Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫӗпе (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, сурчӑкне ҫӑтса, пуҫӗпе сулласа илчӗ.

Он крупно глотнул, кивнув головой.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя васкаса чӳречерен юлташне пуҫӗпе сулать, хӑй урӑх пӳлӗмрен хӑвӑртрах картишне чупса тухать.

Петя торопливо кивал приятелю в окно и бежал черным ходом вниз.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ чӗререн хурланса пуҫӗпе сулчӗ, ача ӑшӗнче мӗн пулса иртнине вӑл ӑнланса та илеймест.

Отец с серьезной грустью укоризненно качал головой, не в состоянии понять, что делается в душе мальчика.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗррехинче ҫеҫ матрос тухса кайнӑ чухне лайӑх паллакан ҫын пек пуҫӗпе сулчӗ, куҫӗсене хӗсрӗ, пысӑк ҫынна ҫапнӑ пек хулпуҫҫинчен ҫапрӗ те юрласа ячӗ:

Только один раз Жуков, уходя, кивнул мальчику, как хорошо знакомому, мигнул и, хлопнув по плечу совершенно как взрослого, запел:

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шанчӑклӑ мар укҫана Гаврик пур енчен те ҫавӑркаласа пӑхса пуҫӗпе сулчӗ.

Гаврик внимательно со всех сторон осмотрел подозрительную монету и покачал головой.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Городовой ҫине арбуз хуппипе, кукуруза пуҫӗпе, хӑярпа переҫҫӗ.

В городового летели арбузные корки, кукурузные кочерыжки, огурцы.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пӗр хут пӗрре — пӗрре, пӗр хут иккӗ — иккӗ, пӗр хут виҫҫӗ — виҫҫӗ, — хӑвӑрт та уҫҫӑн пуҫларӗ ача учитель чарасран хӑраса, анчах учитель пуҫӗпе сулчӗ те: — Ҫитет, — терӗ.

— Одиныжды один — один, одиныжды два — два, одиныжды три — три, — быстро и звонко начал Петя, боясь, чтобы его не прервали, но преподаватель кивнул головой: — Будет.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан вӑл ачана пуҫӗпе сулчӗ те, васкаса хуланалла каякан ҫул ҫине чупрӗ.

Затем он кивнул мальчику и торопливо побежал к подъему в город.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗчӗк арӑмӗ вара политикӑра нимӗнех те тӗшмӗртейместчӗ пулӗ, ҫапах та хура ҫӳҫне ҫавӑрса кастарнӑ кӗрнеклӗ пуҫӗпе уха-уха илсе: — Лайӑх-ха, лайӑх-ха, — терӗ.

Маленькая жена едва ли разбиралась в политике, но кивала блестящей чёрной, стриженной в скобку головкой и всё говорила: — Холосо, холосо.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫу-ук, — пуҫӗпе енчен енне пӑркаларӗ те амӑшӗ ҫумне лӑпчӑнчӗ пӗчӗк шӑпӑрлан…

— Не-е, — покачала головой маленькая озорница и прильнула к матери…

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Анасласа, ыйхӑпа йывӑрланнӑ пуҫӗпе Петя тӗнчере пур япала та тавар: помидорсем те — тавар, баржӑсем те — тавар, ҫыран хӗрринчи ҫуртсем те — тавар, ҫуртсем ҫумӗнчи лимон пек сарӑ ҫӗмелсем те — тавар, ахӑрнех тата ҫав грузчиксем те таварах пулӗ, тесе шутласа каютӑна кайнӑ.

Зевая и сонно думая о том, что, очевидно, все на свете товар, и помидоры — товар, и баржи — товар, и домики на земляном берегу — товар, и лимонно-желтые скирды возле этих домиков — товар, и, очень возможно, даже грузчики — товар, Петя побрел в каюту.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сыхланса кӑна чӳрече хӗрринелле пӗр утӑм ярса пусрӗ те пуҫӗпе темиҫе хутчен стенана хыттӑн ҫапӑнчӗ.

Осторожно она сделала шаг вдоль окна и несколько раз сильно ударила головой об стену.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унпа вӑл вырӑсла та, туркменла та калаҫрӗ, лаши касса тунӑ пек чипер пуҫӗпе хуҫин хӗвелпе пиҫнӗ питҫӑмартинчен сӗртӗне-сӗртӗне тӑчӗ.

И говорил ему что-то — то по-русски, то по-туркменски, а конь терся своей длинной точеной головой о загорелую щеку Амеда.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пугачев ӑна, халӑх хушшинче тӑнӑскере, палласа илсе, пуҫӗпе сулнӑ имӗш.

Пугачев узнал его в толпе и кивнул ему головою.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӑна мӗнле май ҫавӑрса тытсан та, пуҫхӗрлӗ пулсан та, йӗппи сиккеленсех тӑрать, пӗр пуҫӗпе, якорь енӗпе, ҫурҫӗр енне кӑтартать.

Куда ни повернешь чашечку, хоть вверх ногами, все равно стрелка качается и одним концом с якорем показывает на север.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пугачев, эпӗ халӑх хушшинче тӑнине курсан, ман еннелле пуҫӗпе сулса, хӑй патне чӗнсе илчӗ.

Пугачев, увидев меня в толпе, кивнул мне головою и подозвал к себе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ Марья Ивановна хыҫҫӑн пӑхса юлтӑм; вӑл ҫаврӑнса пӑхрӗ те пуҫӗпе сулчӗ.

Я глядел вослед Марьи Ивановны; она оглянулась и кивнула мне головой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Инвалидсенчен пӗри унӑн аллисене тытса хӑйӗн хулпуҫҫийӗсем ҫине хунӑ хыҫҫӑн, Юлай саламат илсе пӗрре сулса ярсассӑнах, башкир тилмӗрекен имшер сасӑпа йынӑшса ячӗ, пуҫӗпе сулса ҫӑварне уҫса кӑтартрӗ, ҫӑварӗнче чӗлхе вырӑнне пуклак кӗске татӑк ҫеҫ вылянса тӑрать.

Когда ж один из инвалидов взял его руки и, положив их себе около шеи, поднял старика на свои плечи, а Юлай взял плеть и замахнулся, — тогда башкирец застонал слабым, умоляющим голосом и, кивая головою, открыл рот, в котором вместо языка шевелился короткий обрубок.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Шӑрпӑкран, сухан пуҫӗпе сухан хуппинчен темле кулӑшла тискер кайӑк, кушак пекскер, ҫӑкӑр ҫемҫинчен — шӑши туса пачӗ.

Он сделал из спичек, коры и головки лука какого—то смешного зверя, напоминавшего кошку, а из хлебного мякиша – мышку,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Носилкӑна каллех ҫӗклерӗҫ, анчах аманнӑ ҫын пуҫӗпе сулкалама тытӑнчӗ, носилка ҫинчен сиксе анма та пикенчӗ.

Носилки опять подняли, но раненый энергично замотал головой и сделал даже движение, пытаясь соскочить с них.

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех