Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑрханчӗ (тĕпĕ: пӑшӑрхан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Оленин хӑйне питӗ хӑюсӑр тыткаларӗ, «мӗн тупса калас-ши» тесе шутларӗ, пурте хӑй ҫине пӑхнине туйрӗ, «тен, кулӑшла курӑнатӑп пуль е ыттисем те мана пула именсе тӑраҫҫӗ пуль», тесе пӑшӑрханчӗ.

Оленин мялся, придумывал, что бы сказать, чувствовал, что внушает любопытство, может быть, вызывает насмешку и сообщает другим свою застенчивость.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӑй вӑл ҫапах та хӑрамарӗ-ха, Дениска пекех хаярланса пӑхрӗ, ҫав вӑхӑтрах аллинче пушӑ ҫуккишӗн пӑшӑрханчӗ.

Но страха не чувствовал, а глядел так же злорадно, как Дениска, и жалел, что у него в руках нет кнута.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кӑштах пӑшӑрханчӗ те Огнянов, чӗри хӗсе-хӗсе илчӗ, ҫак кичем вырӑнтан хӑвӑртрах хӑпса каясси килчӗ унӑн…

Сердце у Огнянова неприятно сжалось; он не мог побороть желания как можно скорее уйти из этого холодного царства тайны и тьмы…

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тем пек пӑшӑрханчӗ пулин те икӗ сехет хушши хытӑ ҫывӑрчӗ.

Огнянов, как он ни был встревожен, все-таки заснул и спал крепким сном два часа подряд.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада ӗнерхинчен те ытла пӑшӑрханатчӗ, — ҫывӑх тусӗ вилни ҫитмерӗ иккен ӑна, Копривштинче ав ыран-паян тенӗ пек пӑлхав хускалас сас-хура ҫӳрет, ҫак хыпар та ӑна канӑҫран кӑларчӗ, Бойчо пирки пӗлменнипе вӑл ытла пӑшӑрханчӗ.

Он заметил, что девушка еще больше расстроена, чем вчера, — теперь она не только горевала об умершей подруге, но была встревожена слухами о предстоящем восстании в Копривштице и беспокоилась о Бойчо, не зная, где он и что с ним.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫилле хывас пек пӑшӑрханчӗ; утпа юнашарах пыракансенчен вӑл куҫ сиктермерӗ.

Огнянов волновался, даже сердился; он не отрывал глаз от всадников, ехавших рядом.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак чӑтӑмсӑр та йӑрӑ ҫын вырӑнпах выртать пулин те, пӗрмаях пӑшӑрханчӗ.

Живой и нетерпеливый, он был прикован к постели и постоянно мучился беспокойством.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй пирки шухӑшламарӗ вӑл, тусӗ пирки пӑшӑрханчӗ, ӗнтӗ ӑна систерме те кая юлчӗ пуль, полици аллинчен ӑна юмахла майпа ҫеҫ хӑтарма пулать.

О себе он не думал; он тревожился за друга, прекрасно понимая, что предупреждать его уже поздно и только чудо могло бы вырвать его из когтей полиции.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Улталать ӑна ку Девяткина, унӑн пуҫне ҫавӑрасшӑн», пӑшӑрханчӗ вӑл, вырӑн ҫине выртнӑ май, сасартӑк ун куҫӗ умне ҫакӑн пек сӑнсем курӑнчӗҫ: акӑ амӑшӗ килти ӑпӑр-тапӑра лав ҫине тиет, чӳречисене хӑмапа ҫапса лартать, алӑка ҫӑрапа питӗрет, вӗсем вара пӗтӗм ҫемйипех Стожара пӑрахса тухса каяҫҫӗ.

«Сманит ее эта Девяткина, вскружит ей голову», — с тревогой подумал он, ложась в постель, и вдруг ему представилось, как мать грузит на телегу домашний скарб, заколачивает окна, вешает замок на калитку и они всей семьей покидают Стожары.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнпа аван мар пек пулчӗ ӑна, ҫавӑнпа пӑшӑрханчӗ те вӑл.

И от этого было неловко и беспокойно.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пуринчен ытла Тимка пӑшӑрханчӗ.

Больше всех расстроился Тимка.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пулать вӗт-ха ҫавӑн пек ҫын, — пӑшӑрханчӗ амӑшӗ.

— Какой ужас! — мама расстроилась.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Кунӗпех упс иккен паян! — пӑшӑрханчӗ Маргарита.

— Ну, это уже полный упс! — возмутилась Маргарита.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Борис — йӗкехӳре тус» укҫана чирлӗ куҫӗсем патне тытса ҫавӑркаласа пӑхнӑ чухне ача чӗринче темӗнле йывӑр шухӑшсем те пулса иртрӗҫ, вӑл вара вӑрланӑ япалана сутнӑ чухнехи пекех пӑшӑрханчӗ.

Пока «Борис — семейство крыс» подносил к больным глазам подозрительную монету, мальчик пережил множество самых унизительных чувств, среди которых преобладало трусливое нетерпение вора, сбывающего краденое.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах хӑй те ӑнран каясса ҫитрӗ ӗнтӗ, ӑшӗ пӑшӑрханчӗ, аллисене кӑкӑрӗ ҫине тытса, лара-тӑра пӗлмесӗр ҫӳрерӗ.

Но она была в отчаянии, у неё сердце томилось, она вставала и начинала ходить, крепко прижимая руки к груди:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Туркменсен тӗве сӗтӗнчен тунӑ чал текен ӗҫки кунта ҫуккишӗн Курбан питӗ те пӑшӑрханчӗ.

Курбан очень жалел, что не может попотчевать меня чалом — туркменским напитком из верблюжьего молока.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Санпа курнӑҫайманшӑн питӗ пӑшӑрханчӗ.

Очень печалился, что тебя не повидал.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мэри сана валли вырсарникунхи костюм хатӗрлесе хучӗ, эсӗ ӑҫта кайса кӗнӗ-ши тесе пӑшӑрханчӗ.

Мэри приготовила твой воскресный костюм и все из-за тебя беспокоилась.

34-мӗш сыпӑк. Ылтӑн юхамӗсем // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ҫав вӑхӑтрах тата хӑйне хур тунӑ пирки унӑн ӑшчикки питех пӑшӑрханчӗ, вӑл тавӑрасшӑн ҫунчӗ.

но в душе был полон возмущения и жаждал мести.

5-мӗш сыпӑк. Ҫыртакан нӑрӑпа йытӑ ҫури // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Пачӑшкӑ кӗлӗре пӗр-пӗр ҫенӗ япала ҫинчен хушса каласанах, Томӑн хӑлхи ӑна ҫавӑнтах сисрӗ, вара унӑн пӗтӗм ӑшчикки пӑшӑрханчӗ, ҫав кӗлле пӑртак пӑснине те вӑл лайӑх мар, тӳрӗ мар хӑтланни вырӑнне шутларӗ.

И когда пастор вставлял от себя что-нибудь новенькое, Том ловил ухом непривычные слова, и вся его натура возмущалась: он считал такие прибавления нечестными и жульническими.

5-мӗш сыпӑк. Ҫыртакан нӑрӑпа йытӑ ҫури // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех