Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Мӗншӗн вилмелле ман?» — хамран хам ыйтрӑм эпӗ, ҫакна хирӗҫ ним калама та пултараймарӑм.
XXVII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
«Мӗн тулалла ӗнтӗ халь?» — хамран хам ыйтрӑм эпӗ, унтан ҫавӑнтах мӗн тумаллине ӑнланса илтӗм.«Что теперь надо делать?» — спросил я себя и тотчас же понял что.
XXVII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Юрать-и кун пек? — ыйтрӑм эпӗ хамран хам, вара ҫавӑнтах: «юрать! ку вӑл ӑна хӑратса пӑрахать», — терӗм те ҫак туйӑма хирӗҫ тӑрас вырӑнне ӑна пушшех ҫивӗчлетсе ятӑм, вӑл туйӑм вӑйлӑран та вӑйлӑрах ӳссе пынишӗн савӑнма пуҫларӑм.
XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Вӑл ман ҫумра пулни мана чӑтма ҫук тарӑхтарчӗ, эпӗ хамран хам хӑрарӑм.Близость ее вызывала во мне такую ненависть к ней, что я боялся себя.
XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
«Мӗн тӑвас-ха манӑн? — хамран хам ыйтрӑм эпӗ.
XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Ӑшӑмра пӗрремӗш эрнесенчех эпӗ хам лекнине, хам мӗн кӗтни пурнӑҫланманнине, авлану телей мар, темскер питӗ йывӑр япала иккенне туйса илтӗм (ҫапла вӗҫленмен пулсан, эпӗ халь те ҫакна йышӑнман пулӑттӑм), анчах ҫакна ҫынсенчен ҫеҫ мар, хамран хам та пытарса пурӑнтӑм.
XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Ҫапла вара хамран аслӑ ҫынсем, хам хисеплекеннисем, ҫав япала киревсӗр тесе калаҫнине эпӗ нихҫан та илтмен.Так от тех старших людей, мнения которых я уважал, я ни от кого не слыхал, чтобы это было дурно.
IV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Хам мӗн туни киревсӗр япала иккенне эпӗ хамран аслӑраххисенчен никамран та илтменччӗ вӗт-ха.Я ведь ни от кого от старших не слыхал, чтоб то, что я делал, было дурно.
IV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Манӑн кас-кас сехре хӑпса тухатчӗ, эпӗ хамран хам хӗн кураттӑм, эпӗ турра кӗлтӑваттӑм, ним тӑвайми пулаттӑм.
IV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Эпӗ ӑна ставка лартмалӑх пӗр ывӑҫ вак укҫа ывӑҫласа патӑм, вӑл выляса илесрен шикленсе мар, ҫук; пысӑкрах сум хурса панине курсан, эпӗ шарика хамран выляса ямалла ниепле те ҫапма пултараймастӑп, алӑ ҫӗкленмест, пӳрнесем хирӗҫеҫҫӗ.
Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.
— Хамран Анфиса валли парне…
XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Хамран илсе калатӑп — манӑн идейӑллӑх мана массӑсене малалла илсе пыма май парать пулсан, эпӗ вӗсене ертсе пыратӑп, ун чухне маншӑн кирек мӗнле йывӑрлӑх та ним те мар!
V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Ҫур ӗмӗре кимӗ ҫинче ирттертӗм, хамран хам хӗрхенсех, авланас тесе, тӗрлӗрен йывӑр ӗҫре укҫа пухнӑччӗ; халӗ ак, вӑл, юриех тенӗ пек, вилсе выртрӗ, — тесе куҫҫулӗ юхтарса каларӗ вӑл.
Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.
Хамран хамӑн йӗрӗнес килет пулсан, мӗншӗн-ха ҫынсене тӑвӑрлатас?Зачем же причинять другим неприятности, заставлять их скучать, не показывая вида?
Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.
Кайран эпӗ хамран хам мӗн чухлӗ кулмарӑм пулӗ; вӗсем патӗнчен кайнӑ хыҫҫӑн ҫеҫ пурин ҫинчен те мантӑм.Потом я посмеялся над самим собой и обо всем забыл, лишь только ушел от них.
Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.
Эпӗ тарӑхсах хамран хам: мӗн тумалла-ха манӑн? тесе ыйтма пуҫларӑм.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Нивушлӗ хӗрарӑма пӗр илемӗшӗн анчах, нивушлӗ хӗрарӑм-статуйӑна юратма пулать? — тесе ыйтрӑм эпӗ хамран, хам вара, хамӑн туйӑма шансах кайман пулин те, ҫав хӗре ун чухнех юратнӑ ӗнтӗ.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Унтан эпӗ ҫак илеме курса тӑни ман пурнӑҫра куллен кирлӗ япала пулса тӑнине туйса илтӗм, вара эпӗ хамран хам: юратмастӑп-ши эпӗ ӑна? тесе ыйтма пуҫларӑм.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Юрать, хамран мӗн килнине эпӗ пӗтӗмпех тӑвӑп, — типпӗн тавӑрчӗ Ромашов.
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Хамран хам хӑрарӑм эпӗ.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.