Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темӗнле сăмах пирĕн базăра пур.
темӗнле (тĕпĕ: темӗнле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл темиҫе утӑм малалла ярса пусрӗ те сулахаялла, вӑрман еннелле пӑрӑнма хатӗрленчӗ, анчах сасартӑк хӑйӗн пуҫӗ ҫинченех усӑнса тӑракан турат ҫулҫисем витӗр, тул енчен, темӗнле тӗлӗнмелле ҫутӑ ӳкнине курчӗ.

Но когда он уже повернул влево, ему вдруг показалось, что сквозь густой покров зелени пробился неяркий луч света.

XV. Ҫӑра уҫҫине сехетпе пӗрле пӗр кӗсьене чикме юрамасть // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Радуб мӑйне тӑсса пӑхсан, тӗттӗмре урайӗнче темӗнле япала йӑваланса выртнине асӑрхарӗ, вӑл Иманус иккен.

Радуб вытянул шею и с трудом различил в полумраке какую-то темную массу, другими словами распростертого на полу Имануса.

XIV. Иманус та тухса каять // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сасартӑк пӳлӗм варринчи юпа леш енче ларакан вӑрӑм сӗтеле тата ун ҫинче кӑштах ҫуталкаласа выртакан темӗнле япаласене асӑрхаса илчӗ.

Вдруг возле колонны, посреди комнаты, он заметил длинный стол, на столе что-то тускло поблескивало.

X. Радуб // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Радуб хӑй умӗнче ҫурма тӗттӗмре темӗнле хӑрушӑ япала — хуҫӑк янахлӑ, шӑтса юхнӑ куҫлӑ сӑн курчӗ.

Во мраке Радуб увидел нечто страшное: пред ним возникла окровавленная маска с вырванным глазом и раздробленной челюстью.

X. Радуб // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Симурден каллех калаҫма пуҫларӗ, халӗ унӑн сасси урӑхла, темӗнле мӑнаҫлӑн, ҫав вӑхӑтрах ҫемҫен илтӗнчӗ.

Симурдэн продолжал голосом громким и в то же время мягким:

VIII. Калаҫнипе мӗкӗрни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ну, пурперех, — терӗ туслӑх, — пусмана хуралпа турттарса каяҫҫӗ пулсан, ку темӗнле вӑрттӑн япала.

— Впрочем, все равно, — продолжал предводитель, — лестница, которую везут под конвоем, это нечто подозрительное.

IV. Йӑнӑш // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсем кашниех виҫкӗтеслӗ шлепке тӑхӑннӑ, кашниннех ҫурӑмӗ хыҫӗнче темӗнле ҫивӗч япаласем курӑнаҫҫӗ — йӗнӗрен кӑларнӑ хӗҫсем пулас.

На них были надеты треугольные шляпы и над их плечами виднелись острия сабель наголо.

I. Вилӗм ҫывхарать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Лав ҫине вӑрӑм шалчасем е пӗренесем тиенӗ, варринче вара саванпа витнӗ пекех, пысӑк брезентпа витнӗ формӑсӑр темӗнле япала кармашса тӑрать.

На телеге были навалены какие-то длинные брусья, среди которых виднелось что-то неопределенной формы, и это что-то было покрыто большим чехлом, похожим на саван.

I. Вилӗм ҫывхарать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Урайӗнче нумай япала сапаланса выртать-ҫке-ха: кунта акӑ тӳннӗ тенкел, унта — хут купи, леререхре — уҫса хунӑ кӗнеке ещӗкӗсем; темӗнле ҫыхӑсем, тӗрлӗ ӑпӑр-тапӑр куписем, вӗсен тавра вара, тинӗсри утравсем ҫумӗнчи шыв айӗнчен тухса тӑракан чулсенчен пӑрӑннӑ пекех, пӑрӑнса иртмелле.

На полу валялись стулья, опрокинутые табуретки, кучи каких-то бумаг, какие-то пустые ящики, сундуки, груды хлама, и требовалось обогнуть весь этот архипелаг подводных рифов!

II // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ӗҫ хушшинче вӑл ҫурма сасӑпа темӗнле хурлӑхлӑ юрӑ ӗнӗрлерӗ.

Иногда за работой она потихоньку напевала какие-то песенки.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Туятӑп, темӗнле тӗлӗнмелле япала пулса иртет, анчах ӑнланса илейместӗп.

Чувствую, что-то случилось, а понять не могу.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл темӗнле ача амӑшне персе вӗлернине, хӑй ҫав ача амӑшне юн кӳлленчӗкӗнче тупнине, илсе килнӗ чух хӗрарӑм вилнӗ пекех пулнине, ҫав вилен виҫӗ ача юлнине, амӑшне персе вӗлернӗ хыҫҫӑн Лантенак ачасене хӑйпе пӗрле илсе кайнине кӑна пӗлнӗ.

Знал только, что какую-то женщину расстреляли, он сам нашел ее распростертою на земле, подобрал почти бездыханной, знал также, что она мать троих детей и что маркиз де Лантенак, приказав расстрелять мать, увел с собою детей.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл пӗр сӑмах та чӗнмест, анчах хӗрарӑма пуҫӗнчен тухма пӗлмен темӗнле шухӑш канӑҫ паманнине старик вӑл мӗнле пӑхнинченех асӑрхаса илчӗ.

Да и сама раненая едва произносила несколько слов, но от старика не ускользнуло, что его гостья находится во власти каких-то неотвязных дум.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ватӑ маркиз темӗнле майпа ҫакӑн пек пӗлтерӳсене пур ҫӗре те: ҫуртсем ҫумне те, йывӑҫсем ҫине те, манӑн гостиница алӑкӗ ҫине те ҫыпӑҫтарса тухма ӗлкӗрет.

Старик велел расклеить ее повсюду, на всех заборах, на всех деревьях и даже на моей двери.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Паллах, Таманго ӑна хӑйӗн юлташӗсене кӑтартма шухӑшламан та, анчах, каҫ пулса ҫитсен вара, вӑл темӗнле ӑнланмалла мар чӗлхепе мӑкӑртатса тӗрлӗ май хуҫкалана пуҫланӑ.

Таманго не сразу показал напильник своим спутникам, но когда наступила ночь, он стал бормотать несвязные слова, сопровождая их странными жестами.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Унта, чӑрӑш айӗнче, темӗнле мӗлке…

Там, под елью, какая-то тень…

Тискер кайӑк // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 22–23 с.

Чӑтлӑхра темӗнле мӗлкесем шӑваҫҫӗ.

В зарослях ходят какие-то тени.

Хыр вӑрманӗнче // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 21–22 с.

Сасартӑк вӑл йӑвӑ чӗкӗнтӗр аврисем ӑшӗнче темӗнле сасса илтсе каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Вдруг она услышала какой-то шум в густой свекольной ботве и оглянулась.

Дёма Снежока хӑналани // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вӑл алтарь умӗнче те, хӑйӑрлӑ ҫӗр ҫине лартнӑ темӗнле чул умӗнче те чӗркуҫленсе пуҫҫапать.

Преклоняющий колена и пред алтарем церкви и пред старым друидским камнем в лесу.

I. Вӑрмансем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Темӗнле Лантенак, маркиз пулнӑ ҫын, хӑйне Бретань принцӗ тесе хисеплекенскер.

— Это бывший маркиз Лантенак, присвоивший себе титул бретонского принца.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех