Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхатӑн (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнле тӗлӗнӗҫлӗ ҫакӑ — калаҫакан ҫынна ху чӳрече витӗр пӑхатӑн, хӑв вара ӑна пачах илтместӗн!»

Как это странно — глядеть сквозь окно на говорящего человека и не слышать его!»

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Каятӑн, каятӑн, тур каҫартӑр, пӑхатӑн малалла, ҫеҫенхирӗн вара ҫаплах вӗҫӗ ҫук та ҫук!

Едешь, едешь, прости господи, взглянешь вперед, а степь всё такая ж протяженно-сложенная, как и была!

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мӗн эс мана тинкерсе пӑхатӑн?

Что ты на меня так смотришь?

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ача пӑхатӑн иккен! — салхуллӑн каласа хучӗ вӑл кӗрӳшне.

Ребенка нянчишь! — хмуро проговорил он, обращаясь к зятю.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӗ вӑл сухалсӑр, хура ҫӳҫлӗ, тейӗпӗр, кӑштах тӑрсан пӑхатӑн та — сарӑ ҫӳҫлӗ пулать тӑрать, мӑйӑхӗ те вӑрӑм.

Сейчас он безбородый, волосы черные, а немного погодя — глядишь, уже русый, с длинными усами.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кусем вара урӑхла йышшисем пулчӗҫ, хӑйсем пурне те пӗлесшӗн тӑрӑшнишӗн вӑтаннӑ пек: «чӑнах та ӗнтӗ, халӗ эсӗ ман ҫине хӑяккӑн пӑхатӑн акӑ, манран пытарма тӑрӑшатӑн, анчах мана пурпӗрех улталаймӑн», тенӗн пӑхкаларӗҫ.

Эти же смотрели с несколько неловкою, которой как будто конфузились сами, которая как будто сопровождалась в них а как будто другою мыслью: «конечно, ты на меня смотришь косо и стараешься спрятать хвост от меня, но меня все-таки не проведешь».

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ху эсӗ мансӑр пуҫне мӗнле куҫкӗски ҫинче хӑвна ҫапла куратӑн, эсӗ ман ҫине мӗнле пӑхатӑн, сана юратакан ҫын та сан ҫине ҫапла пӑхать, ҫапла курать.

— Ты видишь себя в зеркале такою, какая ты сама по себе, без меня, во мне ты видишь себя такою, какою видит тебя тот, кто любит тебя.

5 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Мӗн мана ҫисе ярас пек пӑхатӑн эсӗ: ман куҫран та питрен ҫеҫ пӑхатӑн?! — чунӗ тӑвӑлса килнипе чышкине чӑмӑртанӑ сулахай аллипе хӑмсарса кӑшкӑрса ячӗ вӑл; унӑн ҫаврака кӗске мӑйӗнчи юн тымарӗсем тӑртанса кайрӗҫ.

— Что ты на меня вылупился и только в глаза мне глядишь да на морду?\! — возбужденно потрясая сжатой в кулак левой рукой, закричал он, и на его круглой короткой шее вздулись синие вены.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ акӑ, чӑн-чӑн хуҫа пек пулса, косилкӑ айне те кӗрсе пӑхатӑн, тӗрӗслетӗн, хирте пурӑнатӑн, хӑвах сухалатӑн та, а правленире мӗн пулнине вара — ним те пӗлместӗн, илтместӗн те.

Ты вот и под косилки лазишь, проверку делаешь, как и полагается хорошему хозяину, и в поле живешь, и сам пашешь, а что у тебя в правлении делается — ни хрена ничего не видишь и не знаешь.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Чӑкӑлташмастӑн пулсан, эсӗ тахҫанах пӑхса пӗтермелле ӗнтӗ, эсӗ вара ҫаплах кашни косилка тавра шуса ҫӳретӗн, пурне те шӑршласа, хыпашласа пӑхатӑн.

— А ежели без придирков осматривать, так ты бы давно уж все осмотрел, а то ты все полозишь вокруг каждой косилки, все нюхаешь, все щупаешь…

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мӗн чухлӗ ҫамрӑк каччӑ явӑнать сан тавра, эсӗ ак ман ҫине пӑхатӑн, эсӗ те ҫав, сӗмекке!

Сколько молодых парней всегда возле тебя вертится, а ты на меня смотришь, эх ты, слепушка!

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Манӑн ӗҫӗ те питӗ кичем-ҫке: ялан ӑйӑрсем патӗнче, ялан ӑйӑр пӑхатӑн, йӑлӑхтарса ҫитерчӗ мана ҫав чӗлхесӗр янавар!

А мое дело вовсе сухое: все при жеребцах да при жеребцах, осточертела мне эта бессловесная тварь!

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Авӑн ҫапма тытӑнатӑн, тырри лайӑх пекех курӑнатчӗ, ҫапнине виҫсе пӑхатӑн та — теҫеттинран хӗрӗх пӑт е унтан та сахалтарах тухатчӗ.

Зачнешь молотить, хлеб будто и добрый, но взважишь умолот — с десятины и выйдет сорок пудов либо ишо меньше.

38-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эсӗ, ҫапах та, хӗрлӗ партизан-ҫке-ха, мӗн йӑлӑнатӑн ҫавна, мӗн ун ҫӑварӗнчен пӑхатӑн?

Ты ить — красный партизан, чего ты ее просишь, в зубы ей заглядаешь?

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Социализмшӑн чи паха ҫынсем хӑйсен пуҫӗсене хунӑ, эсӗ пур унтан кулса шӳтлеме пӑхатӑн!

За социализм самый цвет людской погиб, а ты, дерьмо собачье, над ним вышучиваешься?

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Е вӑл, ҫав чӑх ӗнтӗ, анкартине вӗҫсе каҫать те пахча-ҫимӗҫ калчисене сӑха-сӑха, тӑпӑлтарса пӗтерет, е, пӑхатӑн та, вӑл — ҫӗр ҫӑтманскер — ҫӑмартине ӑҫта та пулин кӗлет айне ҫухатса хӑварать, е унӑн мӑйне пӑсара пӑрса татса каять…

То она, курица то есть, вскочит на огород и рассаду выклюет, то глядишь, а она — трижды клятая — яйцо где-нибудь под амбаром потеряет, то хорь ей вязы отвернет…

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Е вӑл, ҫав чӑх ӗнтӗ, анкартине вӗҫсе каҫать те пахча-ҫимӗҫ калчисене сӑха-сӑха, тӑпӑлтарса пӗтерет, е, пӑхатӑн та, вӑл — ҫӗр ҫӑтманскер — ҫӑмартине ӑҫта та пулин кӗлет айне ҫухатса хӑварать, е унӑн мӑйне пӑсара пӑрса татса каять…

То она, курица то есть, вскочит на огород и рассаду выклюет, то глядишь, а она — трижды клятая — яйцо где-нибудь под амбаром потеряет, то хорь ей вязы отвернет…

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Хӗрарӑм ҫине эсӗ харпӑрлӑх ҫине пӑхнӑ пек пӑхатӑн.

— У тебя на бабу вид как на собственность.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӑхатӑн та вӗсем ҫине: — Ҫитет ухмахланма! Пӑрахӑр ӗҫӗре, атьсемӗр! — тесе кӑшкӑрса ярас килет.

Смотришь на них, и хочется крикнуть: «Довольно глупостей! Бастуй, ребята»!

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Анчах ҫак хулара кантӑкран туса лартнӑ читлӗхсенчи ҫутӑ ҫине пӑхатӑн та — кунта вӑл та, ытти пур япаласем пекех, чуралӑхра иккенне ӑнланса илетӗн.

Но когда в этом городе смотришь на огонь, заключенный в прозрачные темницы из стекла, понимаешь, что здесь, как все, огонь — порабощен.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех