Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑкать (тĕпĕ: тӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав дивизин лавсем ҫине лартса Сампур станцине янӑ пӗр батальонне Мамонтов корпусӗн фронт айккинчерех пыракан пӗр отрячӗ хире-хирӗҫ ҫапӑҫу вӑхӑтӗнче йӑлтах ҫӗмӗрсе тӑкать.

Батальон ее, посаженный на подводы и высланный на станцию Сампур, был разбит во встречном бою одним из боковых отрядов мамонтовского корпуса.

XX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пурне те вӗсене шуйттан чӑмласа тӑкать! — терӗ те тӑвӑнчӑклӑн Прохор, ҫултан пӑрӑнса, йӗнер ҫинчен анчӗ, ҫурма сасӑпа темскер мӑкӑртаткаласа, лашин хырӑмсалӑхне пушатма тытӑнчӗ.

Черт их всех перебьет! — с отчаянием сказал Прохор и съехал с дороги, спешился, бормоча что-то вполголоса, начал отпускать коню подпруги.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ акӑ Коробин ӑна кӑшкӑрса тӑкать те пӗрре, ӗмӗрне те манмӑн».

Сейчас он его так осадит, что этот младенец будет помнить всю жизнь».

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кайӑк вӑл ӑҫта вырнаҫса йӑва ҫавӑрать, мамӑкне те ҫавӑнта тӑкать

Где птица оседает и гнездо вьет, там она и пух теряет…

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл пур: «Ҫын йӗп мар!» — тет те мӗнле кӑшкӑрса тӑкать мана…

А он: «Человек не иголка!» Да как зыкнет на меня…

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кашкӑрсем патне ҫыпӑҫаймасть — темле хӑрушӑ пек, вӗсем тискер кайӑк иккенне те туять; унтан тата хуҫи патне те таврӑнма юрамасть — пӑсӑк ӗҫ тунӑшӑн хӗнесе тӑкать.

К волкам не пристает — страшновато, да и чует, что они звериной породы, и к хозяину нельзя возвернуться — побьет за шкоду.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан ҫилпе вӑррисене тӑкать те, вилӗм акакан кӗрхи хӗвеле хӑйӗн пурӑнса ирттернӗ тунисем чӑштӑртатнипе саламласа, ҫавӑн пекех нимӗн хуйхӑ-суйхӑсӑр пӗтет…

А потом, кинув по ветру семя, столь же безучастно умирает, шелестом отживших былинок своих приветствуя лучащее смерть осеннее солнце…

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малкин аллисемпе пилӗкне тытать те тӳрех кӑшкӑрса тӑкать ҫакна:

А Малкин как заиржет, в бока руками взялся.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Стратеги тӗлӗшпе пурсӑмӑра та пире лутӑркаса тӑкать.

По стратегии нас всех засекает.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑлтӑрсем айӗнче вӑл шурӑ ҫунатлӑ пӗлӗтсем ҫине вӑйкӑнса пырса кӗрет те (кӑйкӑр кайӑк ҫапла, акӑша хӑваласа ҫитсе, чӑнках каҫӑртса хунӑ пӗсехипе пырса ҫапать), йӑвашланнӑ ҫӗр ҫине, хумлӑн-хумлӑн чӳхентерсе, шурӑ мамӑк тӑкать, хутора, хӗресленсе пӗтнӗ ҫулсене, ҫеҫенхире, ҫынсемпе тискер кайӑксен йӗрӗсене витсе хурать…

Под звездами он хищно налетал на белоперую тучу (так сокол, настигнув, бьет лебедя круто выгнутой грудью), и на присмиревшую землю, волнисто качаясь, слетали белые перышки-хлопья, покрывали хутор, скрестившиеся шляхи, степь, людской и звериный след…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗ утлӑ ҫар пехотӑна Латышев хуторӗ патӗнче хупӑрласа илет те, ҫырмасене хӳтерсе кӗртсе, тахӑшӗ мӑшкӑлласа «гайдамаксем» тесе ят панӑ Каргин старикӗсене пӗр ҫирӗм ҫынна яхӑн хӗҫпе тураса тӑкать.

А пехоту красная конница обошла с хутора Латышева и, прижучив в ярах, изрубила человек двадцать каргинских стариков, в насмешку окрещенных кем-то «гайдамаками».

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Таҫта лере, Хопер шывӗн тепӗр енче, тачка пӗлӗтсен ҫутӑрах шурӑ арки асамат кӗперӗн капӑр пиҫиххийӗпе пиеленнӗ пӑрлӑ ҫумӑра тӑкать, ҫумӑрӗ ҫӗр ҫине чалӑшшӑн ҫапса ҫӑвать.

Где-то по ту сторону Хопра из ярко-белого подола тучи сыпался и сек землю косой дождь с градом, перепоясанный цветастым кушаком радуги.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашки распоряженисене панӑ хыҫҫӑн Чернецов учӗ ҫинчен сиксе анать те, ҫывӑрса кайнӑ урисене хуҫлаткаласа, рота командирӗсенчен пӗрне хӑтӑрса тӑкать:

Отдавая последние распоряжения, Чернецов слез с коня и, разминая затекшие ноги, сипло приказал командиру одной из рот:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Дона сутса, большевиксемпе килӗшӳ тунӑ тесе, Ҫарпа революци комитетне айӑпласа калаҫнӑ Агеева пуринчен малтан Подтелков тустарса тӑкать.

Подтелков первый, отвечая на речь Агеева, обвинявшего Военно-революционный комитет в измене Дону и соглашении с большевиками, дал ему резкую отповедь.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫил йывӑҫ тураттисем ҫинчен юлан утлӑ ҫынсем ҫине шултра та йывӑр тумламсем силлесе тӑкать.

Ядрено-тяжеловесные капли отряхал ветер с деревьев на всадников.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах Чубатый ҫак йӑваш та ватӑ бессарабеца хӗнесе тӑкать те, урпине ҫав-ҫавах илсе тухса, лашине кайса парать.

Но Чубатый избил смирного, престарелого бессарабца, а ячмень унес-таки коню.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл влаҫа, вӑрҫа, хӑйӗн шӑпине, больницӑри апат-ҫимӗҫе, повара, тухтӑрсене вӑрҫнӑ, — ун ҫивӗч чӗлхи ҫине мӗн пырса лекет, вӑл пурне те вӑрҫса тӑкать.

Ругал власть, войну, участь свою, больничный стол, повара, докторов — все, что попадало на острый его язык.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Нимӗн сӑлтавсӑрах ҫилленме тытӑнать вӑл, хӑйӗн ҫиллине Дуняшӑпа амӑшӗ ҫине куҫарса таткаласа тӑкать.

Без причины злобствовал, срывал зло на Дуняшке, на матери.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тупсӑмне тупса ҫитериччен хӗнесе тӑкать акӑ… — терӗ Григорий, кулкаласа.

Покель разберемся, а он выпорет… — посмеиваясь, сказал Григорий.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫил ҫумӑр тумламӗсене тараватсӑррӑн вӗтетет, — ҫӗрӗн хура аллаппийӗ ҫине кӗлӗм татӑкне тӗпретсе тӑкать тейӗн.

Ветер скупо кропил дождевыми каплями, будто милостыню сыпал на черные ладони земли.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех