Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑршине (тĕпĕ: шӑршӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чее лайӑх хупӑнакан савӑтра тытмалла, кофе пекех, чей тӗрлӗ шӑршӑсене хӑй ӑшне туртса илет, вара хӑй шӑршине ҫухатать.

Чай нужно хранить в герметически закрытой посуде, так как он легко воспринимает чужие запахи и выдыхается сам.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Уҫӑ ҫӗрте ытти шӑршӑсене хӑй ӑшне ҫӑтса, кофе хӑйӗн ырӑ шӑршине, тутине ҫухатать.

Так как он легко впитывает посторонние запахи и теряет свой аромат и вкус.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чабрец курӑкӗ хӑйӗн ырӑ шӑршине сарать.

Запах чебреца насыщал воздух особою прелестью.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Хушӑран чӗрӗ ҫӗр шӑршине илсе килекен ӑшӑ ҫил вӗрет.

Порою налетает теплый ветер, -полный запаха свежести и влажной земли.

«Овод» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Тете калать хайхискер: «Э, ухмаха ернӗ ҫын! Кирлӗ мара сӳпӗлтететӗн, тар шӑршине те кирлӗ пек шӑршласа курман-ха эсӗ, хӑвна унта ярсан, ун чухне пӗлӗттӗн вара…» тет.

Дядя и говорит: «Э, сумасшедший человек! Мелешь чепуху, потому что еще пороху как следует не нюхал, а послать тебя, так тогда бы и узнал…»

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тӗлӗнмелле пысӑк, йывӑр карап ҫывхарсах килет, вӑл хӑйӗн хӑватлӑ борчӗсене тем ҫӳллӗш ҫӗкленӗ, машинӑсем кӗрлени те таркӑнсен хӑлхине уҫҫӑнах илтӗнет, ачасем ҫинелле пӑспа ҫунӑк ҫу шӑршине варкӑштарать.

Тяжелое чудовище летело совсем близко, высоко задрав свои могучие борты, и гул машины явственно отдался в ушах беглецов, обдав их запахом пара и перегорелого масла.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл унӑн ним мар тумне те, тикӗт шӑршине те манать; лӑпкӑн шӑранакан юрӑ витӗр ӑна ҫемҫен пӑхакан кӑвак куҫлӑ, вӑрӑм мӑйӑхӗ айӗпе именсерех-кулсарах тӑракан ырӑ кӑмӑллӑ сӑн-пит аса килет.

Она забывала его грубую одежду и запах дегтя, и сквозь тихие переливы песни вспоминалось ей добродушное лицо с мягким выражением серых глаз и застенчиво-юмористическою улыбкой из-под длинных усов.

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Горева хӑрушлӑх ҫывӑхӗнче ытларах пулма кӑмӑлланӑ, паллах, кунта та ҫав иккӗмӗш эшелонри пек ҫынсемех пулнине вӑл ӑнланмасӑр тӑма пултарайман, кунтисем тар шӑршине ытларах пӗлеҫҫӗ ӗнтӗ.

Горева неудержимо влекло ближе к опасности, хотя она не могла не понимать, что здесь те же самые люди, что и во втором эшелоне, только, может быть, более обстрелянные.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Хӗлӗн ҫемҫе те салху шӑрши, — тинӗс чулӗсене пула нӳрленнӗ, анчах ытлашши ҫӗреймен ҫулҫӑсен шӑрши, — кӑкӑра ҫав тери уҫса ярать, вӑл ҫӗпре ярса лартнӑ чуста шӑршине аса илтерет, сывлӑшра ҫав шӑршӑ ҫывӑхри тинӗс шӑршипе пӗр хутшӑнмасӑр вӗрсе тӑрать.

Нежный и грустный запах зимы, запах морского камня и отсыревших, но еще не совсем гнилых листьев, — очень съедобный запах, что-то вроде опары, — веял в воздухе, не соединяясь с запахом близкого моря.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Кирек епле пулсан та, улӑхсен шӑршине туймастӑп.

 — Во всяком случае, доктор, не лугов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Эпӗ сиртен ыйтатӑп: улӑхсен пыл шӑршине эсир туятӑр-и?

— Я вас спрошу, вы чувствуете медовый запах лугов?

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Сывлӑша апата хӑнӑхнӑ пекех хӑнӑхӑр, ӑна сӑмсапа та, пырпа та ҫӑтӑр, унӑн тутипе шӑршине туйӑр, чи тутлӑ апатсене юратса хаклакан ҫын пек, унпа киленӗр, сывлӑша яланах кӑмӑллӑр.

Привыкайте относиться к воздуху, как к пище — прожевывайте его носоглоткой, ощущайте на вкус и запах, наслаждайтесь им, как гурман, не будьте к нему равнодушны.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кирек те мӗнле минерал татӑкне илсе вӑл мӗнле хуҫӑлнине кура, ӑна тулашӗнчен пӑхса, унӑн ҫирӗплӗхне, епле шӑранса ҫемҫелнине, чанкӑртатнӑ сассине, шӑршине е тутине сӑнаса пӑхса, вӑрах шухӑшласа тӑмасӑрах ҫав минерал мӗнле минерал иккенне каласа парать, наука халиччен пӗлсе ҫитнӗ ултҫӗр тӗслӗ минерал хушшинче классификаци йӗркипе вӑл хӑш вырӑнта тӑрассине те кӑтартса парать.

По внешнему виду, излому, твердости, плавкости, звуку, запаху или вкусу он определял безошибочно любой минерал и указывал его место в классификации среди шестисот их видов, известных в науке наших дней.

I сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тӗрме картишӗнчен тин тухнӑ заключеннӑйсем чи малтанах ҫумӑрпа хуралса кайнӑ йывӑҫ ҫуртсен кирпӗч мӑрйисенчен тухакан тӗтӗме курчӗҫ, ӗнесем мӗкӗрнине илтрӗҫ, пӳрт тӑрринчен витрене юхса анакан ҫумӑр шывӗ шӑпӑртатнине илтрӗҫ, хӳме ҫинче ҫакӑнса тӑракан йӗпе кӗпе-йӗме курчӗҫ, чӗрӗ тӑпра, чӗрӗ йывӑҫ, пӳрт-ҫурт шӑршине тупса пачӗҫ.

Дым из кирпичных труб, бревенчатые дома, почерневшие от дождя, глухое мычание коров, струя дождевой воды, стекающая с крыши в подставленное ведро, забытое на частоколе вымокшее белье и запахи влажной земли, сырого дерева, жилья — таковы были первые впечатления заключенных, только что перешагнувших тюремный порог.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Уҫӑ сывлӑш пӳлӗме утӑ, выльӑх-чӗрлӗх, шурлӑх курӑкӗсен шӑршине кӗртсе тултарчӗ.

Свежий воздух ворвался в комнату, наполняя ее запахами сена, скота, болотных трав.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пуҫне ҫумӑр айне тытса, вӑл ҫуллахи аҫа-ҫиҫӗмлӗ ҫумӑрӑн шӑршине кӑкӑр туллин сывла-сывла илет.

Подставляя голову дождю он жадно вдыхал запах летней грозы…

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Василишӗн ыраш тӑван япала пулнӑ, ыраш кашласа ларнине, унӑн шӑршине ачаранах хӑнӑхнӑ, ӑна тӑрантарса усракан тырӑ, лайӑх пурнӑҫӑн никӗсӗ тесе шутлама хӑнӑхнӑ вӑл.

Рожь была для Василия родной, кровной, он с детства привык к ее шелесту, запаху, привык считать ее кормилицей и основой благополучия.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Акӑ вӑл, пурнӑҫ! — вӑл вӑрманӑн кӑмӑла ҫӗклекен уҫӑ шӑршине тӑранайми сывласа илчӗ.

Вот она, жизнь! — он жадно вдыхал раздражающие запахи леса.

5. Ҫул-йӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Каҫхи тӗттӗмре кӑшт анчах ҫуркунне шӑршине килекен мартри каҫсенчен пӗри пулнӑ ку каҫ.

Стоял один из тех первых мартовских вечеров, когда сумерки неуловимо пахнут весной.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Раймонд хӑйпе пӗрле кӗрхи йӗпе каҫӑн шӑршине илсе кӗчӗ.

Раймонд принес с собой запах сырой осенней ночи.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех