Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑвӑрттӑн сăмах пирĕн базăра пур.

хӑвӑрттӑн (тĕпĕ: хӑвӑрттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Федя шӑпӑра витрене чиксе кӑларчӗ, чикмек тӑрӑх хӑвӑрттӑн хӑпарса, Санькӑна тыттарчӗ.
Федя обмакнул веник в ведро с водой и, быстро поднявшись по лестнице, передал его Саньке.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька хӑйӗн йӑмӑкпе юнашар тӑчӗ, чӗри ун ҫав тери хӑвӑрттӑн сикет.
Санька с колотящимся сердцем стал рядом с сестрой.

Катерина шартах сикрӗ, вӑл вилӗм хутне хӑвӑрттӑн гимнастерка кӗсйине чикрӗ те ывӑлӗ патне пычӗ.
Катерина вздрогнула, поспешно сунула в карман гимнастерки похоронную и подошла к сыну.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька чееленме хӑтланчӗ, вӑкӑртан пӑркалана-пӑркалана тарчӗ, пӗрре сулахаялла, тепре сылтӑмалла хӑвӑрттӑн сике-сике ӳкрӗ.
Санька хитрил, увертывался от быка, делал резкие скачки то вправо, то влево.

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан аяккинелле хӑвӑрттӑн тапса сикрӗ, тарма хӑтланчӗ.
Потом сделал резкий скачок в сторону и бросился бежать.

Вӗсен патӗнчен Седельникова конюх иртсе кайрӗ, Евдокийӑна сывлӑх сунчӗ, ачасем ҫине хӑвӑрттӑн пӑхса илчӗ.
Мимо прошла конюх Седельникова, поздоровалась с Евдокией, мельком оглядела ребят.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Девяткин калинккерен хӑвӑрттӑн чупса кӗрсе кайрӗ, сӑлӑпне хурса лартрӗ.
Девяткин вбежал в калитку и закрыл ее на засов.

19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Куҫарманни нимӗнех те марччӗ-ха, — хӑвӑрттӑн каларӗ Маша.
— Это бы ничего, что не перевели, — торопливо заговорила Маша.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мана, мана! — Феня хӑвӑрттӑн чернилпа хут тупса малти кӗтесе йышӑнчӗ.
— Моя, моя! — Феня быстро заняла место в переднем углу, достала чернила и бумагу.

Кӗнекесене вӑл пӗрин хыҫҫӑн тепӗрне хӑвӑрттӑн вула-вула тухнӑ.
Он жадно глотал книги.

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӑлтӑртатса тӑракан ҫӑлтӑр, пӗлӗте хӑвӑрттӑн ҫурса, тӗттӗмӗн курӑнакан картланчӑк вӑрман йӑрӑмӗ хыҫне ӳкрӗ.
Мерцающая звезда, стремительно прочертив небо, упала за темной зубчатой грядой леса.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, атя — тупӑшатпӑр, кам хӑвӑртрах! — вӑл пӳрнисемпе тулӑ ҫинчи сӗлӗ пӗрчисене хӑвӑрттӑн иле-иле пӑрахрӗ.
— А давай кто быстрее, Саня… на спор! — И пальцы ее проворно начали выбирать из пшеницы зерна овса.

Феня тӑрӑшса, хӑвӑрттӑн ӗҫе тытӑнчӗ, Санька аран-аран пӳрнисене выляткалать, нимӗн те шарламасть, тырӑ купи ҫине кӑмӑлсӑр пӑха-пӑха илет.
Феня принялась за дело старательно, бойко, но Санька еле шевелил пальцами, молчал и недовольно поглядывал на ворох зерна.

Хӗрача чанкӑртатса тӑракан сивӗ сӑнчӑр вӗҫне витре хӑлӑпӗнчен ҫаклатрӗ, хӑвӑрттӑн ҫаврӑнса тӑран ҫӑл кусатӑранне аллипе чара-чара, витрине ҫӑл тӗпне антарчӗ.
Девочка привязала конец звонкой холодной цепи к дужке ведра и, притормаживая ладошкой быстро крутящийся ворот, опустила ведро на дно колодца.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Федя кӑмака ҫинчен ҫӑмӑллӑн сиксе анчӗ, каллех чӑн-чӑн шӑпчӑк пек пӗр хӑвӑрттӑн такӑлтатса, пӗр вӑраххӑн шӑхӑрттарса юрласа илчӗ.
Федя легко спрыгнул с печки и вновь защелкал, залился, как настоящий соловей.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ача Петька патне чупса пычӗ, унтан хӑйӗн салтак кутамккине хӑвӑрттӑн илчӗ, кутамккинчен типӗ тӑла кӑларса хӗрачана тӑсрӗ:
Паренек подбежал к Петьке, выхватил у него из рук свой вещевой мешок, достал сухие портянки и протянул девочке:

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ача хӑвӑрттӑн ура ҫине сиксе тӑчӗ, урисемпе тапса илчӗ.
Паренек в ушанке вскочил на ноги, притопнул сапогами.

Маша хӑвӑрттӑн пӳртрен тухса шурӗ.
Маша тихонько выскользнула из избы.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маша хӑвӑрттӑн ҫатан урлӑ каҫрӗ, чӗркуҫленсе ларса: «Чух, чух, чух!» — тесе чӗнме тытӑнчӗ.
Маша быстро перелезла через плетень, присела на корточки и позвала: — Чушь, чушь, чушь!

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маша кӗтмен ҫӗртенех хӑвӑрттӑн сиксе тӑчӗ те пуҫне каҫӑртса савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрса ячӗ:
Вдруг Маша порывисто поднялась, вскинула голову и возбужденно закричала:

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика