Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӳлӗ сăмах пирĕн базăра пур.

кӳлӗ (тĕпĕ: кӳлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кӑнтӑрла тӗлне кӗтӗве кӳлӗ патне хӑваласа ҫитрӗҫ.
К полудню стадо пригнали к озеру.

Ҫӑмарта ӑшалани // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 25,27,29 с.

Ку пулӑ пӗчӗк пулнӑран ҫитӗннисем тытмаҫҫӗ ӑна, вӗсем карпсемпе ҫӑрттансем ӗрчекен кӳлӗ хӗррине ҫӳреҫҫӗ.
Взрослые его не ловят из-за небольшой величины, они обычно ходят на рыбалку на озера, где водятся карпы и шуки.

Тутлӑ пулӑ шӳрпи // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 13,15,17 с.

Хӑмӑш хушшинчен кӳлӗ курӑнакан вырӑна тупрӑм.
Я выбрал место, где тростник расступался и открывал полянку чистой воды.

Шыв кӑркки // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 36–38 с.

Кӳлӗ хӗррине ҫӑра курӑк пуснӑ.
Оно густо поросло у берегов травой.

Эпӗ пӑшала ҫакрӑм та вӑрманти пӗчӗк кӳлӗ хӗррине утрӑм.
Я взял ружьё и пошёл на маленькое лесное озеро.

Пӑрусене ҫарана ярса таврӑннӑ чух асӑрхарӑмӑр: кӑвакал ҫемйи кӳлӗ варринче ишсе ҫӳрет.
Мы пригнали телят на луг, и уже по дороге домой смотрим: утиное семейство плавает себе посередине озера.

Аптраман кӑвакалсем // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 34,36,40 с.

Эпир ҫывхарсанах вӑл ҫуначӗсене сӗтӗрсе кӳлӗ еннелле лӑпӑстатрӗ.
Только подходим к ней, как она улепётывает на безопасное расстояние.

Кӑвакал ҫемйи кӳлӗ хӗррине шыва кӗме каять ӗнтӗ.
Семейка держит путь к озеру.

Хаваслӑ йыш кӳлӗ хӗррине анчӗ.
Необычная семейка спустилась к пруду.

Кентти пичче кӑвакалӗсем // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 10 с.

Ӗнтӗ ҫак кӳлӗ — мӗнпур йышши пулли-мӗнӗпех — ман алӑра.
И весь пруд — вместе со всей рыбой — в моих руках.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Пӗтӗм вӑя пухса, шӑла ҫыртса пӗррех ҫӗклерӗм вӑлтана — ҫиппи мӗнле тӳсрӗ-ши? — кӳлӗ тӗпӗ-тымарӗпе тӑпӑлчӗ тухрӗ.
Собрался с силами, стиснул зубы и ка-а-ак дёрнул за удочку — хорошо хоть леска выдержала — и вытащил весь пруд, всё вывернулось вверх дном.

Пирӗн патӑрта кӳлӗ пурччӗ, унта утрав та пурччӗ.
Был на озере, возле которого мы жили, остров.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Куратӑр-и, ав ҫавӑнта кӳлӗ пур?
Куҫарса пулӑш

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Вӑл вырӑнта тарӑн кӳлӗ пулса тӑнӑ.
Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Кӑштах шыракаласа ҫӳренӗ хыҫҫӑн Пантелей Прокофьевич, юнашар кӳлӗ хӗррине пӑрахса хӑварнӑ тӗпӗсӗр лӑпӑ тупса, кӳлленчӗк патне таврӑнчӗ, йӗмне хыврӗ, — сивӗпе ҫӳҫенкелесе, кӗххӗмлеткелесе, пулӑ тытма пуҫларӗ.
После недолгих поисков Пантелей Прокофьевич нашел брошенную возле соседнего озера кошелку без дна, вернулся к музге, снял штаны, поеживаясь и кряхтя от холода, приступил к ловле.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фронтовиксемпе ӑна-кӑна тӳссе курнӑ казаксем хыпаланмасӑр чакаҫҫӗ, ҫыран хӗрринчи хӑях хушшинче пытанкаласа, кӳлӗ ҫуммиперех тарса пыраҫҫӗ; анчах нумайӑшӗ — пуҫӗсенче хӑвӑртрах вӑрмана ҫитсе ӳкес шухӑш кӑна пулнипе-тӗр, — хӗрлисен енчен сайра хутра пулеметпа сӑтӑрттарнине пӑхмасӑр, тӳрӗрен чупаҫҫӗ.
Фронтовики и бывалые казаки пробирались не спеша, держались поближе к озеру, хоронясь в прибрежной куге; большинство же, руководимое, как видно, одним желанием — поскорее добраться до леса, — не обращая внимания на редкий пулеметный огонь, валило напрямик.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кӳлӗ урлӑ тарнӑ чух нумай ҫын путрӗ-и?
— Много перетопло, когда плыли через озеро?

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хыпӑнса ӳкнипе атӑ-пушмакӗсемпе ҫи-пуҫ ялалисене ҫыран хӗрринех пӑрахса хӑварнӑ Дружинниксем Вешенскине вӑрман кукринчен уйӑрса тӑракан сарлака кӳлӗ урлӑ тӳрӗрен ишсе каҫрӗҫ.
Через широкое озеро, отделявшее Вешенскую от луки, дружинники перебирались вплавь, в спешке побросав на берегу обувь и одежду.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья хӗпӗртесех ура ҫине тӑчӗ, хыпаланса кучченеҫ ҫыххи салтрӗ, упӑшкине станицӑран илсе килнӗ пашалусемпе хӑналарӗ те, Степан кутамккинчен таса мар кӗпе-йӗм кӑларса, ҫывӑхри кӳлӗ хӗррине ҫума кайрӗ.
Аксинья обрадованно встала, торопливо развязала узелок, угостила мужа привезенными из станицы бурсаками и, взяв из походной сумы Степана грязное белье, вышла постирать его в ближней музге.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Христоня унпа кирек хӑҫан та «тӑрӑн енчен» сӗрсе ҫӳрерӗ, ҫаранлӑхра хӑй утса тухман кӳлӗ те юлман тесе мухтанчӗ.
Христоня на ловле постоянно ходил «от глуби», выхваляясь, будто нет такого озера в лугу, которого он не перебрел бы.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика