Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫакса янӑ пичке лагерь еннелле тӳлеккӗн шӑвать; линейка патне ҫитсен пичке тӗпӗ ҫӗре сӗртӗнсе илет те хӑяккӑн выртать — шалти хӑйӑрӗ тӑкӑнма та пуҫлать.

Бочонок плавно шел над рекой; дойдя до линейки, задевал дном землю и ложился набок, вываливая треть своего груза.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Нӳхреп тӗпӗ пушахчӗ.

Наземная часть погреба была пуста.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

— Тупнӑ кампа пуплеме… — ҫилленнӗ Христоня ура ҫине тӑчӗ те ҫара урисене тӗпӗ чалӑшнӑ кивӗ атӑ тӑхӑнса ячӗ, алӑк янаххине пуҫӗпе ыратмаллах ҫапӑнса, ҫӗрпӳртрен тухрӗ.

— Нашел с кем гутарить… — Недовольный Христоня встал, надел на босые ноги стоптанные чирики, вышел, больно стукнувшись о дверную перекладину.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйӑрпа, тӗрлӗрен вак чулпа витӗннӗ ҫырма тӗпӗ типӗ ҫанталӑкра саррӑн курӑнса выртать; ҫуллахи шалкӑм ҫумӑр хыҫҫӑн вара унта пӑтранчӑк шыв шарлакӗсем сӑрт ҫинчен кӗрлесе анса пӗр юхӑма пӗрлешеҫҫӗ те, шыв, чулсене йӑвантарса, анаталла шавлӑн вирхӗнсе, Дона ыткӑнса тухать.

В сухую погоду теклина яра желто отсвечивала песком, цветастой галькой, а после летнего ливня с бугра в яр стремительно скатывались мутные дождевые потоки, они сливались, вода шла на низ стеной, вымывая и ворочая камни, с гулом ввергаясь в Дон.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шыв, валашкан симӗс мӑкпа витӗнсе пӑнтӑхнӑ тӗпӗ тӑрӑх сарӑлса, хӗвелпе хӗрнӗ чӗр пӗрене шӑрши ҫапакан кӗтессе юхса кайрӗ.

Вода, растекаясь по зелено-замшелому, заплесневелому днищу корыта, устремилась в накаленный солнцем, пахнущий сырой древесиной угол.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑхатӑп, пирӗнтен пӗр ҫӗр чалӑшра пулӗ, вӑрӑм вар тӗпӗ тӑрӑх, хӗрлисем киле параҫҫӗ.

Глядь, а с сотейник от нас по низу балочки красные едут.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун тӗлӗнче, хаваслӑн чӗтренсе, шурӑмпуҫ шевли йӑлкӑшать, хурарах кӑвак пӗлӗтӗн ҫав тери тарӑн авӑрӗнче вара тӗпӗ курӑнса кайнӑ пек пулчӗ: чӑн тӳпере илӗм-тилӗм чухнехи тӗтреллӗ шупка сенкер ҫутӑ вылярӗ, хӗррисенчен сӳнсе пыракан сапаланчӑк ҫӑлтӑрсем мӗлтлетсе чӗтренчӗҫ.

Над ним отрадно и трепетно сияла утренняя зарница, и в глубочайшем провале иссиня-черного неба, как в Дону на перекате, будто показалось дно: предрассветная дымчатая лазурь в зените, гаснущая звездная россыпь по краям.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн эсӗ? — пӑлханнине тата пыр тӗпӗ чӗтренине систерес мар тесе, шӳтлесерех ыйтрӗ старик.

Чего это ты? — под шутливостью хороня тревогу и дрожь в горле, спросил старик.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл утне картах ҫавӑрчӗ те, унпа Григорий лашине кутӑн чакарса, чӗлпӗрне кӑрт-карт турткаласа, шуйханса ӳкнӗ учӗпе чӑнкӑ ҫыранлӑ шырланӑн кукӑр-макӑр тӗпӗ тӑрӑх чи малтан тӗпӗртеттерсе кайрӗ.

И, круто поворачивая коня, тесня им коня Григория, первый поскакал по гулкой крутобережной теклине, работая поводьями, направляя по извилинам тревожный конский бег.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун чухне Григорий рекогносцировкӑна кайнӑччӗ, шырлан тӗпӗ тӑрӑх ҫырма юппи патне ҫитрӗ те унта сасартӑках «г» сасса хытарса «ш»-па калаҫнӑ вырӑсла сӑмахсене, йӑшӑк тӑпрана хуллен кӑшӑртаттарса утнине илтрӗ.

Григорий выехал со взводом в рекогносцировку, подъехал по теклине буерачка к развилку и тут вдруг услышал окающую русскую речь на жесткое «г», сыпкий шорох шагов.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл хуҫана татах темскер чӑрсӑр сӑмах каласшӑн пулчӗ, анчах пан ҫамрӑк чухнехилле урипе пӗррех ҫӗре тӑрӑслаттарса тапрӗ те, ӗлӗкхи ӗлкепе ҫӗлетнӗ, шӗвӗр сӑмсаллӑ атӑ тӗпӗ те ҫӑварне карса илчӗ, — старик хаяррӑн кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Он хотел еще что-то предерзкое сказать хозяину, но тот, как в молодости, топнул ногой, да так, что на остроносом, старинного фасона сапоге подошва ощерилась, и гаркнул:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑрантан ҫӗленӗ, тӗпӗ хурҫӑ пек, чӗмексемпе.

Из ременной кожи, подошва что сталь, шипами покрыта.

Ҫӗнӗ пушмаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Кубань кунта ӑшӑх — варрине ҫитиех вӗтӗ кӑвак чуллӑ тӗпӗ курӑнса тӑрать.

Кубань была мелководная — почти до середины синело усыпанное камнями дно.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Машинист ҫӑварӗнчи чикарккине сурса пӑрахрӗ те, пируска тӗпӗ ҫӗре пӗкӗ пек авӑнса ӳкнине сӑнаса-тӑр, хирӗҫ шӑпӑрт та чӗнмерӗ.

Машинист выплюнул цыгарку, помолчал, видимо, следя за дугообразным ее полетом; сказал, покашливая:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Шӑлаварӗ ҫавах, тӗпӗ кӑна тӳнтер.

— Шаровары одни, только мотней назад.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн татӑк пӗркӗҫлӗ шинелӗ ҫурӑмӗ ҫинелле хӑмпӑчланса хӑпарнӑ та, тӗреклӗ шӑнӑрлӑ пӗҫҫисене витсе тӑрайсан тӗксӗм симӗс шӑлаварӗпе тӗпӗ хӑрах еннелле чалӑшнӑ кӗске хром атти ҫаплах курӑнса выртаҫҫӗ.

На спине горбом бугрилась шинель с оторванным хлястиком, обнажая сильные, напружиненные мускулами ноги в брюках цвета хаки и коротких хромовых сапогах, с покривленными на сторону каблуками.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун тӗпне тӗрӗслет, тӗпӗ ҫирӗп.

Пощупал днище, крепкое днище.

Чипер юл // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Паян пурнӑҫ пӗр вырӑнта, хӑйӑр тулнипе вараланчӑк тӗпӗ курӑничченех ӑшӑхланса юлнӑ юханшыв евӗр, вакланать, ыран пӑхатӑн та — вӑл ҫав вырӑнтах ҫыран туллин хӑватлӑн хумханса юхма тытӑннӑ…

Там, где нынче мельчает жизнь, как речка на перекате, мельчает настолько, что видно поганенькую ее россыпь, — завтра идет она полноводная, богатая…

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӗт-ре-те-ет!.. — урмӑшса кайнӑ сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ Аксинья, тӑрмаланса пӗтнӗ пуҫне кӳме тӗпӗ тӑрӑх шутаркаласа.

Тря-а-а-а-аско!.. — кричала Аксинья огрубевшим голосом, катая по днищу повозки всклокоченную голову.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак вӑхӑтра тӗкне тӑкма ӗлкӗреймен пӗр вараланчӑк сӑрӑ кашкӑр, ҫӑмламас пӗҫхушшиллӗскер, хӑмӑшпала чакан кӑшласа ларакан тип ҫырман лачакаллӑ тӗпӗ урлӑ каҫрӗ те, урисемпе шӑва-шӑва ӳксе, ҫӗр ҫумнелле лӑпчӑнса, хӑвӑрт чупса кайрӗ.

Пересекая хлюпкое, заросшее кугой и камышаткой днище буерака, скользя и пригибаясь к земле, быстро бежал грязно-бурый, клочковатый в пахах, невылинявший волк.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.