Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урамсем (тĕпĕ: урам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Австриецсем хула тулашӗнчи урамсем еннелле тараҫҫӗ.

Австрийцы бежали в улицы предместья.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Урамсем тӑрӑх кунтан пӑхсан пӗчӗкҫеҫ курӑнакан ҫынсем чупкаласа ҫӳреҫҫӗ, тӑкӑрлӑксенче обозсем капланса тӑраҫҫӗ, юланутсем мӗлтлетеҫҫӗ.

По улицам, крохотные отсюда, сновали люди, прудили переулки обозы, мельтешились конные.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Яла вӗсем юншӑн антӑхакан тискер кайӑксем пек пырса кӗчӗҫ, — ҫын пурӑнакан ҫурт-йӗрсем патне хӗллехи сӗм ҫӗрсенче кашкӑрсем ҫапла пырса тухаҫҫӗ, — анчах та урамсем пуш-пушах.

Въехали хищниками, — так в голубую зимнюю ночь появляются около жилья волки, — но улицы пустовали.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Урамсем хушшинче, ҫатан картасем ҫумӗнче — праҫник чухне тумланнӑ пек тумланнӑ хӗрарӑмсем.

У плетней по улицам — празднично одетые бабы.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен урамсем кӗптӗр-кӗптӗр янӑраса йынӑшса тӑраҫҫӗ, ҫамрӑксен вӑййисене юрӑсем, хут купӑс кӗввисемпе ташланисем кисретеҫҫӗ, сӗм-ҫӗрле кӑна каҫхи ӑшӑ та типӗ сывлӑшра ҫунса пӗтнӗ пек тамалаҫҫӗ хутор вӗҫӗнчи юлашки юрӑсем.

По вечерам в топотном звоне стонали улицы, игрища всплескивались в песнях, в пляске под гармошку, и лишь поздней ночью догорали в теплой сухмени последние на окраинах песни.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иртнӗ каҫхине пӑр таткаланса тапранса кайнӑ та, ҫурхи шыв тулса пыракан юханшыв кӳпчесе, кӑпӑкланса, урамсем еннелле сарӑмланса кӑна выртать.

За прошедшую ночь лед поломало, пронесло, и речка, пополняемая коричневыми потоками талой воды, пухла, пенилась, подступая к улочкам.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн хыҫҫӑн шӑвӑнса тухнӑ та вара тӑкӑрлӑксемпе урамсем тӑрӑх усал хыпар…

И вот тут-то прополз по проулкам и улицам черный слушок…

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вакула ҫав вӑхӑтра, урамсем тӑрӑх, чупсан-чупсан, сывлӑш ҫавӑрма тесе чарӑнса тӑчӗ.

Вакула между тем, пробежавши несколько улиц, остановился перевесть духа.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑшпӗр чухне ҫеҫ ҫак шӑплӑхра йытӑ вӗрнӗ сасӑ илтӗнсе каять, е тата тӗлӗрекен урамсем тӑрӑх ҫаплах-ха хӑйӗн пӳртне шыраса ҫӳрекен ӳсӗр Каленик сасси илтӗнкелет.

Изредка только перерывалось молчание лаем собак, и долго еще пьяный Каленик шатался по уснувшим улицам, отыскивая свою хату.

VI. Вӑранни // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ! ушкӑнӗ-ушкӑнӗпех урамсем тӑрӑх ӗрӗхсе ҫӳреҫҫӗ.

— Хлопцы бесятся! бесчинствуют целыми кучами по улицам.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Афанасий атте хайхи шуйттана турӑ шывӗпе сапа-сапа, мӗнпур урамсем тӑрӑх милӗкӗпе хӑваласа ҫӳретчӗ, тет, анчах, апла пулин те, ман асаттен аппӑшӗ ҫаплах хӑйне канӑҫ паманни ҫинчен калатчӗ.

И даром, что отец Афанасий ходил по всему селу со святою водою и гонял черта кропилом по всем улицам, а все еще тетка покойного деда долго жаловалась.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑшпӗр чӳречесенче хӑй ҫути йӑлкӑшать, хурансенче пиҫекен ҫӑмахсен ырӑ шӑрши шӑплансах пыракан урамсем тӑрӑх пӑсланса сарӑлать.

Где-где начинал сверкать огонек, и благовонный пар от варившихся галушек разносился по утихавшим улицам.

V // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кусем, чӑнах та, пӗтӗмпех план тӑрӑх, халӗ ӗнтӗ Кондратьев станицӑна палламасть; площадьре ҫӗнӗ ҫуртсем ӳссе ларчӗҫ, парксем сарӑлса выртаҫҫӗ, ҫуллахи театр туса лартнӑ, площадьрен пур еннелле те тротуарсемлӗ, шурӑ акацисем лартса тухнӑ тӳрӗ урамсем тӑсӑлса выртаҫҫӗ…

Все это, правда, по плану, уже теперь и Кондратьев не узнает станицу; на площади выросли новые дома, раскинулись парки, построен летний театр, от площади во все стороны тянулись прямые улицы с тротуарами и с высаженными белыми акациями…

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сӑмахран, Тосса-де-Мар ҫыннисен хӑйсен ҫурчӗсене лекес тесе кӑпӑкланса тӑракан урамсем урлӑ каҫма тивнӗ.

Так, в городе Тосса-де-Мар жителям пришлось пробираться к своим домам по бурлящим «пенным» улицам.

Испани хулисем кӑпӑк айне пулнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/24178.html

Урамсем пуш-пушах пулнӑ.

Улицы были пустынны.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Чылайччен уткаласа ҫӳрерӗҫ вӗсем тӗттӗм урамсем тӑрӑх; урамӗсем пурте, шыв юхтармалли валек пек, тинӗс хӗрринелле анаҫҫӗ, вӗсенче подвалсемпе чӑлансенчен тухакан йывӑр шӑршӑ кӗрсе тӑрать.

Долго матросы толкались по темным улицам, которые, как стоки, все спускались к морю и из которых несло тяжелым запахом подвалов и чуланов.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Ҫӳллӗ те лапсака ҫӑкасем, ӑшӑ асфальт ҫине сулхӑн ӳкерсе, ҫип пек тикӗс ретпе лараҫҫӗ, ҫавна май тӗп урамсем тӗлӗнмелле ҫамрӑк та савӑнӑҫлӑ курӑнаҫҫӗ.

Высокие и раскидистые липы, роняя тени на теплый асфальт, стояли одним ровным рядом, словно выставленные по веревке, тем самым давая главным улицам облик удивительной молодости и радости.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей саламатӑн шерепеллӗ аврипе станица тавра тӗллесе ҫаврӑнсан, ҫынсем сасартӑк симӗс садсене курчӗҫ — вӗсем Родниковскине йӗри-таврах хупӑрласа илнӗ, площадьрен садсем еннелле, тротуарлӑ тата виҫӗ рет йывӑҫ лартса тухнӑ турӗ урамсем пур еннелле те, хӗвел пайӑркисем пек, тӑсӑлса выртаҫҫӗ.

Сергей обвел махорком плетки вокруг станицы, и люди увидели тенистые сады, — зеленой шалью окутывали они Родниковскую со всех сторон, а от площади к садам, как лучи от солнца, протянулись ровные улицы с тротуарами и с деревьями в три ряда.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Урамсем тӑрӑх хӑвӑрт кӑна брезент витсе лартнӑ ҫар машинисем ирте-ирте каяҫҫӗ, — вӗсене хыҫалтан ҫил-тӑман хӑвалать.

По улицам быстро проносились крытые брезентами военные грузовики, — за ними гналась метель.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫуртсемпе урамсем те татти-сыпписӗр ӳкекен юр чаршавӗпе витӗннӗ пек курӑнаҫҫӗ.

Дома и улицы заволокла густая снежная мгла.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех