Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пырӗнчен (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Жандарм ӑна пырӗнчен ярса тытса пӑвма тапратрӗ.

Жандарм схватил ее за горло и стал душить.

XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Федосья ҫак пытанса ларнӑ йӗкехӳре евӗрлӗ пӗчӗкҫеҫ хура чӗрчуна пырӗнчен тытса пӑвса пӑрахас, таптаса тӑкас кӑмӑла путарса лартрӗ.

Федосия подавила в себе желание схватить за горло, задавить, растоптать это маленькое черненькое создание, похожее на притаившуюся крысу.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Пырӗнчен сассине аран-аран кӑларса, вӑл кӑшкӑрса ячӗ.

С трудом выталкивая из горла звуки, она закричала.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Кӑмакара нумай выртнӑ ҫӑкӑр хытти пекех, кунти ҫӗр пичӗ ҫурӑла-ҫурӑла каять, ҫавӑнпа та ҫӗр айӗнче пуҫтарӑннӑ газсем Тонгариро пырӗнчен ҫӗмӗрсе тухман пулсан, кунти ҫӗр пӗр ырӑ кӑна кун пӗлӗте вархӑнса ҫӗкленнӗ пулӗччӗ.

Земная кора трескается, как корка перестоявшегося в печи хлеба, и, без сомнения, вся эта местность в один прекрасный день взлетела бы на воздух, если бы скованные внутри земли газы не находили выхода через кратер Тонгариро.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫакна тумашкӑн, — Жухрайӑн сасси типсе кайнӑ пырӗнчен хӑйӑлтатса тухма тытӑнчӗ, — виҫҫӗр аллӑ рабочи тата икӗ инженер кирлӗ.

Для этого нужно, — голос Жухрая в пересохшем горле заскрипел, — триста пятьдесят рабочих и два инженера.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫак шав ҫӑхан пырӗнчен тухнӑ пек ҫӳҫентерет мана ирхи сулхӑн шӑплӑхра.

Птичий гвалт заставляет меня ёжиться, словно кричат не вороны, а стервятники.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Фомин Капарин патнелле тепӗр утӑм турӗ те ӑна пырӗнчен ҫатӑрласа тытрӗ.

Фомин шагнул и схватил Капарина за горло.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вунсаккӑрмӗшӗнче ирех Медведица пырӗнчен тытӑнса Казански станица таран хӗрлӗ батарейӑсем кӗрлеме тытӑнчӗҫ.

С утра 18-го красные батареи загремели от устья Медведицы до станицы Казанской.

XXIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑнне пӗтӗмпех ҫухатма ӗлкӗреймен Иван Алексеевич вара ӳкнӗ ҫыннӑн пырӗнчен, тӳнтерсе янӑ кӗленче тутинчен юхса тухнӑ пек, юн лӑкӑртатса юхнине илтрӗ…

Иван Алексеевич, еще не окончательно потеряв сознание, услышал: из горла упавшего человека, как из горлышка опрокинутой бутылки, забулькала кровь…

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ ӑна… ӑнсӑртран… пырӗнчен ярса илтӗм…

Я его за глотку… нечаянно, мол…

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Авӑрлӑ ҫава ярса тытрӗ, ҫавине авринчен кӑларса илчӗ (хӑйӗн хусканӑвӗсем васкавлӑ мар, ҫирӗп шухӑшлӑ, шӑп та шай пулса пыраҫҫӗ), унтан, пуҫне каҫӑртрӗ те, пӗтӗм вӑйпа ҫунтарса тӑракан хаваслӑ хаюллӑхпа, хӑйне пырӗнчен ҫавапа чашлаттарчӗ.

Взяла в руки держак косы, сняла с него косу (движения ее были медлительно-уверенны, точны) и, запрокинув голову, с силой и опалившей ее радостной решимостью резнула острием по горлу.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пырӗнчен!.. — илтӗнсе кайрӗ Григорий паллакан сасӑ, вӑкӑр сӳсменӗн тимӗрне йӑтса хашкаса чупса ҫитнӗ казакӑн сасси.

В глотку!.. — запыхавшимся знакомым голосом крикнул подбежавший казак с занозой.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич темшӗн сӑхсӑхса илесшӗн пулчӗ, анчах та унӑн типсе кукӑрӑлкаласа ларнӑ пӳрнисем хӗрес палли хунӑ ҫӗртенех ҫурма ҫултан иртрӗҫ те хӑйсен шайне улӑштарчӗҫ: пуҫ пӳрне, хуҫи кӑмӑлне пӑхмасӑрах, ӑнсӑртран шӗвӗр пӳрнепе вӑта пӳрне хушшине хӗсӗнсе кӗчӗ, вара ҫак пӳрнесен намӑссӑр тӗвви кӑвак чекменӗн тавӑрса хунӑ арки айне вӑрӑ пек шӑвӑнса кӗрсе кайрӗ те, шалтан хӗрлӗ пуҫлӑ кӗленчене, пырӗнчен тытса, тулалла туртса кӑларчӗ.

Пантелей Прокофьевич хотел зачем-то перекреститься, но заскорузлые клешнятые пальцы, сложившись в крестное знамение и поднявшись до половины следуемого пути, изменили форму: большой черный ногтистый палец против воли хозяина нечаянно просунулся между указательным и средним, и этот бесстыдный узелок пальцев воровато скользнул за оттопыренную полу синего чекменя, а оттуда извлек схваченную за горло красноголовую бутылку.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Костя кашкӑр ҫури пек хӑрлатса, ӗлӗкхи комбат ҫинелле сикрӗ ӳкрӗ те ӑна пырӗнчен ҫатӑрласа тытрӗ.

Рыча, как волчонок, Костя бросился на бывшего комбата и вцепился ему в горло.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл сасартӑк пуҫне кӑлт сиктерсе сывлӑш ҫавӑрса илчӗ, вара те пырӗнчен, те ҫӑварӗнчен темӗнле ӑнланмалла мар лӗрплетекен сасӑ тухрӗ.

Неожиданно дернув головой, он судорожно передохнул, причем не то горло, не то губы его издали странный, хлюпающий звук.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Никам ҫине те пӑхман вӑл, вилӗ ҫине те пӗрре те пӑхса илмен, сулхӑнта урисене хуҫса ларса, чӗлӗм туртса суркаланӑ ҫеҫ тата сайра хутра пырӗнчен темиҫе сасӑ кӑларнӑ, вӗсене унпа пӗрле килнӗ юлташӗ питӗ тимлӗн итленӗ.

Никого он не удостоивал взглядом, ни разу не взглянул на убитого и, сидя в тени на корточках, только сплевывал, куря трубочку, и изредка издавал несколько повелительных гортанных звуков, которым почтительно внимал его спутник.

XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл икӗ аллине те суллакаласа, пуҫне чалӑштара-чалӑштара илсе ҫӑварне уҫрӗ, анчах унӑн пырӗнчен хӑйӑлтатакан сывлӑш ҫеҫ тухрӗ.

Он замахал обеими руками, закивал головой, открыл рот, но из горла его вырвалось одно только сиплое, беззвучное дыхание.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫав шуйттанӗ мана хӑйне пырӗнчен ярса илнӗ чух ҫыртма ӗлкӗрчӗ.

Этот дьявол укусил меня, когда я схватил его за горло.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Малтан вӑл ӳсӗрнӗ чух кӑна юнлӑ сурнӑ пулсан, халӗ ун пырӗнчен юн пӑрӑхран юхнӑ пек юхма пуҫларӗ.

Ежели раньше он только кашлял кровью, то теперь уже она пошла у него из глотки цевкой.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Атаманчуков, Филоновски станци патӗнче пырӗнчен аманнӑскер, кӗтӳҫӗ шӑхличи пек ҫинҫе сассипе ним ӑнланмалла мар калаҫать:

Атаманчуков, раненный в горло под станицей Филоновской, говорил, как в пастушью дудку играл, — невнятно и тонко:

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех