Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑм сăмах пирĕн базăра пур.
чӑм (тĕпĕ: чӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫур сехет те иртмерӗ, ҫак ҫула хӑнӑхнӑ ҫынсем темиҫе сехет хушши хӑпарнӑ пек чӑм шыва ӳкрӗҫ.

Не прошло и получаса, как путники, эти закаленные парии, стали обливаться потом, точно поднимались они уже несколько часов.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна асаплантаракан жандарм чӑм шыва ӳкрӗ, вӑл ӗшенсе ҫитрӗ.

Обильный пот выступил на лбу его мучителя; турок устал.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лаши чӑм кӑпӑка ӳкрӗ, Игумен ӑна шӑллӗ патӗнче хӑварчӗ те хӑй Огнянов пурӑнакан ҫурт патнелле ҫуранах утрӗ.

Конь был весь в мыле, Игумен оставил его у брата и пешком направился к дому, где жил Огнянов.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тарпа чӑм шыва ӳкнӗ ҫынсем ҫапах та пӗр сиккелемесӗр, ватӑ тимӗрҫӗпе Островнов хушшинчи кӗтмен ҫӗртен сиксе тухнӑ тавлашӑва шарламасӑр та тимлӗн итлесе, ҫакӑнта темскер каласа пӗтерменни, аван марри пуррине туйса лараҫҫӗ…

Однако мокрые от пота люди сидели не шевелясь, молча и напряженно следя за неожиданно вспыхнувшим словесным поединком между старым кузнецом и Островновым, чувствуя, что за всем этим кроется что-то недосказанное, тяжелое, темное…

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Намӑс курса пӗтнипе, хуйхӑ-суйхӑпа тата чӑм тара ӳкнипе йӗп-йӗпе пулнӑ Щукарь пулӑшӑва йышӑнать, аран-аран утланкаласа ларать.

Мокрый от стыда, горя и пота, Щукарь принял его услугу, кое-как сел.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Визитшӑн» вӑл яланах «натурӑпа» илет: чирлесе ӳкнӗ выльӑхӑн хуҫи патӗнче апатланать, хӑшпӗр чухне тата юлташӗсем валли те пӗрер чӑм сӗт е пӗрер чугун пиҫнӗ ҫӗрулми илсе таврӑнать.

За «визит» он получал обычно «натурой»: обедал у хозяина заболевшей животины, а иногда даже приносил товарищам корчажку молока или чугун вареной картошки.

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лаши, тарпа ҫӑвӑннӑ пекех, чӑм шыва ӳкнӗ, аяк пӗрчисене хӑвӑрт-хӑвӑрт карӑнтарса сывлать, сайра хутран пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе йывӑррӑн чӗтрекелесе илет.

Конь был мокр, словно вымыт потом, часто носил боками, сотрясался тяжелой нечастой дрожью.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тен, эпӗ шӑпах пренире чӑм тара укесшӗн?

А может, я именно возопреть желаю?

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Икӗ лампӑн тӗксӗммӗн ҫунакан ҫутинче Давыдов малти йӗркесенчи ҫынсен чӑм тара ӳкнипе йӑлтӑртатакан сӑн-пичӗсене курать, лерелле вара пурне те ҫурма сӗмлӗх хупласа тӑрать.

При тусклом свете двух ламп Давыдов видел лоснящиеся от пота лица в первых рядах, дальше все крылось полусумраком.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫынсем хӑйсем сарса хунӑ вырӑнӗсем патне, хӑйсен арӑмӗсем, хӑйсен упӑшкисем патне пыраҫҫӗ, ҫӗрле вара, пӑчӑ пӳлӗмсенче, тарласа чӑм шыва ӳкнӗскерсем, хулашӑн ҫӗнӗ ҫимӗҫ шӑтса ҫуралтӑр тесе, пӗрне-пӗри чуптӑваҫҫӗ…

Люди идут к своим постелям, к женщинам своим, своим мужчинам, и ночью, в душных комнатах, потные и скользкие от пота, будут целоваться, чтобы для города родилась новая, свежая пища…

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

«Мӗне пӗлтерет-ши?» — вӑл чӑм шыва ӳксе вӑранса кайрӗ, вырӑн ҫинчен сиксе тӑчӗ те ҫӗрлехи урама пӑхса илчӗ.

«К чему бы это?» — проснулась Катерина в холодном липком поту, поднялась с постели и долго всматривалась в ночную улицу.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑрӑшса ӗҫленӗ май вӗсем чӑм шыва ӳкрӗҫ, пурпӗрех пӗр-пӗрне парӑнасшӑн пулмарӗҫ.

Майки у них потемнели от пота, но никто не хотел уступать друг другу.

20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Уй-хирте ҫавнашкалах шӑплӑх; хӑшпӗр тӗлте ҫеҫ, хӗвел пӗҫертекен хура пусӑра, хресчен, сухапуҫӗ ҫине ӳпӗнсе, чӑм тара ӳксе, кӑткӑ пек, пӗр вырӑнта чакаланать.

Та же глубокая тишина и мир лежат и на полях; только кое-где, как муравей, гомозится на черной ниве палимый зноем пахарь, налегая на соху и обливаясь потом.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах тепӗр тӗрлӗ, фантазиллӗ пӑс та пулнӑ-мӗн, ҫавна пула эпӗ, тарласа чӑм шыва ӳксе, васкавлӑн хӑйӑлтатса сывлаттӑм.

Но был ещё и другой, фантастический пар, от которого я быстро и хрипло дышал и обливался потом.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑм шыва ӳкнӗ Наполеонӑн ҫак сӑмахсене хӗрӗх ҫичӗ хут каламалла пулчӗ, ҫав кун хӗрӗх ҫичӗ хут Аустерлиц хӗвелӗ тухрӗ.

Сорок семь раз счетом вынужден был произнести эти слова запарившийся Наполеон, сорок семь раз всходило в этот день солнце Аустерлица.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чаршав хыҫӗнчеччӗ вӑл, чӑм шыва ӳкнӗччӗ, хӑй пултарнине хӑй ӗненмесӗр шиклӗ питлӗ тӑратчӗ, ӑна каллех ҫине-ҫине сцена ҫине тухма чӗнетчӗҫ.

Он стоял за куласами мокрый, как мышь дрожа от волнения, не веря своим ушам, а его вызывали и вызывали.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Самовар сӗтелӗ хушшинче ирхи платье тӑхӑннӑ Марья Кириловна, тата унтах — ҫине ӑшӑ пустав сюртук, урине туфли тӑхӑннӑ Кирила Петрович та хӑйӗн чӑм евӗрлӗ сарлака чашкинчен чей ӗҫсе ларнӑ.

Перед самоваром в утреннем платье сидела Марья Кириловна, а Кирила Петрович в байковом сюртуке и в туфлях выпивал свою широкую чашку, похожую на полоскательную.

XI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Куҫӑн курсан Валериан ҫухалса кайнӑ: вӑтаннипе хумханнӑ, чӑм тара ӳкнӗ.

Куҫарса пулӑш

Такӑнсан - тӑратӗҫ, чун нишлӗленсен - таптӗҫ // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.05.26, 20 (6113) №

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех