Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӳринчен (тĕпĕ: хӳре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗн тесен карапа сулахайран сылтӑмалла, сӑмсинчен хӳринелле, унтан каллех хӳринчен сӑмсинелле тайӑлтарнӑ чух пӗлӗт тинӗс ҫинелле ҫаврӑнса ӳкессӗнех туйӑннӑ, унтан каллех, кӑшт тӑхтарахпа, тинӗс пӗлӗтелле ҫӗкленсе хӑпарнӑ пек пулнӑ.

Потому что, когда корабль раскачивало направо и налево, то от кормы к носу, то опять от носа к корме, — тогда небо, казалось, вот-вот опрокинется на море, а потом опять море все разом лезло высоко к небу.

III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ытти ӗҫме-ҫимесемпе пӗрле бульон та пачӗҫ, ӑна кенгуру хӳринчен Австралинчи маҫтӑрсенчен пӗри хатӗрленӗ.

В числе прочих кушаний на стол был подан бульон из хвоста кенгуру, приготовленный по-австралийски.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унтан пуҫне шӑтӑка чиксе: — Колька, тӗкне пар! Вӑл санӑн мар, пирӗн. Эсӗ ана пирӗн автан хӳринчен татса илнӗ, — терӗ.

Просунул он голову в дыру и закричал: — Отдай, Колька, перо! Оно не твоё, а наше. Это ты у нашего петуха из хвоста выщипал.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Эсӗ ӑна пирӗн автан хӳринчен татса илнӗ, — терӗ.

Это ты у нашего петуха из хвоста выщипал.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Нимӗн те калаймастӑп: вӑл тӗк ӳхӗ малтан ҫунатне сарма тӑнӑ вӑхӑтра Хӑта ун хӳринчен туртса кӑларнӑ тӗк пулнӑ-и, е вӗҫен кайӑксем ӳххе туланӑ, Хӑта вӗсене пулӑшнӑ чухне турта-турта кӑларнӑ тӗк-и?

И ничего не могу сказать, тот ли это пух у него остался, который взял он, когда филин на крыло становился, или же птицы доконали филина и Сват помогал им в расправе со злодеем.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Аран-аран хӑваласа ҫитрӗм те хӳринчен кап ярса тытрӑм.

Я кое-как догнал его и схватил сзади.

Симӗс тус // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 3–8 с.

Вӑл ҫаврӑнкалать те силленет, хӗрлӗрех урисене хутлатнӑ, хӳринчен ӑна шпагатпа ҫыхнӑ та майӗпен ҫеҫ антараҫҫӗ.

Вертясь и покачиваясь, суча розовыми лапками, она медленно опускалась, привязанная на шпагате за хвост.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Хӳринчен кирлӗ!..

За хвост!..

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

— Мӗнле те пулин тӑвӑллӑ аслати пулинччӗ хӑть! — терӗ Таня икӗ пӳрнипе пулӑ хӳринчен тытса.

— Хоть бы гроза какая-нибудь! — говорила Таня, держа двумя пальцами рыбий хвост.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Унӑн хускалнисенчен, хӳринчен тата уссийӗсенчен лайӑх курӑннӑ, вӑл пухӑннӑ ҫынсене те, шарак ҫутта та, хуҫине те, хӑйне те курайман…

И видно было по его движениям, по хвосту и по усам, что он глубоко презирал и толпу, и яркий свет, и хозяина, и себя…

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Вӑл ӑна кайри урисем ҫинче уттарнӑ, унран чиркӳ чанӗ туса кӑтартнӑ, урӑхла каласан, хӳринчен хытӑ туртнӑ, вара вӑл ҫухӑрнӑ тата вӗрнӗ, табак шӑршлаттарнӑ ӑна…

Он заставлял ее ходить на задних лапах, изображал из нее колокол, то есть сильно дергал ее за хвост, отчего она визжала и лаяла, давал ей нюхать табаку…

II. Темӗнле палламан ҫын // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Федюша ӑна кайри уринчен туртса верстак айӗнчен кӑларатчӗ те, вара ыраттаричченех асаплантарса тӗрлӗ мыскарасем тутаратчӗ, е кайри ури вӗҫҫӗн ҫӳреттеретчӗ, е ӑна, чан вырӑнне хурса, хӳринчен хытӑ туртса ҫӗклетчӗ те, ку вара, мӗскӗн, ниҫта кайса кӗреймесӗр нӑйкӑшса вӗретчӗ, Федюша ӑна табак та шӑршлаттаратчӗ.

Он вытаскивал ее за задние лапы из-под верстака и выделывал с нею такие фокусы, что у нее зеленело в глазах и болело во всех суставах; он заставлял ее ходить на задних лапах, изображал из нее колокол, то есть сильно дергал ее за хвост, отчего она визжала и лаяла, давал ей нюхать табаку…

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Степка Астахов лашине хӳринчен тытса ӗлкӗрчӗ… хӑтӑлчӗ тарса, манӑн май килмерӗ…

— Степка Астахов за хвост своего коня поймал… ускакал, а мне вот не пришлось…

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӳринчен пырса ҫап лайӑх кӑна.

Нажми на хвост!

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн ҫӳллӗ лаши хӳринчен пулемет кӑкарса янӑ.

К хвосту его рослого коня был привязан пулемет.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сотня хӳринчен полковой адъютант уйрӑлчӗ те, именнипе тата ахӑлтатса кулнипе пӗтӗмпе кӑвакарса кайса, юрӑстисем патнелле вӗҫтерчӗ.

От хвоста сотни, весь багровый от смеха и смущения, скакал к песенникам полковой адъютант.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вахмистр ӑна ниепле те ҫурӑмӗнчен саламатпа лектереймест, кашни ҫапмассеренех хӳринчен кӑна тивертет.

И вахмистр никак не мог достать его плетью по спине, а все попадал по метелке хвоста.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ӑйӑра хӳринчен кайса турт…

— Жеребца потяни…

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Федот, тутине чӑплаттаркаласа, хӑйӗн маштакне ут хӳринчен явса тунӑ тилхепипе хӑмсаркалать, хӑйӗн лаптак ӗнселлӗ тӑваткалрах пуҫне пӑркаласа пырать: ку ҫынсем епле этемсем иккенне пӗлес килни канлӗх памасть ӑна.

Федот, причмокивая, помахивал на своего маштака волосяными вожжами, вертел угловатой, с плоским затылком головой: его бороло любопытство.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сысна шӑрчӗнчен е ут хӳринчен тунӑ хытӑ тумтир тӑхӑнса кунӗн-ҫӗрӗн турра кӗлтӑвӑттӑм.

Надену на тело жесткую власяницу, день и ночь буду молиться богу.

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех