Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑмарӗ (тĕпĕ: тӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Половцев ҫийӗнчи кӗске кӗрӗкне те, ҫӗлӗкне те хывса тӑмарӗ, кӗнӗ-кӗменех Лятьевскине пуҫтарӑнма приказ пачӗ, хӑйсем таврӑнчӗҫ,умӗн юланутпа ятарласа килнӗ ҫын кӳрсе панӑ ҫырӑва вуласа тухрӗ, ӑна кӑмакана пӑрахса ҫунтарчӗ те хӑйӗн ӑпӑр-тапӑрӗсене пуҫтаркаласа, вӗсене йӗнер уртмахӗсене чиксе ҫыхма тытӑнчӗ.

Он не снимал с себя ни полушубка, ни папахи; как только вошел, приказал Лятьевскому собираться, прочитал письмо, присланное перед их приездом с коннонарочным, сжег его в печке и начал увязывать в переметные сумы свои пожитки.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Половцев коридоралла тухмалли алӑк патне сиксе ӳкрӗ, малтанах ҫу сӗрсе лартнӑ алӑк чӗриклетсе-туса тӑмарӗ, ӑна пӗр сасӑ-чӗвӗсӗрех кӑларса ячӗ…

Половцев прыжком метнулся к выходу в коридор, дверь, заблаговременно смазанная гусиным жиром, не скрипнула, бесшумно выпустила его…

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Нумаях тӑмарӗ Лекҫей хунямӑшӗ патӗнче, мӗн каламаллине каларӗ те ҫула пуҫтарӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

Вӑл аттисене хыврӗ, анчах салтӑнса тӑмарӗ, питҫӑмартийӗсем тӗк шӑрши кӗрекен сивӗ минтер ҫумне сӗртӗннӗ-сӗртӗнменех ҫывӑрса кайрӗ.

Он снял сапоги, но раздеваться не стал и уснул сразу, едва лишь коснулся щекой прохладной, пахнущей пером подушки.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Халӗ ӗнтӗ вӑл ниҫта та чарӑнса тӑмарӗ, ниҫталла та пӑхмарӗ.

Теперь он нигде больше не останавливался, никуда не заглядывал.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька хирӗҫсе тӑмарӗ, вӑхӑт ҫителӗклӗ-ха вӗсен.

Петька особенно не возражал, времени в запасе у них было много.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗнле-ха вара виҫҫӗр хресченлӗ улпутсем те авланма пултараҫҫӗ? — хирӗҫлерӗ те Захар, ҫапла каланишӗн хӑй те ӳкӗнчӗ, мӗншӗн тесен улпут кресло ҫинчен кӑшт ҫеҫ сиксе тӑмарӗ, ларнӑ ҫӗртех яшт! сиксе илчӗ.

— Как же с тремястами душ женятся другие? — возразил Захар, да и сам раскаялся, потому что барин почти вскочил с кресла, так и припрыгнул на нем.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑйӗн мӗн тумаллине, хӑйне мӗнле тыткаламаллине никамран та ыйтса тӑмарӗ, Сонечкӑна та ӑмсанмарӗ.

Она уже никого не спрашивала, что ей делать, как поступить, не ссылалась мысленно на авторитет Сонечки.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов ӳркенсе тӑмарӗ, хӑйпе пӗрле мӗн илмеллине, киле мӗн хӑвармаллине ҫырса хатӗрлерӗ.

Обломов не поленился, написал, что взять с собой и что оставить дома.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ҫимӗк кунне те кӗтсе тӑмарӗ, — тӳрлетет ӑна арӑмӗ.

Она и семика не дождалась, — поправила жена.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Акӑ мӗн тумалла кунта! — терӗ те вӑл татӑклӑн, кӑштах вырӑнӗ ҫинчен сиксе тӑмарӗ.

— Вот тут что надо делать! — сказал он решительно и чуть было не встал с постели, —

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн вӑл вырӑн ҫинчен пуҫне ҫӗклерӗ, кӑшт ҫеҫ тӑмарӗ; туфли ҫинелле пӑхса, хӑрах урине ҫӗрелле тӑсрӗ, анчах ӑна каялла вырӑн ҫине хучӗ.

После чаю он уже приподнялся с своего ложа и чуть было не встал; поглядывая на туфли, он даже начал спускать к ним одну ногу с постели, но тотчас же опять подобрал ее.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Хӑвна ытла та чӑнкӑ тытан-ҫке, — усаллӑн кулса илчӗ Толян, анчах Женя ӑна итлесе тӑмарӗ.

— Круто рулишь, пацан! — злобно усмехнулся Толян, но Женя не стала его слушать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫакна вӑл преступникран пытарса тӑмарӗ.

Так она и сказала преступникам и добавила:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тулли кӗлеткеллӗ ҫамрӑках мар арҫын сӳрӗк питне ун енне ҫавӑрчӗ, анчах чарӑнса тӑмарӗ.

Охранник, немолодой и грузный мужчина со скучающим и чуть отупевшим лицом, стрельнул в него взглядом, но даже не остановился.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Федорӑн юлашки сӗнӗвӗ Женьӑна килӗшмерӗ, анчах вӑл тавлашса тӑмарӗ, ӑшӗнче вара ҫапла тӗв турӗ: паян уроксене уйрӑмах тӗплӗн тумалла.

Последняя мысль Жене не понравилась, но она не стала спорить и про себя решила, что уроки сегодня надо делать особенно обстоятельно и прилежно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя чупма пӑрахрӗ, ҫапах та ӑна кӗтсе тӑмарӗ.

Женя перешла на шаг, но не остановилась.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл пӗр минут та пӑшӑрханса тӑмарӗ, кӗсьинчен чаплӑ пилӗк пуса туртса кӑларчӗ те, Гаврика тӑсса пачӗ.

Он колебался не дольше минуты, полез в карман и протянул Гаврику знаменитый пятак.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйӗн пӳлӗмне ҫитрӗ те вӑл тумне те улӑштарса тӑмарӗ, сумкинчен кӗнекисене кӑларса хӑварчӗ те хӑвӑрт ҫеҫ каялла тухса кайрӗ.

Она дошла до своей комнаты и, не переодевшись, вынула книги из сумки и быстро пошла назад.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Анчах Петя ним те уяса тӑмарӗ пулас.

Но Петя, кажется, ничего не заметил.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех