчӗ, — пӑлхав хускалсах хускалчӗ темелле.

Итак, кровь уже пролилась, — жребий был брошен.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова тупасран вӑл йӑлтах хӑраса ӳкрӗ: пит ҫӑмарти тӑрӑх куҫҫулӗ юхма чарӑнмарӗ унӑн, сыхланарах тӑмашкӑн та манса кайрӗ, ҫавна пула вӑл Огнянова мӗнле савса юратнине пурте сисрӗҫ.

Она была сама не своя от страха за Огнянова и заливалась слезами, позабыв об осторожности, она дала волю своим чувствам, и все окружающие сразу поняли, что она любит Огнянова.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Малтан вӑл ӳсӗрнӗ чух кӑна юнлӑ сурнӑ пулсан, халӗ ун пырӗнчен юн пӑрӑхран юхнӑ пек юхма пуҫларӗ.

Ежели раньше он только кашлял кровью, то теперь уже она пошла у него из глотки цевкой.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫулсем ҫинче тарӑн путса кӗнӗ ура йӗрӗсем хуралса выртаҫҫӗ; кӑнтӑрла ҫитеспе сӑртлӑ-тӳпеллӗ вырӑнсенчен шӑнкӑртатса юхса анакан куҫҫулӗ евӗр тӑп-тӑрӑ шыв васансемпе ҫырма-ҫатрасем тӑрӑх хаяррӑн кӗрлесех ыткӑнса юхма тытӑнчӗ; вӗсем хисепсӗр нумай ҫӗрте шарлатса выртакан юхӑмсем пулса чиелӗхсенчи йывӑҫсен йӳҫек тымарӗсене чӳхе-чӳхе, ҫырма хӗрринчи хӑмӑшсене путара-путара, айлӑмсене, лапам вырӑнсене, садсене капланса анчӗҫ.

Черными просовами покрылась дорога; а к полудню, по ярам и логам яростно всклокоталась светлая, как слезы, нагорная вода и бесчисленными потоками устремилась в низины, в левады, в сады, омывая горькие корневища вишенника, топя приречные камыши.

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех