Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

савса (тĕпĕ: сав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн пек пирӗшти савса тӑнине тивӗҫейместӗп эпӗ…

Я недостоин любви такого ангела…

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ун чун хавалӗ Рада сана савса тӑнине сивӗтме пултарайман: Кандов ӑна нимӗнле кӳрентерес сӑмахпа та мӑшкӑл кӑтартман.

Но она ничего не изменила в чувстве Рады к тебе: он не оскорбил ее никаким бесчестным предложением.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Лалка санӑн савнӑ тусуччӗ, вилчӗ иккен, — хурлӑхлӑн каларӗ Огнянов, — тепӗр хӗрарӑма эпӗ савса тӑраттӑм, вӑл та… вилнӗ… ман тӗле вилнӗ.

— Лалка, женщина, которую ты любил, умерла, — скорбно промолвил Огнянов, — другая женщина, любимая мною, тоже… в могиле… потеряна для меня.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Клисурӑ ҫуннӑ чухне вара хӑй пурӑнас кунне хӗрхенмесӗр ӑна хӑтарасшӑн пулчӗ; ҫак мухтавлӑ ӗҫе вӑл Радӑна савса тӑнипе мар, ним чухлӗ те ҫавӑншӑн мар, тем урӑххи илӗртнипе ҫӗкленчӗ.

Во время клисурского пожара он рисковал жизнью, чтобы спасти ее; но не любовь побудила его к этому, конечно, не любовь, а что-то другое.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вилӗм Бойчоран пӑрӑнса кайсан, пӑлхар хӗрӗсем те вилӗмрен хӑраманнине пӗлсех тӑтӑр эппин, Рада таса хӗр пулнӑ, ӑна чунтан савса юратнине те пӗлсе тӑтӑр вӑл.

И если смерть пощадит его, пусть он узнает, что болгарки тоже не боятся смерти, что Рада была честной девушкой и пожертвовала собой ради своей любви к нему.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен вӑл хӑйне савса тӑнине пӗлсен, вилӗмне те аплах шыраман пулӗччӗ…

Ведь если бы он верил в ее любовь, он не стал бы искать гибели…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ан тив эппин вӑл лӑпкӑн вилтӗр, хӑйне чунтан-вартан савса тӑнӑ ҫыннине ӑнланса вилтӗр, эппин Радӑн мӗн те пулин тума тӑрӑшмалла…

И она, Рада, обязана была хотя бы постараться, чтобы он умер спокойно, утешенный сознанием, что он любим, обожаем…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ах турӑҫӑм, мӗнле хавасланса та мӑнаҫлӑн кӗтсе илнӗ пулӑттӑм-ши пур хамӑн вилӗм сехетне, енчен хама чӑн таса кӑмӑллӑ савса тӑнӑ пулсан, ятсӑр тӑпрам ҫине тумлам куҫҫуль те пулин ӳкессе пӗлсен…

О боже мой, как гордо, как радостно встретил бы я смертный час, если бы умирал с сознанием, что я любим, озарен лучами верной любви, что хоть одна чистая слеза упадет на мою безвестную могилу…

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандова, тен, ытти тӗрлӗ ыйтусем те пуҫ ҫавӑрнӑ пуль: лешӗ те ӑна хӑй пекех савса юратас пур-и, тепӗр майлӑ каласан эппин, ҫав хӗр ӑна хӑй пекех пысӑк телейлӗ тӑвайӗ-ши?

Другое дело, могла ли его страсть найти отклик, иначе говоря, могла ли она принести ему счастье — такое же большое, как она сама?

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Болгари ирӗклӗхӗшӗн ӗҫлесшӗнччӗ-ҫке вӑл, ак халь Радӑна савса пӑрахрӗ.

Он посвятил себя Болгарин, а влюбился в Раду.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов мӗнле-ха эппин Болгарие те хӗрӳллӗн юратма пултарать, ҫав вӑхӑтрах Радӑна та чунтан савса тӑрать, шухӑшӗ нихҫан та икӗ майлӑ мар, хӑй кирек хӑҫан та вӑйлӑ, пултаруллӑ, лӑпкӑ та телейлӗ-ха тата, Кандов ҫавӑнтан тӗлӗнсех кайрӗ…

Он удивлялся, как может Огнянов одинаково пламенно любить и Болгарию и Раду и, раздваиваясь, всегда быть бодрым и сильным, спокойным и даже счастливым…

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑвӑн шӑпуна эс манпа ҫыхӑнтартӑн, манпа, суд тунӑ ҫынпа; ху савса тӑнипе эс мана тӗнчере чи телейлӗ ҫын турӑн, маншӑн эсӗ пурнӑҫра чи хаклине — хӑвӑн чысна хӗрхенсе тӑмарӑн, маншӑн тесе эсӗ нимӗнрен те хӑраса-шикленсе тӑмарӑн, ҫавӑншӑнах асапне те тӳсетӗн.

Ты связала свою судьбу со мной, осужденным, отверженным; своей любовью ты сделала меня счастливейшим человеком в мире, ты ради меня пожертвовала тем, что дороже самой жизни, — пожертвовала своей честью, и за это свет покарал тебя жестоко; ты всем пренебрегла ради меня!

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова вӑл темле хута кӗрес пек савса та тӗлӗнсе пӑхрӗ.

И она смотрела на Огнянова с мольбой, с невыразимой любовью и участием.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗмӗр пӗрле пулас килет, куҫ шӑрҫи пек сыхлӑп сана, пӗтӗм чӗрепе савса юратӑп та саншӑн хавасланӑп.

Хочу быть всегда с тобой, чтобы охранять тебя, как зеницу ока, и любить, горячо любить, и радоваться этому.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ, сӑмахран, чунтанах савса парӑп хамӑрӑн йывӑҫ килле.

— Я, например, от всей души жертвую нашу деревянную ступу.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каллех вӑл ӑна мӗнле савса юратнинчен тӗлӗнчӗ…

И сама удивилась тому, что так любит его…

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурнӑҫа пӗтӗм кӑмӑлтан савса пурӑнакан ҫамрӑк вӑйлӑ ҫыншӑн пайтах вӑхӑт хушши тӗрмере ларни, унта чунтан-вартан тарӑхни йӗр хӑвармасӑр иртмест ҫав.

Долгое тюремное заключение и душевные муки не прошли бесследно для этого сильного и полного жизни молодого человека; он стал нетерпеливым и желчным.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ну, савса пурӑнӑрах пӗр-пӗрне.

Ну, совет да любовь!

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл пӗрре Балкан тӑррине ҫӗкле-ҫӗкле хӑпартрӗ, тепре тытан амаках антара-антара ячӗ, сӗм вӑрман шӑплӑхӗ те, хупӑрти ҫулҫӑ шӑпӑлтатӑвӗ те, вӑрманти утмӑл турат чечекӗн симӗ те, ян-янӑран сасӑ та, тунсӑхличчен савса юратни те илтӗнсе тӑчӗ ҫав юрӑра.

Они уносили душу к балканским вершинам и пропастям, они пели о тишине лесистых ущелий, о шелесте — листвы, под которой в полдень отдыхают овцы, о лесных травах, о горном эхе и вздохах любви в логу.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Турра шан, турра шан, учитель, кулянса ан тӑр, тархасшӑн, ҫӳлти турӑ хӑйне савса шавакансене пӑрахмасть.

— Надейся, надейся на бога, учитель, не предавайся унынию; всевышний не оставляет страждущих, кои уповают на милость его.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех