Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Урамран пӑхсан ҫитса занавескӑсем хыҫӗнче мӗлкесем куҫни палӑрнӑ — ҫынсем ӗҫе кайма хатӗрленнӗ.

С улицы видно было, как за ситцевыми занавесками двигаются тени — там собирались на работу.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Хырсенчен тем пысӑкӑш мӗлкесем ӳкеҫҫӗ.

Сосны отбрасывали огромные тени.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл мӗлкесем урам тӑрӑх, ҫуртсен ҫийӗпе ҫемҫен шуса пычӗҫ, ҫынсене хупласа иртрӗҫ, вӗсем стенасемпе ҫурт тӑррисем ҫинчен пылчӑкпа тусана, ҫынсен сӑнӗнчи кичемлӗхе шӑлса антарса, слободкӑна тасатнӑ пек курӑнчӗ.

Они мягко ползли по улице и по крышам домов, окутывали людей и точно чистили слободу, стирая грязь и пыль со стен и крыш, скуку с лиц.

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӳлӗме хӑш чухне тӗлӗкре ҫеҫ курӑнакан мӗлкесем пек кӗрсе тулнӑ та пӗр сассӑр хӑйсен вырӑнӗсене вырнаҫса ларнӑ.

Они нахлынули в комнату, точно толпа странных приведений, которые человеку видятся порой только во сне, и тихо, без шума занимали свои места.

X // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Мӗн ӗмӗр тӑршшӗпех оршадпа, канфетпа сут тӑвассӑн туйӑнчӗ ӑна; ҫак илемлӗ те кӑмӑллӑ хӗрача алӑк хыҫӗнчен ун ҫине ӑшшӑн пӑхать; ҫуллахи хӗвел, чӳрече умӗнче ӳсекен каштансен ҫӑра ҫулҫисем витӗр пайӑркисене чӑлтӑртаттарса, пӗтӗм пӳлӗме кӑнтӑрлахи мӗлкесем ӳкерет; чӗре вара малтанхи ҫамрӑклӑхӑн, — пуҫланакан ҫамрӑклӑхӑн шухӑшсӑрлӑхӗпе юлхавлӑхӗн пылакӗпе ачашланать.

Казалось, век стоял бы он так за прилавком да торговал бы конфектами и оршадом, между тем как то милое существо смотрит на него из-за двери дружелюбно-насмешливыми глазами, а летнее солнце, пробиваясь сквозь мощную листву растущих перед окнами каштанов, наполняет всю комнату зеленоватым золотом полуденных лучей, полуденных теней, и сердце нежится сладкой истомой лени, беспечности и молодости — молодости первоначальной!

XI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӑрӑм тымарсемпе мӗлкесем унӑн ҫулӗ ҫинчех выртаҫҫӗ.

Длинные корни и тени лежали на пути.

XXI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Мӗлкесем шыври пек ишрӗҫ те ишрӗҫ.

И тени плыли и плыли, как в сумрачном царстве воды.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӗсем чарӑлнӑ, йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, шалта-шалта ҫӑмӑл мӗлкесем ҫӳреҫҫӗ те, куҫсем пачах тӗпсӗр пек туйӑнаҫҫӗ.

Они были раскрыты, постоянный блеск покрывал их поверхность, а в глубине ходили легкие тени, и, казалось, в них не было никакого дна.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Чӑрӑшсем хушшинчи мӑк ҫинче хӗресленнӗ мӗлкесем выртаҫҫӗ, ҫӑлтӑрсен ҫутинче кашкӑр ҫырлисем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Скрещенные тени лежали на мху между елями, и волчьи ягоды на кустах блестели от света звезд.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Мак-Набс лагертен ҫур миль аяккарах темӗнле мӗлкесем ҫӳренине астурӗ.

Мак-Набс заметил в полумиле от лагеря какие-то странные тени.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗлкесем ҫак тӑрӑхра нефть шыракансем пулчӗҫ.

Тенями были ищущие нефть в этом районе.

Улттӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Пуҫӗсем ҫинченех хӑйсем ҫине темле вӑрӑм ҫипуҫ уртса янӑскерсем мӗлкесем евӗрех курӑнчӗҫ.

На головах у них надеты какие-то колпаки, переходящие в долгополую одежду.

Улттӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ҫак ҫулӑм ялпа юнашар вӑрман тӑррине ҫутатать те, вара лӑпкӑ ҫырман хуран курӑнса выртакан шывӗ ҫине мӗлкесем ӳкеҫҫӗ.

Оно освещало вершины соседнего леса и тревожно отсвечивало в черной воде спокойной реки.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Ҫунса ирӗлнӗҫемӗн ҫурта ҫатӑртатать, лутра мачча ҫине ӳкнӗ мӗлкесем мӗлтлетсе илеҫҫӗ, тулта шартлама сивӗ шартлатать, хаярланать — ватӑ ҫын кичеммӗн пӑшӑлтатнӑ евӗр туйӑнать…

Нагоревшая свеча трещит, беглые тени колеблются на низком потолке, мороз скрипит и злится за стеною - и чудится скучный, старческий шепот…

«Мӗнле хитре, мӗнле чеченччӗ роза!..» // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 173–174 с.

Вӑл каласа пӗтереймерӗ: йывӑҫсем хыҫӗнче мӗлкесем вӗлтлетсе илчӗҫ те ҫул ҫине ҫирӗм ҫынна яхӑн партизансем чупса тухрӗҫ.

Он не договорил: за деревьями замелькали тени, и на дорогу выбежали партизаны — человек двадцать.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Сывлӑшра мӗлкесем хӑвӑрттӑн шуса иртрӗҫ.

Быстрые тени бесшумно проносились в воздухе.

Хӑрушӑ каҫ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Вӑл пирус туртса ячӗ те, сайра топольсемпе шурӑ хурӑнсенчен ӳкнӗ мӗлкесем ҫине пӑхса илчӗ.

Он закурил и задумчиво смотрел на черные тени, отброшенные до середины дороги редкими тополями и плакучими березами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Мӗлкесем вӑрӑмланчӗҫ.

Длиннее становились тени.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аслӑ картиш, сарайсен ҫивиттийӗсем, яштака тирексен ҫӳлелле кармашнӑ шӳрлеке тӑррисем, юпаран кӑкарса, ҫурӑмӗсем ҫине ашӑк витнӗ лашасем — пурте ҫӗрлехи ҫутӑра хурарах кӑвак мӗлкесем майлӑ курӑнаҫҫӗ.

Широкий двор, крыши сараев, устремленные ввысь голые вершины пирамидальных тополей, покрытые попонами лошади у коновязи — все это было освещено призрачным голубым светом полуночи.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Темле вӑл пӗтӗмпе тӳрленсе тӑчӗ, тата ҫӳлӗреххӗн курӑнчӗ, аллисене те вӑйлӑрах саркалама тытӑнчӗ, аллинчен ӳкекен акӑш-макӑш пысӑк мӗлкесем кӳршӗри йывӑҫсем ҫинче сиккелесе тӑраҫҫӗ.

Он весь как-то распрямился, казалось стал еще больше, чем прежде; все сильнее жестикулировал, и огромные тени его рук метались по соседним деревьям.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.