Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сурнӑ (тĕпĕ: сур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сергей Платонович, кивелсе кайнӑ туплахӗ ҫине сӳрӗккӗн пӑхса илсе, сӑмахӗсене шӑл сурнӑ чухнехи пек сӑрхӑнтарса калаҫрӗ:

Сергей Платонович тупо оглядел свои старые резиновые боты, сказал, с болью выплевывая слова:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пятышев ун ыйтӑвӗпе килӗшмесӗр мунчарах хӑварсан, Лозневой партизансем ҫинчен тӗрлӗ ирсӗр сӑмахсем калама тапратнӑ, вӗсене нимӗҫсем пӗрех пӗтерсе хураҫҫӗ тенӗ тата Шошина питрен те сурнӑ.

Когда Пятышев отказал ему в просьбе и оставил в бане, Лозневой стал говорить разные подлые слова о партизанах, о том, что все равно их уничтожат немцы, и даже плюнул ему в лицо.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Корней сӑхсӑхса ҫӑкӑрне илсессӗн, чӗлхесӗрӗ алӑк патнелле ҫаврӑнчӗ те, пичӗ тӑрӑх икӗ аллипе шӑлса илсе, сурнӑ пек туса кӑтартрӗ.

Когда Корней, приняв хлеб, тоже перекрестился, немой обратился к двери в избу, провел двумя руками по лицу и начал делать вид, что плюет.

IV // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Ҫынсем хура сурчӑк сурнӑ.

Люди сплевывали черную слюну.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫимӗҫ пахчинче ӗҫленӗ хыҫҫӑн (унта пионерсем фронтовик ҫемйисене пулӑшнӑ) Володьӑн пӗтӗм ҫан-ҫурӑмӗ, ал-ури сурнӑ.

Володя, у которого все тело и руки ныли после работы на огородах, где пионеры помогали семьям фронтовиков,

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Чарӑн! — сурнӑ пеклӗн, хӑрӑлтатса сирпӗнтерчӗ вӑл.

— Замолчи! — бросил он хрипло, точно выплюнул.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Малтан вӑл ӳсӗрнӗ чух кӑна юнлӑ сурнӑ пулсан, халӗ ун пырӗнчен юн пӑрӑхран юхнӑ пек юхма пуҫларӗ.

Ежели раньше он только кашлял кровью, то теперь уже она пошла у него из глотки цевкой.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ҫакӑн пек сорт ӳстертӗмӗр иккен те, кам валли пулать-ха! — суранӗ сурнӑ пек йынӑшнӑ Захар.

— Такой сорт вырастили, и для кого! — застонал от боли Захар.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаврик чӗнмесӗр пынӑ, вӑл мӑшӑлтатнӑ, сурнӑ.

Гаврик некоторое время шел молча, сопя и отплевываясь.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑйне ӑна мадам Стороженкӑн чыссӑр куҫӗсене сурнӑ пекех туйӑннӑ.

Ему казалось, что плюет он в поганые очи мадам Стороженко.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫилленнипе ӑҫта лекнӗ ҫавӑнта сурнӑ.

Он плевал с яростью куда попало.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавӑн хыҫҫӑн Гаврик, чӑн-чӑн пулӑҫсем йывӑр шухӑша пусарнӑ чухне сурнӑ пекех, сурчӗ.

Гаврик сплюнул совершенно так же, как это делали взрослые рыбаки, когда их одолевала забота.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тен вӑл ҫав тетрадьрен хӑйӗн тӗрӗслӗхне кӑтартакан пӗр сӑмах та пулин тупасса шаннӑ пулсан, кам та пулин питӗнчен сурнӑ пулсан, Катя ӑна хӑйӗн амӑшне вӗлернӗ тесе шутланӑ пулсан, вӑл ҫав шухӑша пӑрахӑҫа кӑларман пулӗччӗ.

Он бы не отказался, если бы надеялся найти в них хоть одно слово, подтверждающее его правоту, если бы ему плюнули в лицо, если бы Катя думала, что он убил её мать…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ача, кӑштах каҫӑрӑлса, хӑйӗн хӗҫне йӗннине шарт кӑна чиксе хунӑ, сурнӑ та — сурчӑкне аттипе таптанӑ.

Мальчик небрежно, со щегольским стуком кинул клинок в ножны, сплюнул и растёр сапогом.

9 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Унтан пӗтӗм вӑйпа сурнӑ та:

Потом он изо всех сил плюнул и сказал:

8 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Сурнӑ тӗлте лачака пулса тӑнӑ.

На месте плевков образовалась грязь.

Упӑте, ашак, качака таки тата упа // Иван Мучи. Иван Мучи. Кулӑшла калавсем: Калавсем, фельетонсем. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1982. — 172 с.

6. Ҫакна каласан Вӑл ҫӗре сурнӑ та, сурчӑкне тӑпрапа хутӑштарса, суккӑрӑн куҫне ҫав пылчӑкпа сӗрнӗ, 7. унтан ӑна каланӑ: кай та Силоам шывӗнче ҫӑвӑн, тенӗ («Силоам» тени «Янӑскер» тенине пӗлтерет).

6. Сказав это, Он плюнул на землю, сделал брение из плюновения и помазал брением глаза слепому, 7. и сказал ему: пойди, умойся в купальне Силоам, что значит: посланный.

Ин 9 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

19. Ӑна пуҫӗнчен туяпа ҫапнӑ, Ун ҫине сурнӑ, чӗркуҫленсе лара-лара Ӑна пуҫҫапнӑ.

19. И били Его по голове тростью, и плевали на Него, и, становясь на колени, кланялись Ему.

Мк 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

33. Иисус ӑна халӑхран аяккалла илсе кайнӑ та Хӑйӗн пӳрнисене унӑн хӑлхи шӑтӑкӗсене чикнӗ, унтан сурнӑ та унӑн чӗлхине сӗртӗннӗ; 34. вара тӳпенелле пӑхса ассӑн сывласа янӑ та: еффафа?! тенӗ, «еффафа?» тени «уҫӑл» тени пулать.

33. Иисус, отведя его в сторону от народа, вложил персты Свои в уши ему и, плюнув, коснулся языка его; 34. и, воззрев на небо, вздохнул и сказал ему: «еффафа», то есть: отверзись.

Мк 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

27. Ҫавӑн чухне пуҫлӑх салтакӗсем Иисуса преторие илсе килнӗ, Ун тавра пысӑк ҫар ушкӑнӗ пуҫтарӑнса тӑнӑ; 28. Ӑна, салтӑнтарса, хӗрхӗлтӗм тумтир тӑхӑнтартнӑ; 29. Ун пуҫне йӗплӗ хулӑран явнӑ пуҫкӑшӑль тӑхӑнтартнӑ, сылтӑм аллине туя тыттарнӑ; унтан Ун умне чӗркуҫленсе ларса: эй Иудея Патши, савӑн! тесе мӑшкӑлласа кулнӑ; 30. Ун ҫине сурнӑ, туйине туртса илсе, Ӑна пуҫӗнчен ҫапнӑ.

27. Тогда воины правителя, взяв Иисуса в преторию, собрали на Него весь полк 28. и, раздев Его, надели на Него багряницу; 29. и, сплетши венец из терна, возложили Ему на голову и дали Ему в правую руку трость; и, становясь пред Ним на колени, насмехались над Ним, говоря: радуйся, Царь Иудейский!

Мф 27 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех