Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗппӗм (тĕпĕ: чӗпӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫывӑр, ытарма ҫук чӗппӗм, Канлӗн ҫывӑр эс, Сан валли халлап та юрӑ Шӑппӑн ӗнерес…

Спи, младенец мой прекрасный, Баюшки-баю, Стану сказывать я сказку, Песенку спою.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Илсе кайса пар, чӗппӗм, турра маннӑскерне утиял, вырттӑр витӗнсе.

— Возьми, чадунюшка, одеялу и отнеси ему, анчихристу, нехай накроется.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Чим-ха, чӗппӗм, ан васка.

— Погоди, птенчик мой, не спеши.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Юрать-и вӑл, чӗппӗм, ҫавӑн ҫинчен, турӑ ҫырлахах, ҫав эсрел япали ҫинчен пуплеме?

Да мысленное ли дело тебе, чадушка, об ней, об проклятой, прости господи, гутарить?

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ ун ҫинчен ан шухӑшла, чӗппӗм, кирлӗ мар, — терӗ шӑппӑн Григорий.

— Ты об ней не думай, моя родная, не надо, — глухо сказал Григорий.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Илтетӗн-и, чӗппӗм? — утнӑ ҫӗртех каласа хӑварчӗ вӑл лаҫ патӗнче вылякан Мишаткӑна.

Слышишь, родимушка? — на ходу обратился он к игравшему возле стряпки Мишатке.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ан кайса ҫӳре, чӗппӗм!

Не ходи, чадунюшка!

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсӗ каласа кӑтарт, чӗппӗм, ан хӑра!

Да ты рассказывай, милушка, не боись!

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ну, кала ӗнтӗ, чӗппӗм, мӗн тата хӗрелсе кайрӑн?

Ну, говори же, чадушка, чего ты скраснелся?

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Сана мӗн пулнӑ, чӗппӗм? — тетӗп.

«Ты чего, родненький?

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кил ман пата, чӗппӗм!

— Подойди ко мне, жаль моя!

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Кӑштах пуҫна пӑр-ха кунталла, чӗппӗм.

«Повернись, чадунюшка мой, трошки.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӗппӗм!

Родимый мой!..

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пырах чӗппӗм! — пӑшӑлтатса сӗнчӗ Ильинична, мӑнукне чӗркуҫҫийӗпе тӗрткелесе.

— Подойди, болезный! — шепотом просила Ильинична, толкая коленом внука.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӗппӗм, мӗн пуҫа вакӑр пек чиксе тӑратӑн, ну?

Милушка, чего же ты набычилась, стоишь?

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пӗчӗк чӗппӗм, савнӑ хӗрӗм! — уҫӑмсӑр сасӑпа чӗвӗлтетет амӑшӗ, — хитре чечекӗм, ан вил, Танюша!

— Зернышко мое, дочушка! — приглушенно звенела мать, — цветочек мой, не уходи, Танюшка!

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Каҫар мана, чӗппӗм, каҫар мана! — терӗ Бойчо ӑна аллинчен чуп туса.

— Прости меня, пташка моя, прости! — говорил Бойчо, целуя ее руки.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пӗшкӗнчӗ те вилнӗ тусне ҫамкинчен чуп турӗ, унтан куҫҫуль витӗр: «Ах, тӑванӑм, чун пек ҫывӑх тусӑм Лалка, савнӑ чӗппӗм, мӗн туса хутӑн капла!..» — тесе чӑтаймасӑр макӑрса ячӗ.

Рада, преклонив колена, обняла покойницу, поцеловала ее в лоб и, заливаясь слезами, проговорила: «Сестрица, родимая Лалка, голубка моя, что же ты наделала?..»

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эп айӑплӑ сан умӑнта, хам ҫинчен кӑна шухӑшларӑм пуль; тархасшӑн каҫар мана, чӗппӗм.

Я — черствый эгоист, я виноват перед тобой; прости меня, пташка моя!

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ну, мӗнле пурӑнтӑн эс, чӗппӗм? — терӗ Бойчо.

— Ну, как же ты жила, пташка моя? — говорил Бойчо.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех