Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сурнӑ (тĕпĕ: сур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗтӗм ҫан-ҫурӑм, ӳт-пӳ туртса сурнӑ.

Всё тело его ныло.

Гассанпа упа // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Пилӗкӗ ыратнӑ, мӗнпур шӑмшакӗ сурнӑ.

Невыносимо ломило поясницу.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Юлашкинчен Ефимыч кӗсмене ҫӗрелле персе лач! сурнӑ та: — Шуйттан пӗлет, темле ҫын вӑл! — тенӗ.

Наконец Ефимыч бросил оземь весло, плюнул и сказал: — А чорт его знает, что он за человек!

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Паллах, никам та ларман, пурте пӗр харӑс сурнӑ кӑна, тракторист кабинӑна сиксе кӗрсе хӑвӑртлӑх включить тунӑ.

Никто, конечно, не сел, и все дружно плюнули, а тракторист вскочил в кабину и включил скорость.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Тарӑхса кайнипе, Пшеничкин лачах сурнӑ.

Пшеничкин даже плюнул с досады.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Пӗрре сурнӑ пекех вӑл саншӑн?

Раз плюнуть.

13 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Алӑ уйрӑмах хытӑ сурнӑ вӑхӑтра, пӗр вунӑ куна яхӑн, ҫавӑнта пурӑнтӑм.

Дней десять провалялся там, пока рука особенно болела.

XII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Кам ҫак кӗнекене вулать, унӑн чунӗ тамӑка кайтӑр! — тенӗ те дон Педро лач сурнӑ.

— Пускай плывёт в ад душа того, кто читает эти книги! — сказал дон Педро и плюнул.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ӑна лейтенант юнлӑ сурчӑкпа питрен сурнӑ иккен.

Лейтенант плюнул ему в глаза кровавой слюной.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Унӑн пӗтӗм ӳт-пӗвӗ сурнӑ, хӑй чӗтренӗ.

Всё тело ныло, дрожало мелкой дрожью.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Сивӗ чухне ҫырмара пӑр шартлатса ҫурӑлать, сурнӑ сурчӑк та ҫӗре ҫитиччен пӑр чӑмӑркки пулса тӑрать, ҫерҫисем те вӗҫнӗ ҫӗртех шӑнса, ҫӗре ӳкеҫҫӗ.

когда от мороза ночами гулко трещал лёд на реке и воробьи падали на снег, подрезанные на лету холодным ветром, а плевок шлёпался о землю льдинкой.

Туссем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 66–74 с.

Лида вара хӑй вырӑнӗнче питрен сурнӑ ҫын пекех тӑрса юлчӗ.

А Лида осталась на месте, как оплеванная.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Анчах тӑшманран хӑраса ӳкмен, ӑна питӗнчен сурнӑ

 А врага не испугалась, плюнула ему в лицо…

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑл ҫамкине пӗрӗнтерсе куҫхаршисене антарса лартнӑ та лач! сурнӑ.

сердито нахмурился и плюнул.

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Каҫсерен Валерин аллисем, пӗтӗм ҫан-ҫурӑмӗ сурнӑ.

По ночам сильно ломило руки и спину.

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Эсир эпӗ сурнӑ вут пуленкисене хӑвӑр пата йӑтса килӗр.

А вы возьмите мои дрова.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Тепри пулсан, ун ҫине сурнӑ пулӗччӗ, Ольга — ҫук!

Другая бы плюнула на все это, она — нет!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пӗр ҫухрӑм пек кайсан, вӑл пӗтӗмпе вӑйран сулӑннӑ, урисем тем пек сурнӑ.

Прошел с версту, выбился из сил, — ноги ломит.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Костылин пӗтӗмпех чирлесе, шыҫӑнса кайнӑ, унӑн пӗтӗм ҫанҫурӑмӗ сурнӑ; вӑл пӗрмаях е йынӑшса выртнӑ, е ҫывӑрнӑ.

Костылин совсем разболелся, распух, и ломота во всем теле стала; и все стонет или спит.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилинӑн ҫилли килнӗ, вӑл лач! сурнӑ та вӑрҫса пӑрахнӑ: — Апла пулсан, эпӗ пӗчченех каятӑп, сывӑ пул, — тенӗ.

Рассердился Жилин, плюнул, обругал его: — Так я же один уйду, — прощай!

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех