Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темӗнле сăмах пирĕн базăра пур.
темӗнле (тĕпĕ: темӗнле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тутисенче темӗнле салхулӑх палӑрнӑ: ҫӑварӗ хӗрринче йӗрсем пӗтмен.

На губах никогда не появлялась улыбка.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Темӗнле майпа, XV Людовикӑн Рим императорӗнни пек малалла тӑснӑ хӑрах алли — сылтӑм алли сыхланса юлнӑ.

Каким-то образом, другая правая рука Людовика XV, вытянутая вперед, как у римского императора, сохранилась.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Июнӗн пӗрремӗшӗнче, хӗвел анас умӗн пӗр сехет маларах, Джерсей утравӗнчи уйрӑм ларакан пӗр пӗчӗк бухтӑра темӗнле корвет тинӗсе тухма хатӗрленнӗ.

1 июня, приблизительно за час до захода солнца, на острове Джерсей, в маленькой пустынной бухточке Боннюи, готовился к отплытию корвет под прикрытием тумана.

I. Туссемпе тӑшмансем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл манӑн ача чӗрине хӗрӳллӗ те темӗнле ӑнланмалла мар гуманизмпа тултарчӗ.

Он наполнил мое мальчишеское сердце пылким и туманным гуманизмом.

VI // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.

Республиканецсене тискеррӗн асаплантарса вӗлернӗшӗн ӑна «Кӑваккисен аҫа-ҫиҫӗмӗ» теҫҫӗ; унӑн сӑн-питӗнче темӗнле хӑйӗнчен йӗрӗнтерекен, ҫынна хӑратакан уйрӑмлӑх пуррипе — «Иманус», теҫҫӗ, тет Гюго.

«Гроза Синих» - за его жестокие расправы с республиканцами, и «Иманус» — за то, что в его наружности было что-то нечеловеческое, невыразимо отталкивающее, внушающее ужас.

V // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.

Халӗ ӗнтӗ ачасем патне пур енчен те темӗнле ӑнланма ҫук хӑрушӑ тискер кайӑксем йӑпшӑнса пынӑ пек туйӑнма пуҫларӗ.

Теперь уже казалось, что со всех сторон подкрадываются к мальчикам какие-то непонятные и страшные звери.

6 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Кунта темӗнле ниепле те ӑнланмалла мар япала пулнӑ.

Тут было нечто необъяснимое.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Факелӑн чӗтренкелесе пыракан ҫутти ҫинче эпӗ гранит сийӗсем темӗнле хусканса тӑнине асӑрхарӑм; паллах, электричество вӑйӗ хутшӑнса ӗҫленипе ҫӗр айӗнче темӗскерле улшӑну вӑхӑчӗ ҫывхарать пулмалла.

При неверном свете факела я заметил движение в гранитных пластах; очевидно, готовилось совершиться какое-то явление, в котором играло роль электричество.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Манометр пулман, темӗнле майпа шутласан та, манометра ҫитес ҫук.

Манометра не было, и никакое вычисление не могло его заменить.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Сасартӑк эпӗ темӗнле туртӑнса силленнине сисрӗм; сулӑ хытӑ япала ҫумне пырса ҫапӑнмарӗ, анчах аялалла ӳкнӗ ҫӗртен сасартӑках чарӑнса ларчӗ; пӗтӗм шыв темӗн пысӑкӑш шыв юпи сулӑ ҫине кӗрлесе анчӗ.

Внезапно я почувствовал толчок; то не было ударом о твердый предмет, но наше низвержение прекратилось; возникла преграда: огромный водяной столб обрушился на наш плот.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пире ҫав тери хӑвӑрт юхтарса аялалла кӗрлесе анакан шыв Америкӑри темӗнле чӑнкӑ шарлавкӑсенчен те хӑвӑртрах юхнӑ пек туйӑнать.

Мы низвергались в стремнину с быстротой, превосходившей силу падения самых бурных водопадов Америки.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Маттур сунарҫӑ хунарне темӗнле майпа ҫутма пултарчӗ, ҫутти аран мӑчлатать пулин те, вӑл ҫапах ҫав сӗм тӗттӗм ҫӗрте пӑртак ҫутӑ парса тӑрать.

Ловкому охотнику удалось зажечь фонарь, и, хотя огонек еле мерцал, он все же хоть слабо, но разгонял эту кромешную тьму.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Эпӗ куратӑп, — тесе кӑшкӑрса ятӑм, хӑйӑр ҫинче йӑлтӑртатса выртакан пӗр темӗнле япала патнелле чупса.

— А я вижу, — воскликнул я, бросившись к какому-то предмету, блестевшему на песке.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Сасартӑк ман куҫа темӗнле япаласем шукалани курӑннӑ пек туйӑнчӗ, — ҫук, чӑнахах та эпӗ йывӑҫсем хушшинче темӗн пысӑкӑш кайӑк кӗлеткисем пынине куратӑп.

Мне показалось, что я увидел… Нет! Я в самом деле видел, своими собственными глазами, что между деревьями двигались какие-то огромные фигуры.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ кунта кӗтмен ҫӗртенех темӗнле япала тӗл пулма та хатӗрленсе тӑтӑм.

Я приготовился ко всяким неожиданностям, готов был всему изумляться.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Хамӑр куҫпа курса пӗлнӗ улшӑнусене ҫапла майпа ӑнлантарса пани, маншӑн пулсан, ҫителӗклӗ пек туйӑнать, мӗншӗн тесен ҫутҫанталӑкри тӗлӗнмелли япаласем, вӗсем темӗнле пулсан та, яланах физика сӑлтавӗсенчен килеҫҫӗ.

Такое объяснение явлений, свидетелями которых нам довелось быть, казалось мне удовлетворительным, ибо все чудеса природы, как бы необыкновенны они ни были, всегда объяснялись физическими законами.

XXXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Йӗппине темӗнле ҫавӑрса тӑратсан та, вӑл пӗрмаях хӑйӗнне, эпир кӗтмен еннеллех кӑтартать.

Но в какое бы положение мы ни приводили стрелку, она упорно указывала непредвиденное нами направление.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пичче ман паталла ҫывхарса темӗнле сӑмахсем калать.

Дядюшка приближается ко мне, что-то говорит.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ку темӗнле пӗр чарӑнми кӗрлесе тӑракан сасӑ.

Гул не стихает.

XXXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Кӑнтӑрла тӗлнерех инҫетрен темӗнле шавланӑ сасӑ илтӗнет.

Около полудня послышался отдаленный гул.

XXXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех